The truth comes(voltooid)

Loïs

Iedere dag kwam Flinn. Hij was ook de enige die kwam. Mijn ouders hadden het excuus dat ze moesten werken en Loïs, ik weet niet wat er net Loïs was, maar sinds dat ze huilend de kamer was uitgerend is ze niet meer geweest. Flinn zegt dat ze overstuur is. Ze zit veel bij de psycholoog en komt weinig naar school. Wanneer ze d'r is, is ze afwezig en ver weg. Net zoals ik ik ben ook ver weg maar toch dichtbij.

Marieke komt de kamer in lopen en Flinn heeft mijn hand vast en slaapt. Ik praat nog steeds veel met Marieke. Ofja, zij praat met mij en ik luister. Ze zet een broodje met kaas neer voor Flinn,glimlacht naar me en zegt;"wat heb jij toch een fantastisch vriendje".

Ondertussen lig ik al 2 maanden in coma en heb ik Loïs nog steeds niet gezien. Ik heb besloten haar te gaan opzoeken. Ik ken ondertussen dit hele ziekenhuis uit mijn hoofd en loop zo naar buiten. Snel spring ik in de bus die net de deuren dichtklapt en ga op een vrije stoel zitten.

Na een paar haltes komt er een dikke vrouw naar binnen. Ik zie haar ogen naar deze stoel kijken. Ze loopt in deze richting en dan poef. Ze gaat zo boven op me zitten. Snel sta ik op en klop met nachtjurk af. Dat ding draag ik al sinds ik in coma ben. Geen flauw idee hoe ik er aan kom. Soms denk ik dat ik dit gewoon allemaal droom. En word ik wakker en zou het allemaal weer hetzelfde zijn en zou Flinn dit allemaal niet hebben gezegd.

Dan kom ik aan bij de juiste halte. Ik loop snel naar buiten en ren naar het huis van Loïs, het voelt raar om niks te voelen . Geen wind geen wapperende haren, terwijl de bomen flink te keer gaan naast me.

Bij het huis van Loïs aangekomen. Zie ik er lopen. Ze lijkt net een spook. En Loïs lijkt nooit een spook, maar nu zit d'r haar rampzalig en heeft ze echt een afschuwelijke combinatie kleding aan met uitgestorven ogen. Ik zou me zo ook niet op school durven te vertonen nee. Ik volg haar mee naar binnen, naar boven en haar kamer mee in. Dan plof ik op haar bed, zoals ik altijd deed. Het voelt fijn. Loïs reageert ergens op, ze hoort of ziet iets. Geen flauw idee wat."halo is daar iemand?of ga ik nu ook al spoken zien en tegen me zelf praten?"zegt ze dan lachen. Ze lacht dat doet me goed.' Je praat niet tegen je zelf lief, maar je moet je zelf weer bij elkaar rapen en me opzoeken. Ik mis je' zeg maar natuurlijk zal ze me niet horen. Ze schrikt, is er iemand snel spring ik van het bed en kijk om me heen. Niks geks te zien hoor. Ik snap haar niet. Ze kijkt verbaasd en angstig om haar heen. Dan kruipt ze zelfs in een hoekje, helemaal in elkaar gedoken in het donker.

Ik besluit maar weer te gaan, ze is echt helemaal de weg kwijt. Net als ik door de open deur weer naar beneden wil gaan hoor ik een gebroken stem zeggen"Fleur ben je daar, ik mis je.ben je dood?", maar ik kan niet antwoorden en verdwijn uit de kamer.

Als ik terug in het ziekenhuis ben ben ik kapot en ga op mijn bed liggen naast mezelf. Het blijft een gek idee. Ik moet echt wakker worden uit die coma. Voor mezelf, maar vooral voor Loïs en Flinn. Ik wil ze weer kunnen voelen en aanraken. De wind de geuren. Ik mis het allemaal, maar daar zal ik echt beter mijn best voor moeten gaan doen, want ik denk dat het zieken huis niet lang meer in mijn opstaan moment geloofd. Ik ben nog niet klaar hier, want ik zeg maar altijd'Everything Will be okay in the end. If it's not okay, Then it's not the end'. ook deze mooie zin heb ik van Flinn, hij inspireert me en moedigs me aan. Flinn....

Een paar dagen later

Ik kan de dagen niet goed bijhouden. Ik hoor het soms om me heen van iemand, maar zelf heb ik geen flauw idee. Ik word niet eens alle dagen wakker merk ik. Ik slaap veel ben erg moe. Vooral het bezoek aan Loïs heeft me veel energie gekost. Ik hoop dat het allemaal waard is, want ik heb ergens om me een gehoord van een dokter dat ik nog een week in leven word gehouden en dat ze dan stoppen met de beademing. Flinn zit naast me en is een Whatsappje naar Loïs aan het sturen dat ze nog een week heeft me te bezoeken voordat ze er mee kappen, maar net wanneer hij op verzenden klikt wordt er op de deur geklopt en komt het spook binnen.'Loïs?!'zeg ik niet verstaanbaar tegelijkertijd met Flinn die wel te horen is.