Sacred Peculiars #1: Obscure Magic

CHAPTER 9

"Oh, Yuan,"

Napabalikwas ako mula sa pag-iisip ng marinig ang boses ng lalaking nagphapagulo na ngayon sa isipan ko.

Kung buhay ang anak namin, nasaan na ito ngayon?

Bilang hudyat, naalala niya si Remy at ang mga sinasabi ng munting bata sa kanya. Pwede ba? Siya nga ba?

"M-matt-" naputol ang sasabihin ko sana ng yakapin ni Yuan ang ulo ko at binaon sa dibdib niya. Pilit ko siyang tinutulak pero ayaw niya ako pakawalan.

"You think he will tell you?" Sa tanong na ito ni Yuan na ito ay natauhan ako.

May punto siya, kung si Remy nga ay anak ko hinding-hindi niya sasabihin kasi nagawa nga niyang maitago sa loob ng mahabang panahon.

"Tell her what?" Matigas na tanong ni Thanatos at hinila ako laalis sa bisig ni Yuan.

I don't fele comfortable calling him my brother. Isa siya sa dahilan ng trahedya noon pero dahilsa rebelasyon niya ay hindi ko na alam. Sobrang naguguluhan na ako sa kung sino ang papaniwalaan.

Sino ang kakampihan at sino ang agkakatiwalaan.

Tama nga siguro si mama, wag ako magtiwala agad sa kahit sino.

"Nothing. Why do you hold her like she's yours?" Nakangising tanong ni Yuan.

I can feel the titghtening of the grip in my arms by Thanatos kaya winaksi ko agad ang kamay niyang nakakapit sa braso ko.

Kung makaasta naman.

I stop my thoughts midway. Tama na ang katangahan ko sa mga ilang araw na ang nakaraan. Kotang-kota ko na.

When I diverted my gaze to Yuan, light magus were visible already. Kaya naman tiningnan ko din si Thanatos. Pero naglalabas na din siya ng itim na magus kaya nagpunta agad ako sa gitna nila at tinulak sila pareho palayo sa isa't-isa.

Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito si Yuan. Baka may personal grudge pa din siya kay Thanatos dahil sa ginawa niya noon sa palasyo namin.

Pero mas lalong hindi ko din alam kung ano ang ipinuputok ng butsi ni Thanatos kay Yuan!

Mga lalaki talaga! Hindi mo maiintindihan ang nasa isip nila unless maging kabaro ka nila at tubuan ka ng etits sa bunbunan.

"Calm your etits down, boys! Nandito tayo para sa misyon, hindi para mag-away," pagpapagiwalay ko sa kanila.

Mahirap na baka mayare na naman kami kay Tatang nito at paginitan na naman kami ng mga mukang padre na mga taga magic council.

Maraming katanungan ang nasa isip ko at gusto ko na agad komprontahin si Thanatos pero pinipigilan ko ang sarili ko.

Sabik ako sa anak ko, oo! Pero hahanap ako ng magandang timing para hindi na siya makapagsinungaling sa akin.

May karapatan ako sa bata kahit hindi ko nasaksaihan ang paglaki niya at masakit sa parte ko ito.

Hindi makapaniwalang nakatingin sa akin si Yuan. Parang napugutan ako ng ulo kung tingnan ako nito.

"Did you just say etits?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa akin.

"Yes, any problem with that?" Nakahalukipkip kong tanong sa lanya at nakataas ang mga kilay.

Oo, mga kilay! Kahit may sa demonyo ako ay hindi ko pa din kaya itaas ang isang kilay ko ng hindi sumasama ang isa. Buti pa kilay ko, may forever silang dalawa.

"I am your brother! Nasaan na ang mabait kong kapatid?"

"You are my brother 5 years ago. Now, not anymore,"