Lailah's POV:
"Tara simba na tayo!" Anyaya ni Martin ko.
"Sure ka?" tanong ko sa kanya.
"Ano ba, andito na rin lang tayo eh. Simba na tayo." siyan na talaga nasunod.
So pumasok kami sa church at saktong magsisimula na. Sa mga responses sumasagot pala. Akala ko Joke joke lang niya yun eh.
Kumakanta din pala siya. Ganda nga ng boses niya eh. Kung iisipin niyo hindi ako nakikisabay, hoy nakikisabay ako noh. Kumakanta at nakikinig ako hindi lang yon nasagot din ako.
Pag dating na sa homily akala ko kung ano na gagawin yun pala makikinig din. Natawa pa nga siya sa istorya nung pari eh.
Yung Our Father na, siyaa yung unang humawak nung kamay ko. Noong una nahihiya ako na ako na lang basta yung sumugod eh pero nauna na siya. Hinigpitan ko yung pagkahawak ko sa kamay niya as if na parang ayaw ko mag let go.
Pagdating naman sa Peace be with you nagkatinginan na naman kami parang nag process pa both yun utak namin kung ano ba dapat eh.
Pero inunahan ko na siya. I kissed him in his cheek and so he was.
Pag luhod namana nagdadasal siya ng mataimtim. Basta nakapikit amata niya at nakatungo pala.
Noong mag cocomunnion na kami pinauna niya ako at hinintay ko siya para sabay kami pumunta sa upuan namin.
Narinig ko yung dasal niya na, "Lord sana gabayan niyo po si Lailah."
In short, faithful din pala siya.
A/n:
Ayan lang po sa Day 16. Swear day 21 mahaba so okay.
Like Vote and add this to ur library.
:))
Thank you!
~JustSmile26
YOU ARE READING
30 Days Unexpected Love Story
Short StoryPaano kaya kung kayo na lang sa barkada niyo ang walang partner? O anong plano niyo, hiyaan na lang ba? Basahin ito:)
