උදේ පාන්දර මගේ ෆෝන් එක කෑ ගහන සද්දෙට මම උඩ ගිහින් ඇහැරුණා.
නොදන්න අංකයක්... ෆෝන් එකේ නොදන්න අංක කීයක් නම් මතකයේ තිබුණත් මේ අංකය මම මීට කලින් එකපාරක්වත් දැකලා තිබුණ අංකයක් නෙවෙයි.
ඒත් මං කෝල් එකට උත්තර දුන්නා. "හෙලෝ."
එහා පැත්තෙන් ආවේ මට යම්තම් හුරු පුරුදු බවක් තිබුණ කටහඩක්. රළු, ගැඹුරු, දුෂ්ඨ ගතියක් තියෙන පිරිමි කටහඩක්. "කොහොමද, සිසී?"
මගේ නීනා විතරක් කතා කරන නමින් ඒ මිනිහා කතා කරනකොට මම රත්වුණා. ඒකා කොහොමද... කොහොමද ඒ නම දැනගත්තෙ?
"තමුසෙ කවුද?"
"ඔහෙට දැනගන්න ලැබෙයි, මේ දැන් මම තමුන්ට එවන මැසේජ් එක ටිකක් බලනවා."
එහා පැත්තෙන් ඇහෙද්දිම මැසේජ් එකක් ආව බව අඟවන 'ටීං' සද්දයක් මගේ ෆෝන් එකෙන් ආවා.
ඒ මැසේජ් එක බලපු සැණින් මගේ කොඳු ඇට පෙළ දිගේ හීතලක් ගලාගෙන ගියේ මගේ අතින් ෆෝන් එක ඇඳ උඩට වැටෙන කොට.
"මොකද වුණේ, මිස් සිසී?"
ඔව්, මම ඒ කෝල් එකට උත්තර දීලා තියෙන්නේ ස්පීකර් ඔන් කරලා.
"තමුසෙ... තමුසෙ කොහොමද..."
"තමුසෙ ගැන ඇති වුණ සැකයක ප්‍රතිඵල තමයි ඔය." ඒ මිනිහා කියන කොට මට ඕන වුණේ ඒකාගේ මූණ සමතලා කරන්න. "තමුන්ගෙයි ඔය කෙල්ලයි... මොකක්ද තමුන් එයාට කියන නම... ආ...හ්... නීනා... තමුන්ගේ නීනාගෙයි පලහිලව්ව මම ප්‍රසිද්ධ කළොත් තමුන්ට මොනවා වේවිද?"
"තමුන්..." මට කතා කරන්න ඉඩ නොදී ඌ දිගටම කතා කරන්න ගත්තා.
"එහෙම නැත්නම්, මම තමුන්ගේ නීනාගේ විස්තර හොයාගෙන තියෙන එකේ, ඒවායින් ප්‍රයෝජනයක් ගන්නද? ඒකෙන් සෑහෙන්න ලාබයක් ගන්න පුළුවන් වෙයි."
ඌ කියපු කතාවට මගේ ඇගේ ලේ රත් වුණා. කොහොමද ඌ ඒ වගේ දෙයක් කරන්න හිතුවේවත්? තිරිසනා... මගේ පොඩි එකීට තමුන් සීරීමක් හරි කළොත් තමුසෙව මම ඉතිරි කරන්නේ නැහැ!
"මං කවුද කියලා දැනගන්න තමුන් ආසා ඇතිනේ? පොඩ්ඩක් ගේට්ටුව ගාවට එනවා." එහා පැත්තෙන් ඌ කෝල් එක කට් කළා.
أنت تقرأ
Hurts like hell
القصة القصيرةකවදාවත් තනියම ඉන්න මනුස්සයෙක්ට හුගක් ලන්වෙන්න එපා.. ඔයාට ඒක පුංචි දෙයක් වෙන්න පුලුවන්.. ඒත් ඒ කෙනාට ජීවිතේම ඒක වෙන්නත් පුලුවන්... ඇයි ඒ?? සමහරවිට එයා ලෝකෙන් ඈත් වෙලා ඉන්නේ ලොකු හේතුවකට වෙන්න ඇති... ඒ වගේ හිතකට ලොකු ආදරයක් අවශයයි.. ඒ වගේ...
