Απαγορευμένο.{GW15}

Κεφαλαιο 8.

‘’Έισαι καλά Μιλτο; Aκουγεσαι καπως! ‘’ ρωταω παρατηρωντας την Αλέκα η όποια με κοιτουσε με πονηρη εκφραση.

‘’Χρειαζομαι την βοηθεια σου! ‘’ ξεφυσαει . Αρχίζω πραγματικα και ανυσηχω!

‘‘ Τι εγινε Μιλτο;΄’’ γιατι δεν μου λέει! Τι περιμενει;

‘’Η αδερφη μου , μου αφησε την κορη της να την προσεχω και δεν αντεχω άλλο! ‘’ κλαψουριζει και ησυχαζω γελωντας.

‘’ Ελεος Μιλτο νομιζα πως ηταν κάτι πιο σοβαρο! ‘’ λεω αγανακτισμένη!

‘’είναι σοβαρο Λυδια! Σε παρακαλω μπορεις να ερθεις; Ω νεαρη μου αμα σε πιασω την πατησες! ‘’ λέει και μια λεπτη φωνουλα να τσιριζει.

‘’ Δεν ξερω Μιλτο δεν εχω εμπειρια από παιδιά! ‘’ γελαω .

‘’Ψυχολογος είσαι! Κάτι θα βρεις να την ηρεμισεις σε παρακαλω! ‘’ νομίζω πως υπερβαλλει όμως δεν μπορώ να μην τον βοηθησω,

‘’ Οκ ερχομαι κλεισε! ‘’ ξεφυσώ τερματιζωντας την συνομιλια μας.

‘’ Αλέκα ακυρο πρεπει να πάω στον Μιλτο. ‘’ την κοιταω απολογητικα δείχνοντας της το κινητό μου.

‘’ Θα τα πουμε άλλη φόρα εμεις Λυδια.’’ Μουρμουρίζει χαμογελώντας και συνεχιζει μονη της τον δρόμο προς το σπιτι της.

Ευτυχως θυμαμαι που μενει ο Μίλτος. Μπορεί να μην εχω πολύ κάλο προσανατολισμο άλλα εχω παρατηριτηκοτητα! Δεν ξερω τι να κάνω με τα παιδιά. Είναι υπερβολικος. Πόσο ζωηρη μπορεί να είναι η μικρη;  Φτανω έξω από την πόρτα του και χτυπαω το κουδουνι . Η πόρτα μπροστά μου ανοίγει και εμφανιζεται ο Μίλτος με  μια ροζ κορδελα τυλιγμενη γυρω από τα μαλλιά του στο μετωπο του , πλαστελινες στην ασπρη κοντομανικη μπλούζα του και μπλε αστερακια ζωγραφισμενα στο προσωπο του. Το θεαμα είναι μοναδικο. Προσπαθώ να μην γελασω καθώς με κοιταει με απογνωση. Κάτι που δεν καταφερνω και ξεσπαω σε νευρικο γελιο μπαινοντας μέσα.

‘’ Έκανα το λάθος να με παρει ο υπνος ! ‘’ γελαει ο Μίλτος δείχνοντας τον εαυτό του.

‘’είσαι πολύ ωραιος! Σου παει το ροζ! ‘’ λεω με δυσκολια μέσα από το γελιο μου προχωροντας προς το καθιστικο.

‘Κατσε ‘’ λέει κουνωντας το κεφάλι του αρνητικα γελωντας.

‘’Που είναι η μικρη; ‘’ ρωταω βουλιαζωντας το σώμα μου στον σιθεσιο καναπέ.