The Bride's Man Series: Now that I've Found You

Kabanata 24 (4/3/15)

Three months Later

"Pa, kay mama po ako matutulog ngayon.!" Paalam ko kay papa marcelo. Nag-angat ito ng tingin mula sa binabasang broadsheet. Nakakunot ng noo at halatang hindi nagustuhan ang sinabi ko. Agad akonh yumakap sa kanya sa likod "papa naman!! Uuwi rin ako bukas" bumuntong hininga ito saka muling binalik ang tingin sa dyaryo.

i kiss his cheeks. Alam ko kasi na magtatampo ito sa akin.

"Pa, please."

"May magagawa ba ako. But promise me maja, you will be home tomorrow morning. At ayaw kong kung saan-saan ka nagpupunta without informing your mother" halos magtalon-talon ako sa tuwa sa narinig ko.

"Thank you, papa"akma na akong aalis ng muli itong magsalita.

"Makoy will going with you. Hindi ako mapapanatag na wala kang kasama sa mga yan. Remember...." hindi ko na pinatapos ang sasabihin ni papa dahil ako na ang nagpatuloy.

"I am your daughter at ayokong mapahamak ka" pang-gagaya ko rito. I heard him sighed. At hinalikan ako sa noo.

"You cant blame me. Ayokong mangyari na naman ulit iyon. Baka makapatay akong ulit kung may nangyaring masama sayo."

"Papa talaga. Kaya mahal na mahal kita. Sige isasama ko na si makoy para wag kanang mag-alala."tumingin ako sa suot kong relo. I kiss my father before saying my goodbye. Lumabas ako ng silid niya at nagtuloy-tuloy sa labas.

It was already eight in the morning. Maaga pa ngunit gusto kasi ni mama na makasama ako kaya i have no choice. It was already three months past ng malaman ko ang lahat. Aaminin ko i was really shock ng sabihin ni mama sa akin ang tunay kong pagkatao. Kung sino ba ang mga magulang ko? Kunh paano ko naging kapatid si veron. Sa una ay hindi ako halos makapaniwala but with help of my mom and papa marcelo ay tuluyan ko na rin natatanggap ang buong katotohanan.

Flashback......

"Siya na ba marcelo. Siya na ba?" Maiyak-iyak tanong ni tita jade kay papa. Nakatingin lamang ako sa kanilang dalawa. Lumipat ang tingin ko kay papa na tumango sa tanong ni tita na naging dahilan ng paghagulgol nito. "Oh my God. I knew it." At lalong humigpit ang pagakap sa akin ni tita. Halos hindi na ako makahinga sa higpit ng yakap nito.

"Ano po ba ang nangyayari. Why are you crying. Is there something wrong"? Ang alam ko ay ipapakilala ako ni papa sa tunay kong ina. Hindi kaya may alam si tita jade tungkol sa ina ko.

Tumingin ako kay papa marcelo nagsimula ng mamula ang mga mata.

"I am your mother, olive" nabingi ata ako sa sinabi niya. Nakatingin lamang ako sa mukha nito. Her face is serious.

"A-ano po?" Sa sobrang gulat ay hindi na rin ako nakapagsalita pa. Tumingin si tita jade kay papa.

"You havent told her?" May bahid ng hinanakit sa boses nito. Umiling si papa saka lumapit sa akin.

"Hindi ko po maintindihan. Ba-bakit niya po sinabing siya ang ina ko" tanong ko rito. Hinawakan ni papa ang magkabila kong balikat. Patuloy pa rin sa pagkabog ang dibdib ko. Feeling ko ay anuman oras ay sasabog. Isang araw pa lamang ang lumipas pero heto ako halos hindi ko na makayanan lahat ng sinasabi nila sa pagkatao ko.

I used to be nobody. I dont even remember my name. No memories. Walang-wala ako. But now, bigla akong nagkaroon ng identity. Im no longer olive, tapos isang iglap nagkaroon ako ng pamilya.

"Because she is. Jade is your mother" malumanay na sabi ni papa. I look tita jade na nakatingin sa akin habang umiiyak.

"I never want to lose you, anak. Mahal na mahal ka kasi ni mama." Umiiyak na sabi nito habang hinahaplos ang pisngi ko. " i am so in love with your father back then. I even makes stories para maipakasal ako sa ama mo. George was my life at kaya kong gawin ang lahat sa kanya, but he was already inlove with someone else. Which happen to be your papa marcelo's wife..and what worst your father, george got her pregnant..."