Απαγορευμένο.{GW15}

Κεφαλαιο 8.

Σκεφτομαστε πολύ λιγοτερο απ’ οσα ξερουμε. Ξερουμε πολύ λιγοτερα απ’ οσα αγαπαμε. Αγαπαμε πολύ λιγοτερο απ’ όσο μπορουμε. Και σ’ αυτό ακριβώς το βαμθο ειμαστε πολύ λιγοτεροι απ’ όσο ειμαστε.   –Ρ. Ντ. Λαινγκ. ‘’ δηλώνει ο καθηγητης μου και κλεινει το βιβλιο του.

Ομολογω πως εντυπωσιαστηκα. Τοσο απλα λογια κρυβουν μέσα τους τοσα περιπλοκα αληθινα συναισθηματα .

‘’Τι θελει να πει ο ποιητης; ‘’  ακουω την Αλέκα να ρωταει με μια μικρη δοση ειρωνειας στα χειλη της κάνοντας τους παντες γυρω μας να γελασουν.

‘’ Θα με εντυπωσιαζατε δεσποινης Αρζογλου αν αναλυατε τους στιχους’’ της απανταει  ο κυριος Μουρζας με ένα επιφανειακο χαμόγελο .

‘’ Θα προσπαθησω κυριε κάλο Σαββατοκυριακο και σε σας ‘’ μουρμουρίζει αρπαζοντας τα πραγματα της ακολουθωντας με έξω από το κτιριο.

‘’ Τι βλακας αυτός ο καθηγητης! ‘’ λέει νευριασενη προχωροντας διπλα μου.

‘’ Δεν επρεπε να τον ειρωνευτεις Αλέκα! Εσύ το αρχησες! ‘’ χαχανιζω κοιτώντας την. Τσαλανωνει το προσωπο της περνώντας μια αστεια εκφραση όπως παντα όταν φταιει . ‘’ Τελοσπαντων θα ερθεις σπίτι μου;’’ Ρωταω ανεβαινοντας στο πεζοδρομιο. 

‘’ Θα ερθω ‘’ μουρμουρίζει κοιτώντας το κινητό της. Αμεσως μετά με κοιταει με απορία.

‘’ Τι;’’ ρωταω με περιεργεια. Τι σκεφτηκε πάλι.

‘’ Τώρα που το θυμηθηκα που γνωριζες εσύ εκεινον τον σερβιτορο και μαλιστα πολύ καλα;’’ Με κοιταει σταυρώνοντας τα χέρια κοντα στο στήθος της.  Που τον θυμηθηκε τώρα τον Μιλτο;

‘’ Θυμασε εκείνη την ημερα που σε πηρα τηλέφωνο να ερθεις να με παρεις από ένα σπίτι ; ‘’ λεω σκετομενη εκείνη την ημερα.

‘’πολύ καλά! Συνεχισε! ‘’ λέει ανυπομονη όπως παντα!

‘’αυτός ηταν μετά όταν φυγαμε από το εστιατοριο με πηγε σπίτι  και να μην στα πολύλογω μειναμε φιλοι!’’ χαμογελαω παρατηρωντας την εκφραση της Αλεκας που έχει ανοιξει διαπλατα τα ματια κοιτώντας με χασκωντας. Γελαω με την εκφραση της άλλα δεν προλαβαινει να μου απαντησει καθώς την διακοπτει ο ηχος του κινητου μου .

‘’ Παρακαλω;’’ Απαντάω διχως να δω τον αριθμο που με καλει.

‘’Γεια Λυδια! ‘’ λέει ο Μίλτος μέσα από το ακουστηκο. Ακουγεται καπως …..απελπισμενος;