Bankzitters Imagine.

10. Raoul

A/N Raoul en jij wonen al een tijdje samen en hij kom ergens achter wat hij nog niet had mogen weten.

Met je handen in je haar zit je op de badkamervloer. Shit dit was niet de bedoeling, met trillende handen kijk je nog een keer naar de zwangerschapstest die voor je op de vloer ligt. Het staat er echt. 'Postief' en dit is de 3e test die je al heb gedaan in de afgelopen 4 weken. Je twijfelt heel erg of je dit wel wil en of je dit wel aankan. Je besluit nog niks tegen Raoul te zeggen tot dat je zelf hebt besloten wat je wil, zonder erbij na te denken gooi je de test weg in pedaalemmer. Je kamt je haar en gooit wat water in je gezicht zodat Raoul niet aan je merkt dat er wat aan de hand is.

Als je de woonkamer inkomt zit Raoul samen met Rob F1 te spelen. "Hey Y/N!" Rob begroet je waardoor hij even weg kijkt van het scherm en zijn koppositie hierdoor verliest. "Bedankt hé maatje!" Raoul lacht. "Niet eerlijk, ik ben teminste goed opgevoed, ik zeg iemand teminste gedag als ze binnen komen lopen." "Rob ik zie haar elke dag, als ik elke keer hoi moet zeggen heb ik daar een dagtaak bij, maar let nou even op  want je bent dik aan het verliezen!" Rob richt zijn aandacht weer op het spel en zelf neem je plek naast Raoul op de bank en legt je hoofd even tegen zijn schouder en Raoul legt zijn hoofd tegen die van jou aan terwijl hij gefocust op het scherm blijft kijken. Uiteindelijk wint Rob als nog de race door een stomme fout van Raoul. Rob staat op en doet een stom dansje door de kamer heen waar jullie allemaal om moeten lachen.

Na nog een paar potjes gespeeld te hebben sluiten ze af, Raoul staat op en loopt naar de badkamer, je blijft met Rob achter en je praat wat met hem. Als Raoul terug komt kijkt hij jou kant op met een vragend gezicht. Meteen denk je weer aan de test die je in de prullenbak in de badkamer heb weggegooid, hij zal die toch niet hebben gezien. Hij komt weer naast je op de bank zitten alsof er niks aan de hand is, het is waarschijnlijk geen gesprek die hij wil voeren als Rob er bij is als hij wel de test gevonden heeft. Rob blijft tot een uurtje of 4 hangen, als je daarna de deur dicht hoort gaan begin je toch een beetje nerveus te worden. Raoul komt weer binnen maar tot je verbazing begint hij over het avond eten.

Als jullie aan het avondeten willen beginnen vraag hij of je een wijntje wil. Je wil ja zeggen maar bedenkt je dan dat als je de baby toch wil houden je maar beter geen wijn kan drinken. "Nee dankje lieverd, een glas water is voldoende." Antwoord je op zijn vraag. Het eten verloopt in stilte en je zit nogal te malen in je hoofd over wat je nu wil doen. Als Raoul na het eten zijn studio induikt neem jij even de tijd om met je moeder te bellen om advies te vragen. Je moeder reageert super blij en zegt dat je het wel tegen hem moet zeggen en dat jullie beter samen deze keuze kunnen maken dan dat je dit alleen doet. Ze heeft wel gelijk maar je weet niet zo goed hoe je het moet brengen, stel dat hij dit helemaal niet wil en jij wel of andersom wat zou dat betekenen voor jullie relatie?

Je neemt weer plek op de bank in de woonkamer voor de tv en probeert een serie te kijken, je gedachten dwalen elke keer af naar hoe je het aan hem moet gaan vertellen, dit was alles behalve geplant natuurlijk, maar wanneer plan je zo iets? Ergens diep in jezelf weet je dat je dit maar al te graag wil, maar wat als je geen goede moeder zal zijn? Wat als je alles fout doet, of erger nog dat je geen band voelt met je kind, in gedachten verzonken wrijf je langzaam over je buik zonder dat je dit door hebt. "Heb je buikpijn?" Het zijn de woorden van Raoul die je op doen schrikken uit je gedachten. "Uhm ja, ik voel me niet zo goed." Je hebt totaal geen buikpijn maar wil op dit moment ook het gesprek niet echt aangaan. "Buikpijn of is er iets wat je me moet vertellen?" Shit waarom moet hij hier nu weer over door vragen. "Nee gewoon buikpijn." Lieg je tegen hem. "Ik denk dat ik even ga douche misschien helpt het warme water." Zeg je vervolgens en loopt zonder nog wat te zeggen richting de badkamer.

Als je daar aankomt is het eerste wat je doet in de prullenbak kijken of de test er nog ligt. Die ligt nog in de prullenbak maar niet meer op de plek waar hij eerst lag, dus Raoul heeft hem moeten zien. Je stapt onder de douche en bereid je voor op het gesprek dat moet gaan komen. Is dit het moment dat jezelf al een keuze moet gaan maken, of wacht je af hoe hij reageert. Het is altijd een droom van je geweest om moeder te worden en wat als het nu nooit meer lukt? Die kans kan ook aanwezig zijn. Na 15 minuten stap je de douche uit en doet je pyjama alvast aan. Met lood in je schoenen loop je weer richting de woonkamer waar Raoul op de bank tv ligt te kijken.

