THE DEVIL'S ANGEL | TAELICE

0.4

~Düzenlendi~

Üzerimi değişip aşağı indiğimde Taehyung arkası dönük bir şeyler yapıyordu.

Hava o kadar sıcaktı ki kolumdaki izi kapatabilmek için ince bir hırka giymek zorunda kalmıştım.

Taehyungun yanına gidip ne yaptığına baktığımda elinde tuttuğu her neyse birden kayboldu. Kaşlarımı çatıp yüzüne baktığımda sorarcasına bana bakıyordu.

"Neydi o?"

"Ne neydi?"

"Ben geldiğim zaman elinde kaybolan o şey"

Geri çekilip salona gittiğinde mırıltılı sesiyle konuştu.

"Önemli bir şey değil"

"Emin misin?"

Gülerek koltuğa oturup kafasını arkaya yasladı.

"Şeytanım ben unuttun mu?"

Gözlerimi devirip çekinerek yanına gidip ayakta dikildiğimde gözlerini üzerimden çekmeden anlamadığım bir şeyler söyledi.

"Bir şey sorucam"

Önemli bir şey söylüyormuş gibi fısıldadığımda kaşlarını alayla kaldırdı.

"O kadarını anladım ama ne soracağını anlamdım. Bu kadar fazla şeyi aynı anda nasıl düşünebiliyorsun?"

Boğazımı temizleyip koltukta biraz ilerisinde oturdum.

"Şimdi her ne kadar söylemesi komik, inanılmaz ve saçmada olsa sen şeytansın ya insanları sen mi öldürüyorsun?"

"Azrail değilim"

Yavaşça kafamı salladım
"Evet mantıklı"

Gülerek kafasını kaldırıp bana döndü.

"İnsanları öldürme hakkım yok"

"Ama burada öldürdüğün kişi peki?"

Elimle salonun ortasını gösterip konuştuğumda kafam karışmıştı.

"O insan değil kötü bir ruhtu. Ona benden başkası dokunamaz"

"İyi ruhlarada mı aynı şeyi yapıyorsun?"

"Tabiki de hayır. Onlar hayatları boyunca iyilik yapan insanların ruhu böyle bir acı çekmeleri adaletli olmazdı"

Burnumu kıvırarak yandan ona baktım
"Şeytanın da adaletli olanına denk geldim"

"Eğer öyle bir şey yaparsam
cezalandırılırım adaletli falan olduğumdan değil yani"

Anlamayarak kafamı kaşıdım.

"Kim seni cezalandırılır ki?"

Yüzünü buruşturup tiksinircesine baktığında bu kişinin Tanrı olduğunu anlamak zor değildi.

"Peki"

Bende tamamen ona doğru dönerek biraz yaklaştım.

"Azrail yakın arkadaşım demiştin nasıl oldu o?"

"Azrail olanlar önceki hayatlarında en büyük günahı işeyen kişilerdir. Tanrı onları cezalandırmak için ruhlarını sonsuza kadar lanetleyip ya benim yanıma yani cehennemin en kötü yerine gönderir yada en kötü iş olan Azrail olarak onları seçer"

Karışmış olan kafam daha fazla karışmıştı.

"Azrail olmak neden kötü oldun ki? Sonuçta cehennemden kurtuluyorsun"

"Doğru cehennemde değiller ama orada olmak isterler. Yeryüzünde yaratılan en merhametli varlıklar olurlar ama işleri can almak olduğu için ellerinden bir şey gelmez ve her aldıkları canda vicdan azabından Tanrıdan merhamet dilerler"