His Unwanted Wedding (ON-HOLD)

22. Heart to heart

BELLE'S POV

"Belle..." seryosong tawag ni Art sakin pero hindi ko sya nilingon.

"...do you like Troy?..." pagpapatuloy nya ng hindi ako sumagot. Ano bang pinagsasabi nitong lalaking to.

"...because if you do-"

"Ano bang pinagsasabi mo Art?" Putol ko sa mga sinasabi nya saka humarap sya kanya.

Wala akong mabasa sa mukha nya.

"Im asking if you do like Troy." Seryosong sabi nya.

"What if I said yes? What will you do?" I answered him with a question I want to know what will he do if I do like Troy

"I don't know. It seems that you are happy when his around." Seryoso sya ngayon at hindi ko gusto ang mga sinasabi nya.

"What!? What are you talking about?" Hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi nya.

Yes Im happy when his around because Troy is my friend and that's all. Whats with this guy?

"Kanina. Kahit minsan ng magsama ulit tayo hindi kita nakitang masaya yung totoong masaya maybe you-"

"For goodness sake Art if I really like the guy sa London pa lang sinagot ko na sya at nagpakasal na kami. Ano ba talagang problema mo kay Troy? And Troy being with me? Huh? Tell me." Napataas na ang boses ko at halatang naiiritia ako sa mga sinasabi nya.

"I have no problem with that Troy guy my problem is you." Halata na ang frustration sa boses nya. At bakit naman ako ang problema nya. Wala naman akong ginagawa.

"Me? As far as I can remeber I did not do anything to you." Inis na pakli ko sa kanya.

"Yes you did something but your not aware of it you are so insesnsitive you know that." Halos sumigaw na sya habang nagsasalita

"Ako pa ang insensitive sating dalawa ha. Ang galing naman. Ikaw nga itong walang pakialam kung may masaktan kang iba sa mga pinaggagagawa mo." Pasigaw kong sambit sa kanya. His pushing me again. Lalabas sana ako ng kwarto ng magsalita sya ulit.

"Ano aalis ka nanaman. Tatakbo ka nanaman. Hindi mo nanaman ako pakikinggan. Sige umalis ka jan ka naman magaling ang takbuhan ang problema." Inis na sabi nya.

"Anung gusto mong gawin ko magpakatanga sa mga panloloko mo. Umalis ako noon dahil nasakta ako dahil kung hindi ako umalis noon tuluyan mo nang dinurog ang puso at pagkatao ko at kung hindi ako umalis noon hindi ako magiging matatag ngayon." Galit na sambit ko sa kanya. Wala syang alam sa mga pinagdaanan ko noong umalis ako sa puder nya at nagpakalayolayo.

"That's not the topic here Belle. I know I hurted you that's why Im making up to you but what are you doing? Distancingnyourself to me and making me jealous over some guy." nagulat naman ako sa sinabi nya. Me? Making him jealous.

"Making you jealous?" Tumawa ako ng pagak. "Why would I make you jealous knowing that it will not affect you" totoo naman. Hindi sya maapektuhan dahil wala naman syang nararamdaman para sakin.

"You think its not working huh. Guess what Im freaking jealous over that Troy. You know why?" he asked looking at me intently. Pero hindi ako sumagot

"Because my children spend more time with him than with their own father. You are with him for almost six years in London. Habang ako nandito halos mabaliw kakahanap sayo. Halos patayin ako ng papa mo at mga kapatid mo ng malaman nila ang nangyari at halos itakwil ni daddy dahil sa ginawa ko sayo. At ngayon nandito sya napapasaya ka nya habang ako puro sakit at luha ang nadudulot sayo." Mahabang nyang paliwanag at halata sa mukha nya ang inis.