Επεισόδιο 23

900 42 1
                                    

Η Άννα σηκώθηκε μετά από τέσσερις ώρες. Είχε όντως ανάγκη από ύπνο. Ήπιε τον καφέ της και μετά από λίγο άρχισε να σιγιρίζει το σπίτι. Μετά από μια ώρα τελείωσε. Έφτιαξε λίγη σούπα για την μητέρα της και το μετέφερε στο δωμάτιο της. Άρχιζε να την ταΐζει και να της λέει πόσο πολύ την αγαπούσε. Η μητέρα της δακρύσε από τα λόγια της και η Άννα της σκουπίσε αμέσως τα υγρά μάτια της.
<<Όχι..μην κλαίς. Όχι πάλι εξαιτίας μου>> είπε ενώ ένιωσε τόσες τύψεις.
<<Εγώ φταίω που είσαι άρρωστη>> ψηθήρισε.
<<Αν δεν ήμουν εγώ θα ζούσες πολύ καλύτερα με τον μπαμπά>> δακρύσε αλλά σκούπισε τα μάτια της. Ύστερα γονάτισε δίπλα της.
<<Μήν ανησυχείς μανούλα..θα γίνεις καλύτερα στο ορκίζομαι>> της είπε ενώ η γυναίκα χαμογέλασε αδύναμα.
Η Άννα αποφάσισε να της φέρει λίγο γλυκό. Απαγορευόταν αυστηρά στην δίαιτα της, όμως την τάισε λίγο για να ηρεμίσει. Αφού τελείωσε και από εκεί έκατσε για λίγο στη βεράντα καθώς έτρωγε λίγα κριτσίνια. Ξαφνικά δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον Κρίστιαν μα δε το σήκωσε. Ήξερε ότι ήταν αυτός, γιατί όταν αποθήκευσε το νούμερο της δουλειάς τον αναγνώρισε, γιατί πάντα εκείνος το σήκωνε. Η αλήθεια ήταν ότι τον απέφευγε μετά από όλα όσα συνέβησαν και φοβόταν να πάει στην δουλειά. Αν η Λάουρα μάθαινε το παραμικρό η Άννα ήταν νεκρή. Το γνώριζε πολύ καλά αυτό. Με δύο της λόγια η Άννα ή θα ήταν νεκρή και θα την έβρισκαν σε κανένα χαντάκι ή στη καλύτερη περίπτωση πεινασμένη σαν μια ζητιάνα χωρίς να μπορεί να βρει δουλειά. Με αυτές τις σκέψεις αναστατώθηκε. Άφησε το τηλέφωνο κάτω και προσπάθησε να βρει την ισορροπία της. Άρχιζε να παίρνει βαθιές ανάσες ώστε να ηρεμίσει τον εαυτό της. Όταν επιτέλους ηρεμίσε ήπιε μια γενναία γουλιά από τον καφέ της και σταθεροποίησε τον κορμό της σαν να βρίσκεται σε επαγγελματικό γραφείο. Μάλιστα έκατσε και σταυροπόδι ώστε να δείχνει πιο πειστική στη φαντασίωση του μυαλού της. Ώσπου ξαφνικά της ήρθε μια ειδοποίηση.

Άγνωστος :
"Αν δεν έρθεις τώρα στην δουλειά, έχεις χάσει τη θεσούλα σου Μπέλοβα"

Άφησε κάτω το κινητό της και κρατήθηκε στο να μην ξεσπάσει σε πολλά δάκρυα. Δεν είχε χρόνο για τέτοια. Σηκώθηκε με τα πόδια της να τρέμουν και άρχισα να ντύνεται καθώς αποχερέτησε την μαμά της με ένα φιλί και ύστερα εξαφανίστηκε με προορισμό την κόλαση.

Μόνο δικιά μουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα