ɴᴏᴡ ʏᴏᴜ ɢᴏᴛ ᴍᴇ [ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ ]

07

[Zawgyi]

" ဟင္းေတြထည့္စား ကေလးေလး "

" ဟုတ္ကဲ့ စုစု "

မ်ားေသာအားျဖင့္ Leon က မေနတတ္မထိုင္တတ္နဲ႔ ရွက္တတ္တဲ့သူမဟုတ္ေပမယ့္ စုစုတို႔သားအမိနဲ႔ ညစာစားရတဲ့အခါမွာေတာ့ ေနရခက္လွသည္။ စုစုက Leon ပန္းကန္ထဲကို ဟင္းေတြထည့္ေပးေနေပမယ့္ ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့လူႀကီးက စကားလည္းမေျပာပဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ထိုင္ေနသည္။

ဘာလို႔လဲ။ Leon ထမင္းလာစားတာကို မႀကိဳက္လို႔လား။ Leon က အႀကိဳက္ဆံုးေခ်ာကလက္ေတြေတာင္ ေပးထားတာကို။

" ကေလးေလး အေနခက္ေအာင္ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ မေနနဲ႔ေလ သားရဲ႕ ... ကေလးေလးက မင္းကိုၾကည့္ၿပီး ေနရခက္ေနပံုပဲ "

" နည္းနည္းစိမ္းေနလို႔ေနမွာပါ ေမရဲ႕ "

ေဒၚျမတ္စုေမမွာ သားျဖစ္သူကိုလည္းေျပာရင္း မ်က္စိေရွ႕က ေသးေသးေလးကိုၾကည့္ရင္း ၿပံဳးမိသည္။ ဘာေတြစားထားလို႔ အေနခက္ေနပံုေလးကအစ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ။

" ကေလးကို ဟင္းေတြထည့္ေပးလိုက္ သား "

" ဟုတ္ကဲ့ "

စားလက္စဇြန္းကိုေအာက္ခ်လို႔ ေမေမ့သေဘာအတိုင္း ေကာင္းျမတ္ဟိန္းက ဟင္းခြက္ထဲက ပုစြန္ထုပ္ႀကီးႀကီးကို ေဘးကနွံျပည္စုတ္ေလးရဲ႕ ပန္းကန္ထဲခပ္ထည့္ေပးလိုက္သည္။

" ေတာ္ . ေတာ္ၿပီ ဟိန္း ... Leon က အမ်ားႀကီးမစားနိုင္ဘူး "

ဟင္းေတြတစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး ထည့္ေပးေနတဲ့ ေကာင္းျမတ္ဟိန္းေၾကာင့္ နွံျပည္စုတ္ေလးက ေျခခါလက္ခါနဲ႔ျငင္းသည္။ နိုင္ငံျခားသားေလးဆိုေတာ့ ျမန္မာခ်က္ဆီမ်ားတဲ့ဟင္းေတြကို သိပ္မစားတတ္ဘူးထင္ပါ့။

" ဟို . Leon ဒီဟင္းေတြကိုႀကိဳက္ပါတယ္ ... အရမ္းအရသာရွိတယ္ ... အမ်ားႀကီးမစားနိုင္လို႔ "

" မင္းကိုယ္ေလးက အစားမစားလို႔ ပိစိေလးျဖစ္ေနၿပီ ... မ်ားမ်ားစား Leon "

" ဟမ့္ "

ေကာင္းျမတ္ဟိန္းကေတာ့ နွံျပည္စုတ္ေလးကို ထမင္းမ်ားမ်ားမစားရင္ေတာင္ ေမေမခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းေတြကိုေတာ့ မ်ားမ်ားစားေစခ်င္သည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အလုပ္ေတြမ်ားလို႔ တစ္ခါတရံမွသာ ဟင္းခ်က္တတ္တဲ့ေမေမက ဟင္းခ်က္ရင္လည္း အရမ္းစားေကာင္းလို႔ျဖစ္သည္။