İKİ TEN TEK BEDEN

UNUTMAK DEĞİL ALIŞMAK

YAĞMUR'UN AĞZINDAN

Ertesi gün sabah erkenden okuluma gittim.Öğrenci işlerinde belgelerimi halledip,arkadaşlarımla görüştüm.Okula dönmeme çok sevinmişlerdi.Aslı ve Nihal,en yakın arkadaşlarım sevinçten havalara uçmuşlardı.Ama ben hala Serdar'ı düşünüyordum.Zamana ihtiyacım vardı.Çok zamana...Derslerden çok geri kalmıştım ve hemen ders çalışmaya başladım.Okulun kütüphanesinde iş bulmuştum.Öğleden sonraları kütüphanede kitapları denetliyor ve bilgisayara kayıt yapıyordum.Günler hızla geçmeye başlamıştı.Sınavlarım,derslerim,kütüphane derken hayat akıp gidiyordu.Kalbimdeki sancı hala ilk günkü gibiydi ama.

Notlarım iyi gelmişti,biraz olsun mutlu olmuştum.Kızlar illa ki akşam sınıfın partisine gidelim diye tutturmuştu kütüphaneye gelip.İstemiyordum parti falan ama ısrarları bitmiyordu bu yüzden bende tamam dedim.Anneme haber verip,okuldan çıktık kızlarla.Parti çok kalabalıktı.Sınıftan zengin bir çocuğun havuzlu villasındaydı.Pek sevmiyordum bu gerizekalıyı ama kızlar için gelmiştim.Herkes fazla samimi ve çirkin hareketlerle eğleniyordu.İçip içip sarhoş olmuşlardı.Ah aptal ergenler,işte.Onlar ne anlar hayatı yaşamaktan.Elime kola alıp havuz başına çıktım.En sakin yer burasıydı çünkü.Manzarayı seyretmeye koyuldum.Ay ışığı yakamoz yapmıştı denizde.Bir anda kalbim öylesine sıkıştı ki burnuma gelen kokuyla.Serdar'ın kokusuyla...Arkamı döndüm hızla. 'Ahh,Volkan!!'dedim şaşkınlıkla.Sınıftan arkadaşımdı.Aynı parfüm kokusu vardı üzerinde. 'Yağmur!, nasılsın?,her şey yolunda mı?'dedi.

'Evet iyiyim, sağol.İçerisi beni bunalttı.Hava almak için çıktım.'dedim.Yanıma yanaştı ve sohbet etmeye başladık sandalyelere oturup.Kokusu esen hafif bir rüzgarda burnuma geliyordu.Gözlerim doldu aniden.Volkan bunu fark etmiş olacak ki yüzüme baktı.

'İyi misinYağmur?Son zamanlarda kötü şeyler yaşadın biliyorum, açıkçası okulu dondurunca çok üzüldüm.Ama çok değişmişsin.Eskiden neşeli,cıvıl cıvıl bir kızdın bizim sınıfta.Artık seni ne zaman görsem bir köşede yalnız oturup,uzaklara dalıyorsun.'dedi.Gözümden akan bir damla yaşı sildim hemen.Yaşadıklarım zoruma gidiyordu,taşıyamıyordum bu yükü.Sonra döndü ve aniden şaşıracağım bir şey fısıldadı.

'Babanı kaybetme acında var biliyorum ama sanki biri canını yakmış.Kalbine dokunan biri,değil mi?'dedi.Artık gözyaşlarım çeşmeden akarmışçasına dökülüyordu.Kafamı salladım ve onayladım.

'Canım yanıyor,unutamıyorum ama unutmam gerekiyor.Onu çok özledim,deli gibi hem de...'dedim,ağlamaklı bir sesle.

'Unutamazsın Yağmur.'dedi ve cebinden bir mendil çıkarıp uzattı. 'Unutamazsın,sadece alışırsın yokluğuna.Belki sesini unutursun,gözlerini,dokunuşunu,kokusunu ama onu sevdiğini,kalbini attırışını asla unutamazsın.'dedi.Haklıydı ama unutmalıydım işte...Mendille yüzümü sildim ve toparlandım.

'O zaman bende alışmalıyım yokluğuna değil mi?,buna mecburum zaten' dedim.Başıyla onayladı ve ayağa kalktı. 'Ama sevmekten vazgeçme Yağmur ve ne zaman istersen seni dinlerim bunu unutma.'dedi.Gülümsedim ona.İçeri girdi ve kalabalığa karıştı.Tek başıma oturup yıldızları seyrettim.Dolunayın parlaklığına baktım.Aşağıda,sahil kenarında birbirine sarılan çifti izledim sonra.Sımsıkı sarılmıştı sevdiği kadına ,adam.Unutma,alış Yağmur!!Aşk benim için başlamadan bitmişti bu gece.Kararlıydım.Kalbimdeki bu aşkla yaşamayı öğrenecektim...