Not: Tekrar kontrol yapmadım. Herhangi bir yazım veya mantık yanlışı varsa kusura bakmayın lütfen.
Timothée ile daha önceden birkaç kez aynı projede yer almıştın. Bu sizin yakın olmanıza sebep olmuştu. Onunla beraber çok eğlendiğin gözden çıkarılamaz bir gerçekti. Ve bu halleriniz gündemde fazlasıyla bulunuyordu.
Bir gün oturmuş kitabını okurken telefonunun çalmasıyla yerinden kalktın. Arayan kişinin ismini görünce yüzünde ister istemez büyük bir gülümseme oluşmuştu. Daha fazla bekletmeden hemen açtın.
"Y/N, hazırsın değil mi?!"
Ani bir duraklamayla düşündün. Ama aklına bir şey gelmiyordu. Konuşmuş muydunuz?
"Hadi ama unuttuğunu söyleyemezsin. Buluşacağımızı söylemiştim? İki hafta önce."
İstemsiz bir şekilde kaşlarını çatmıştın. Ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordun. Biraz daha düşününce aklına gelmesiyle cidden nasıl unuttuğunla ilgili kendini sorgulamaya başlattın.
"Doğru, hatırladım. O zaman beni akşam alırsın."
"Akşam mı? Bu çok uzun bir süre. Hem kapının önüne gelen sevgilini kovamazsın değil mi?"
Anında koşturarak kapıyı açmıştın. İkinizin de telefonları hala elinizdeydi. Birbirinizin gözlerine bakarken başka bir şey düşünemiyordunuz zaten.
Bırakılsa ömür boyu durabileceğini düşündüğün şekilde sana sarıldı bir süre sonra.
"İçeri girelim mi?"
Kafanı sallayıp geçmesi için ona yol verdin.
"Y/N bu ne böyle?"
Endişeyle etrafa göz gezdirdin. Olağandışı bir durum görememiştin.
"Ne olmuş? Her şey yerli yerinde."
"Problem de bu değil mi? Çoktan hazırlanmaya başlamış olman gerekirdi."
"Abartma Tim sözleştiğimiz saate daha dört saat var."
"Evet ama daha fazla zaman geçirmek için seni daha erken kaçırmaya karar verdim."
Yüzünde onu olduğundan çok daha sevimli olmasını sağlayan bir gülümseme vardı. Daha fazla ne kadar çekici olabilirdi ki?
"Sana küçük bir sürprizim var."
"Tim, hayatım böyle şeylere gerek olmadığını kaç kere söyleyeceğim? Ben seninle beraberken zaten mutluyum. Gerçekten sürekli benim için her şeyi düşünüyorsun ve ben kendimi kötü hissediyorum. İyi bir kız arkadaş olmadığım için."
Hemen elleriyle yüzünü çevreledi. Büzmüş olduğun dudaklarına yavaşça şefkatli bir öpücük bıraktı. Ardından alınlarınızı birbirine dayayıp fısıldayarak konuşmaya başladı.
"Sen mükemmel bir kız arkadaşsın. Senin varlığın bile yetiyor bana emin ol. Sadece ben sana layık olmaya çalışıyorum."
Ona sıkıca sarıldın, cidden böyle birine sahip olduğun için Tanrı'ya şükrediyordun.
Birkaç saniye sonra senden yavaşça uzaklaştı.
"Bu şekilde sonsuza kadar durabilirim canım ama cidden hazırlanman gerekiyor."
"Tamam, gidiyorum hemen gelirim."
Yaklaşık kırk beş dakikada hazırlanmıştın. Normalde daha uzun sürerdi ama aşağıdan gelen homurdanmalar buna engel olmuştu. Sürprizin tam olarak ne olduğunu bilmediğinden çok fazla kendini yıpratmamıştın ama yine de kıyafet seçene kadar kabaca anan ağlamıştı.
