Chapter : 19 🖤✨️

Start from the beginning
                                    

"අනිවාර්යයෙන්ම.. මන් මගේ උපරිමේ කරනවා යැං..."

"එදා හවස මම  භාජන වගයක් හොයන්න බෙහෙත් ශාලාවලට ගියා... තැන්  කීපයකින් හොයාගෙන වහලා දාපු බෙහෙත් ශාලාවට ගියේ මදි පාඩුවක් එහෙ ඇතියි කියලා හිතලා..."

"වහලා දාපු ශාලාවට..අර අවතාර ගැන තියන කතාව නිසා කවුරුත් ඒ ශාලාවට යන්නේ නෑනේ...."

ඩෝයූන් ඇහුවේ ප්‍රශ්නාර්ථ මූණක් මවාගෙන..

"ඔව් ප්‍රධානීතුමා....ඒත් එවෙලේ බටහිර අංගනයේ   ශාලාවට ගොඩක් දුර යන්න බැරි නිසා මම ඒවා ගැන හිතන්නේ නැතුව ගියා ඉතින්...අනික වහලා දැම්මට බෙහෙත් බඩු තාමත් ඒ ශාලාවේ තියනවනේ..."

"හා....දිගටම කියන්න...."

"ඉතින් මම දොර ඇරගෙන ශාලාව ඇතුළට ගියා..ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සේ මට ශාලාවේ ගබඩා කාමරයක් ඇතුළෙන් අමුතු සද්දයක් ආවා. සද්දෙ කොහෙන්ද බලන්න ටිකක් ඉස්සරහට ගියාමයි මගෙ ඇස් උඩ ගියේ..ගැටගහලා දාපු තරුණ දාසියක්.. ඒ දාසියගෙ අත් කකුල් කට පවා බැදලාදාලයි තිබුණේ.ඒ වගේම හැමතැනම ලේ..හොදටම තුවාල වෙලා...."

"ඒ කෙල්ල හිටියේ හොදටම බය වෙලා ප්‍රධානීතුමා..මම එයාට කතා කරන්න උත්සහ කළත් එයා මන් එක්ක වචනයක්වත් කතා කළේ නෑ.. පස්සෙයි දැනගත්තේ එයාට කතා කරන්න බෑ කියලා....."

"මොකක්... කතා කරන්න බැහැ... එතකොට එයාගේ ඇස්.....ඇස් පෙනුණාද...."

"ඔව් ඇස් පෙනුණා...ඒ කෙල්ලට මුලින් එහෙම කිසි ප්‍රශ්නයක් තිබිලා නෑ...."

"බලන්න මෝයා..ඒ නරුමයා ඌ ගැන විස්තර දැනගන්න කිසි සාක්ෂියක් ඉතිරි කරන්නේ නෑ...ඔයාගේ ඇස් අන්ධ කළා වගේ ඒ දාසියට කතා කරන්න බැරි කරළා....
මට තේරෙන්නෙ නෑ මෝයා මට තේරෙන්නේ නෑ..."

ඩෝයූන් කිව්වේ වේදනාබර බිදුණු කටහඩකින් මෝයාට සිදුවුණ අවසානවන්ත සිද්ධියට ඩෝයූන් ගොඩක් දුක් වුණා...

"සන්සුන් වෙන්න ඩෝයූන්....(ඩෝයූන්ගෙ අත අල්ලගන්න ගමන්.....)
යැං ඔයා දිගටම කියන්න....."

"පස්සෙ ඒ දරුවා මට අර ලියුම දුන්නා. ඒ ලියුම ලියලා තිබුණේ ලේ වලින් වගේම සංකේත අකුරු වලින්..."

My Empress 🖤️✨ ( Sinhala Ff ) Complete Where stories live. Discover now