"Voel je je al wat beter?" Vraagt hij als hij je binnen hoort komen. "Jawel ietsjes." Je voelt je hart tekeer gaan en weet niet hoe je het gesprek moet beginnen, je staat stil achter de bank en kijkt naar de tv. "Lieverd is er iets? Je bent zo afwezig vandaag?" "Nee, nee niks ben gewoon een beetje moe." Ook dat is weer een leugen, Raoul staat op om ook even te gaan douche en in de voorbij gang krijg je een vluchtig kus op je voorhoofd. Je gaat zelf op bank zitten als hij de kamer uit is en kijkt de voetbalwedstrijd verder die opstaat, niet veel later staat Raoul weer in de kamer. "Y/N sorry maar ik kan nu wel doen alsof ik van niks weet maar ik heb je test gezien." De toon in de stem van Raoul is heel anders dan je had verwacht, je had verwacht dat hij boos zou worden. "Ik wist niet hoe ik het moest zeggen, het was niet geplant dus ik twijfelde heel erg overal aan." "Je weet toch dat je alles tegen mij kan zeggen. We zijn al zolang samen, dit was toch ooit wel een keer te verwachten." Raoul komt naast je op de bank zitten en slaat zijn arm om je schouder, je legt je hoofd tegen hem aan en het is weer even stil. "En nu?" Vervolg je het gesprek. "Ja zeg jij het maar het is jou lichaam, ik ben blij als jij blij bent." Is zijn antwoord maar dit is z'n politiek correct antwoord waar je niks mee kan. "Het gaat hier niet alleen om wat ik wil, ik wil echt je eerlijke menig want ik struggle hier al weken mee." Hier verspreek je jezelf even en je ziet aan de blik van Raoul dat hij dit niet erg leuk vind. "Hoe bedoel je al weken?" Je legt hem uit dat je al een tijdje niet meer ongesteld werd en toen een test had gedaan maar deze niet vertrouwde zo vroeg, een week later zou meer zekerheid geven en ook deze was positief, nog steeds geloofde je het niet en vandaag heb je weer een test gedaan en nu ben je 4 weken verder en weet je zeker dat alle testen geloofwaardig waren.

Jullie worden opgeschrikt uit jullie gesprek door het geluid van juichende mensen op tv, Raoul zet meteen het geluid van de tv uit. "Eerlijk Y/N wat wil jezelf?" "Je weet van mij dat ik graag ooit een keer moeder wil worden, dat is het probleem niet." "Dan is er toch geen probleem dan gaan we dit toch samen doen?" "Ja maar wat als ik geen goede moeder wordt of wat als ik geen band voel met ons kind?" "Je loopt te ver op de zaken vooruit, je zal vast een fantastische moeder worden." Je krijgt een kus van Raoul en door zijn woorden voel je je beter. "Dus we gaan dit echt doen? Je wil dit echt samen gaan doen?" Vraag je nogmaals. "Y/N luister er is niks liever wat ik wil ik de wereld dan echt Pappa Roelie te worden, tuurlijk die jongens zijn tof enzo maar wat is de kans dat dit ooit nog een keer kan gebeuren?" Hier had jezelf ook natuurlijk al over na gedacht. "Ik wil dit echt laten we het doen! Het spijt me dat ik niet eerder wat gezegd heb maar ik zat met zoveel scenario's in me hoofd dat misschien 1 van ons het niet zou willen en wat zou dat dan voor ons beteken en ik heb zelfs me moeder gebeld om advies te vragen en die zei ook dat ik het moest zeggen maar ik wist gewoon niet hoe." "Het is al goed. Ik had waarschijnlijk het zelfde gedaan als ik jou was geweest. Mag ik het aan de jongens vertellen?" "Misschien is dat nog iets te vroeg, er kan nog zoveel mis gaan in de aankomende weken laten we eerst rustig afwachten tot dat we weten of het een jongen of meisje wordt?" "Dat duurt nog best lang, ik weet niet of ik dat volhoudt maar ik zal me best doen." "Zeg het dan alleen tegen Robbie die weet zijn mond wel te houden toch?" Raoul lacht naar je, je ziet dat hij gelukkig is en dat maakt je blij.

Er gaan een paar weken voorbij en je hebt ondertussen je 12 weken echo gehad. Dit is ook het moment geweest dat Raoul het tegen de andere jongens heeft verteld die reageerde allemaal heel enthousiast, er wordt dan ook meteen een plan gemaakt voor een babyshower veel keuze heb je niet want Raoul wil hier zelf ook een video van opnemen, je stemt in met de plannen en bent benieuwd of het een jongen of meisje wordt. Maar daarvoor zal je eerst nog moeten afwachten tot de 20 weken echo.

A/N Wat hopen jullie dat het wordt?

Ik vond dit toch wel even een cute hoofdstukje om te maken.

Laat ook even een sterretje en een reactie achter als je deze verhalen leuk vind!