MÜHÜR (ARA VERİLDİ)

Bölüm 1

Medya -> Güneş

"Güneş!Hadi gel bir şeyler atıştıralım okula geç kalacağız."

Arya'nın sesini duymamla birlikte aynadan son kez kendime baktım.Hiçbir zaman göze çarpan bir kız olmadım.Dikkât çekmeyi seven bir yapım olmadığı için bunu kendim için sorun etmiyorum.Çirkin bir kız olduğumu düşünmesem de kendimi sevmek hâlâ üzerinde çalıştığım bir konu.

Arya'yı daha fazla bekletmemek için çantamı alıp hızla aşağıya indim.Yemek masasına oturmuş beni bekliyordu.Arya ile ilkokuldan beri arkadaşız aslında kardeşiz demek daha doğru olur.Araba kullanmayı öğrendiğimde,ilk kez bir erkekle randevuya çıktığımda,annem vefat ettiğinde kısacası her anımda yanımda o vardı.Ailesi de beni kızları gibi görmüş yanlızlığımı bir an olsun hissettirmemişlerdi.

"Keşke hazırlamasaydın canım bir şey yemek istemiyor" bu söylediğimle sandviçi elime tutuşturması bir oldu.

"Her sabah aynı şeyi diyorsun Güneş,bünyen zayıf düşecek diye korkuyorum." portakal suyundan bir yudum alarak devam etti "Bana bak yoksa sen benden habersiz diyete mi başladın?"

Hafifçe güldüm: "Saçmalama kızım senden habersiz iş yapar mıyım ben neyse hadi çıkalım artık geç kalmayalım." Arya'nın da beni onaylamasıyla birlikte arabaya doğru yol aldık.

Babam bizi ben 4 yaşındayken terk etti.Annem ise benim için hep ayakları üstünde dimdik durdu,ilerde iyi yerlere gelebilmem için çabaladı,bana hem anne hem baba oldu ama bedeni ağır çalışma koşullarına dayanamayacak olacak ki geçen yıl o da beni terk etti.Annem tanıdığım en güçlü kadındı,onu gururlandırmak için elimden geleni yapacağıma dair kendime söz verdim.

Annemin de gitmesiyle içine düştüğüm çukurdan beni yine Arya çıkarttı ve birlikte kendimize yeni bir sayfa açmak için hiç bilmediğimiz bir ülkenin küçük bir kasabasına yerleştik.Arya'nın ailesinin durumu iyi olduğu için parasal bir sıkıntı çekmiyorduk,zamanında annemin benim eğitimim için biriktirdiği paralar da bana şimdilik yetiyordu,yabancı dilimiz de iyi olduğu için buraya alışmakta hiç sıkıntı çekmedik.
O kadar ülke ve şehir arasından bu küçük yeri seçmemizde Arya'nın teyzesinin büyük bir rolü olsa da neden buraya taşındığımız ikimiz için hâlâ bir soru işareti.Zamanında bunu sorgulayamayacak kadar bitmiş durumdaydım,tek isteğim bir yer değişikliğiydi.

Radyoda Taylor Swift duymamla düşüncelerimden sıyrıldım.

"Ah!Sen ve Taylor aşkın." Arya'nın bu dediğine gülümseyerek radyonun sesini iyice açtım.

"I go on too many dates
But I can't make 'em stay"

"Yanlız değilsin Taylor'cım.Ben de flörtten ötesine geçemiyorum."

"Güneş ikimiz de biliyoruz ki bunun sebebi kimseyi kabullenememen sonra neden yanlızım diye mızmızlanıyorsun." Dediği bir bakıma doğruydu.Kim ile konuşmaya başlasam bir süre sonra ondan soğuyor ve uzaklaşıyordum.Karşı taraf da 2 günde âşık olmadığım için beni kalpsiz olmakla suçluyordu.Hep aynı hikâye! Kalbime dokunan birinin çıkmaması benim suçum değildi ki biri dokunsa bile ben onunkine dokunamıyordum.

"Âşık olmadığım sürece hep yanlız kalacağım,sığ ilişkiler yaşayamam."

Şarkılı,kahkahalı ve bol sohbetli yolculuğumuz sonunda okula gelmiştik.Okullar başlayalı yaklaşık bir ay olmasına rağmen pek arkadaş edindiğimiz söylenemez.Okulumuz çok büyük olmadığından neredeyse herkes birbirini tanıyordu ve çoktan oluşmuş arkadaş gruplarının içine girmek de bir hâyli zordu.