Catch Me, I'm Fallin'

Chapter 17

Jennie's POV

NAGISING NAMAN ako dahil sa lakas ng ulan na pinapatak sa bubong ng bahay

Tiningnan ko naman ang aking tabi, and ganun nalang ang kaba ko dahil walang Lisa akong nakita. Mabilis akong tumayo at tinawag s'ya. Damn! Where is he?

"Lisa! Lisa!"Nag simula na akong kabahan. Dahil sa sinabi n'ya ay parang hindi na mawawala ang takot ko.

"Lisa,"I open the bathroom but wala s'ya. Tinabunan na ako ng takot!

"Lisa!"Ganun nalang ang tawag ko sa kanya at binuksan ang pinto para lumabas ng kwarto.

"Hey, what happened?"Halos nabangga ko pa s'ya dahil nagmamadali s'ya na pumasok dito sa kwarto. Agad ko s'yang niyakap kaya medyo nagulat s'ya"Jen..."

"I thought, iniwan mo ako"Naiiyak kong sambit sa kanya.

"Baby..."He whispered on me and hug me tight"Baby, nag luluto ako ng dinner natin. And you know na hindi kita iiwan. Hey,"He cupped my cheeks and wiped my tears"Sorry if I scared you, nag luluto ako"Bulong n'ya sa akin.

"Don't leave me"

"Hindi kita iiwan"Bulong n'ya sa aking at niyakap ako. Nakahinga naman ako nang maluwag. Akala ko talaga iniwan na n'ya.

"Stop crying, okay? Fix yourself na, malapit na akong matapos sa pagluluto"Hinalikan n'ya ako sa aking noo kaya tumango na ako"Don't worry, nandito lang naman ako, hindi ako aalis"

"Promise?"I show him my pinky finger.

He smiled"I promise"He said and show his pinky finger, too.

Nagpaalam naman s'ya na babalik sa kusina dahil baka masunog ang iluluto n'ya. Ako naman ay dumeretso na sa banyo upang maligo ulit.

Habang nasa shower room ay iniisip ko parin ang sinabi ni Lisa about Kai. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko if ever na makita ko si Kai. Sana magising na sina Felix upang mareport na ni Lisa ang ginawa nila Kai.

Damn! I'm so stupid for defending Kai from Lisa.

Tinapos ko naman ang aking panliligo at lumabas na. Buti nalang may kasamang hoodie ang mga gamit ko dito kaya itong ang sinuot ko dahil ang lakas talaga ang ulan.

Lumabas naman ako at naabutan ko si Lisa na naghahanda na ng pagkain. Halatang naligo na din s'ya dahil iba na ang kanyang suot at medyo maayos na ang kanyang mukha.

Nakatingin naman s'ya sa akin"Hey,"He said and went to me"Are you okay now?"Tanong n'ya pa at inalalayan akong maupo dito.

"Yeah.."Sagot ko sa kanya. Umupo naman s'ya sa tabi ko at tiningnan ako. He held my cheeks and caressed it.

"I know that you're still scared"He mumbled and kiss my hand"Sana pala hindi ko nalang sinabi sa'yo"Bulong n'ya pa.

"No, I'm glad at sinabi mo"Sagot ko sa kanya"Natatakot lang ako sa posibleng mangyari"Buntong-hininga ko pa.

"I promise, walang mangyayari sa atin na masama. And nalaman ko na medyo okay na sina Felix. Baby, sasabihin ko din Ito sa mga police so don't be scared, hmm?"Tumango naman ako sa kanya at tipid na ngumiti. Ganun din ang ginawa n'ya bago ako ipaghanda ng pagkain.

"Here, I cooked adobo with potato"Ngiti n'ya pa kaya napangiti din. My favorite!

"I'm sorry kanina, hindi ka nakapag breakfast"Sambit ko pa sa kanya, napatingin naman s'ya sa akin.

"It's okay. And I'm sorry if I said those things, nagalit lang ako dahil aabutan kita na dumaing dahil sa mainit na mantika"Sagot n'ya at hinawakan ang aking braso"Masakit?"Tanong n'ya pa at tinaas bahagya ang sleeve ng hoodie ko upang tingnan ang natalsikan ng mantika dito.