Against the Wind

CHAPTER 1

"Malaki 'yong?"

"Malaki 'yong age gap namin. 'Di ba sabi mo 20 na siya?"

Biglang nanindig ang mga balahibo ko nang may maalala akong imahe sa ilalim ng shower. Hindi naman mawala-wala ang ngiti sa labi ni Señorito Timothy. Para talagang alam niyang may gusto ako sa kuya niya.

"He's actually turning 21 this year."

"Oh, talaga?"

"Kailan ba birthday niya?" pasimpleng tanong ko.

Bigla na naman siyang ngumisi. "Got you! May gusto ka nga kay kuya! You're too interested in him. That's a sign of romantically liking someone."

"Wala nga! Ang kulit mo, Señorito!"

He groaned. "Just call me Timothy, please? Ikaw na nga lang ang kaibigan ko rito."

Nag-twinkle ang mga mata ko. "Talaga? Kaibigan ang turing mo sa 'kin?"

"Yup!" Itinaas niya ang wine glass niya saka nakipag-toast sa akin. Itinaas ko naman ang hawak kong wine glass na patago kong kinuha kanina sa kusina.

"Talaga lang, ha? Akala ko talaga may ibang agenda ka, e."

Tumaas ang kabilang kilay niya. "What?"

"Eh, kasi lagi mo akong nilalapitan at kinakausap. Tapos ngayon sasabihin mo pang magkaibigan tayo."

"So, what?"

"Alam mo, feeling ko talaga may gusto ka sa 'kin," pag-iiba ko ng usapan.

Napasimangot siya. "You're not feeling well, Divina."

Humalakhak ako. Nalaman ko kasing ayaw na ayaw niya sa mga babaeng mahilig maghabol at magpapansin. Kaya lagi niyang pinagtataguan ang kababata niyang halos araw-araw nang pumupunta rito.

"Ito naman hindi na mabiro. Hindi kita type, 'no! Una, kasi payatot ka."

"What?" hindi makapaniwalang bulalas niya sabay tingin sa kanyang sarili.

"Oh, ano? May objection ka? Totoo naman, ah. Maliit ang muscles mo, hindi kagaya kay Señorito Gaston na parang model na araw-araw nagbubuhat ng hollow blocks. Masyado kang matangkad para sa katawan mo. Hindi kagaya ng kuya mo na proportional ang katawan. Siguro ang sarap niyang yakapin, 'no? Pangalawa, guwapo ka naman pero mas guwapo sa paningin ko si Señorito Gaston. Para siyang artista. Hindi nakakasawang titigan ang mukha niya, ihhh!"

Napapikit ako habang ini-imagine ang mukha ni Señorito Gaston. Siguro kung matangkad lang ako tapos naging model, bagay kaming dalawa.

"And you don't like him in that case?"

Napatigil ako sa pag-i-imagine nang biglang magsalita si Timothy. Sinundan niya 'yon ng malutong na tawa.

Napatakip ako ng aking mga bibig. Nasabi ko ba ang mga 'yon?!

"I'll pretend as if I didn't see your reaction," tumatawang sabi niya.

Napasimangot ako. "Pinagtitripan mo nga ako. Ano ba'ng ginagawa mo rito? Hindi ba dapat nasa lawn ka para tulungan si Señorito Gaston sa pag-entertain ng mga bisita n'yo?" pag-iiba ko ng usapan. Pakiramdam ko namumula na ako ngayon kahit hindi ko pa tingnan ang sarili ko sa salamin.

Nagkibit-balikat siya. "This is our house. I can go wherever I want. Besides, ako nga ang dapat magtanong niyan. What are you doing here? Shouldn't you be supposed at the lawn?"

Nagulat ako nang bigla siyang lumayo sa railings ng terrace na parang may pinagtataguan kaya napatingin ako sa ibaba.

Ang kababata niyang si Raquel!