Hoofdstuk 4

113 7 1
                                    

'ik ben Chris' stamel ik tegen het blonde meisje.
'Aangenaam' zegt het meisje, Emma.
'Uhhmm ik moet eigenlijk naar het toilet...'
'Okee, ik moet naar mijn zus ik zie je toch nog wel ' Zegt ze vragend.
'Ja ik ga niet weg, voorlopig'

Ik loop het toilet uit. Matthews, Matthews..., waar ken ik die naam toch van? Het irriteerd me dat ik het niet weet, maar als ik denk aan haar mooie gezicht maakt het al niet meer uit. De gang is hier donkerder dan die bij het toilet.in de verte zie ik veel licht en hoor ik hard kabaal naar me toe stromen. Ik ben er bijna.
Als ik in de kolk ben zie ik Christina diep in gesprek met Tris, zo te horen probeert Christina tris over te halen om iets te dragen. Rouge ofzo? Geen idee wat het is maar ik hoor Christina zeggen dat Tris er altijd zo bleek uit ziet. Het zal wel iets zijn waar je een kleurtje van krijgt.

'Heyy Chris' zegt Four.
'Joww' antwoord ik.
'Dat duurde lang, is er iets gebeurt?'
'Ik kwam een meisje tegen onderweg, Emma Matthews, ken je haar?'
'Ja, dat is de dochter van Jeanine Matthews. Niemand vertrouwd haar.'

Tuurlijk!!! Hoe kon ik zo stom zijn!!
Jeanine duhh.. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan.
Maar ik snap iets niet, waarom vertrouwd niemand haar?

' maar ze heeft Jeanine dan toch verlaten? Ze is toch in een andere factie?'
'Ja maar ze hebben vaak "afspraakjes" samen. niemand weet wat ze allemaal doen of zeggen.'
' Oke' zeg ik maar. Ik heb geen zin in dit gesprek.

'Ik moet gaan' zeg ik en loop weg.
Ik loop de trap op, weg uit de kolk, daarna een gang door, het loopt erg stijl. Ik ga naar boven.
Ik loop best snel, maar ik ben ook gespannen. Ik let op de lampjes die aan de muur hangen. Elke 4 meter, (2 meter ik heb kleine benen) hangt er een. Ik zie nog 2 lampjes en dan stoppen ze. Er zijn geen lampjes meer.
Het is donker maar dat had je kunnen verwachten. We zitten ondergronds!
Ik zie een heel klein lampje branden. Heel lichtjes maar, toch genoeg om de sporten van de hangende ladder te zien.
Ik klim erop. Ongeveer 5 sporten, dat moet 3 meter zijn.
Boven me hangt een klepje met een hendel. Ik pak de hendel en trek hem naar beneden zodat de klep niet meer tegengehouden wordt.
De deksen klapt naar beneden, ik grijp naar mijn hoofd. 'Ahh god damn't,dat doet pijn!'
Ik klim op de laatste sport en kruip naar buiten. zon!!! Ik voel de warmte kriebelen op mijn blote armen. Hhhmm wat is dit fijn zeg.
Maar ik weet dat ik nog even moet lopen.
Ik sta op en kijk om me heen.
De lucht is helder blauw en de zon schijnt fel, ze hangt recht boven me. Dat betekent dat het ongeveer 12 uur is. Tijd zat denk ik.
Ik sta op een dak. Zo te zien van een erg hoog gebouw.
Ik zie een kabelbaan hangen. Het is waarschijnlijk de bedoeling dat je er zo van af gaat..
Ik loop ernaartoe en kijk over de rand van het gebouw. Hah, echt niet. Ik ga hier niet vanaf vliegen! Ik kijk om me heen naar het dak. Ahh een gat, maar niet het gat waar ik zonet uit ben gekropen.
Ik kijk erin. Een schacht,een lift!
Ik spring erin en druk op het onderste knopje dat aan de glazen muur hangt.

Divergent fanfictieWhere stories live. Discover now