Heal Me, Annie (Heartfelt Series One)-Completed

*Heal EIGHT*

Nasilaw ako sa sinag ng araw nagmumula sa bintana. Napatingin ako sa kabuuan ng kwarto. Wala na ito sa tabi ko. Bumangon na ako at nagsimulang mag-inat.

Saan kaya siya? Bumaba ako para tingnan siya sa kusina. Natagpuan ko itong naghahanda ng pagkain. Napakaganda ng katawan niya. Fitted shirt ang suot nito at maitim na shorts. Hindi naman gaanong maiksi.

Nakasuot ito ng headset kaya hindi niya yata napansin ang pagpasok ko. Dahan-dahan akong naglakad palapit sa kanya. Hinawakan ko ang balikat. Napapitlag ito sa ginawa ko.

Shock written all over her face and her cheeks became redder.

"Good morning,"pagbati ko sa kanya. She just simply smile.

"I'm sorry di kita napansin. Masyado akong naaliw sa music,"paliwanag nito sa akin.

"It's okay."

"Patapos na ang paghahanda ko. Let's eat."

Hinintay ko itong matapos. Nang matapos siya pinaghila ko ito ng upuan. Naupo ako paharap sa kanya.

"Good morning! What's for breakfast,"my sister Gwen shouted. Naupo ito sa may tabi ko. She's energetic today.

"What's with you?"

"Kuya I'm just happy today."

"Okay."

Tahimik kaming kumakain tatlo. Nauna matapos si Gwen. Nagpaalam siyang maliligo muna. Naiwan kaming dalawa at ramdam ko ang awkwardness. I have the urge to talk to her but my voice didn't came out.

Matapos naming kumain, nagpresenta akong maghugas pero tumanggi siya. Hinayaan ko nalang.

Lumabas ako at nagpahangin saglit. Bakit ba kasi ganun nalang ang nararamdaman ko? I lost words. I sat at the bermuda grass and looking at the bright sky.

"The weather is beautiful."

Napalingon ako sa nagsalita. It was her looking at the sky also. Tumabi ito sa akin. Wala pa rin kaming kibuan. Am I being coward now?

"Can I ask you about something?"

"Of course."

"Did it ever cross your mind about forgiving your father?"
Natahimik ako sa tanong niya. I let out heavy sigh. I ask myself too. Did it ever cross my mind too?

"I don't know if I can forgive him. His making my life more miserable for so many years. I can't tell  when or will I forgive him."

"I understand. But if ever, your ready, you can tell me."

Tahimik na naman kami ulit. Wala na kasi akong masabi sa kanya. Ayaw ko naman pag-usapan yung kagabi dahil inunahan ako ng kaba.

"Annie, kumusta na pala ang Papa mo?"

"His still not okay to be honest. But I don't know if my dad can live longer. It kills me whenever he shout for pain. I want to end it, but how?"

"I know Annie everything happens for a reason. Just be strong, katulad ng ginagawa mo sa akin. You became my strength."

"Corni mo. But thanks."

For the fast few days, Annie seem quite. She'll answer if I ask. I fully understand her.