27. Bölüm

2.7K 147 15

by nuraydiri

by nuraydiri

Asil Sayer

Eve geldiğimizde abim Miyayla birlikte yukarı çıktı. Bizde salona geçtik. Kapı çalınca kalktım ve açtım. Üçüzler gelmişlerdi. "Hoşgeldiniz. "dedim. "Hoşbulduk. " dediler ve içeri geçtiler. Asel abim "Adamlar yakalamış o şerefsizleri. "dedi. Cem abi "Hemen gidip gebertene kadar işlence yaomak istiyorum ama ilk önce Miyayı iyleştirmemiz gerekiyor."deyince hepimiz ona hak verdik. Akın "Durumu nasıl? Kötü bir şey yapmamışlar dimi?"deyince Batu abi "Dudağının köşesi patlamıştı ve şerefsiz herif ekini kesmiş. "dedi. Sinirlerim bozulmaya başlamıştı yine. O elinin hali gözümün önüne gelince kalbim sıkışıyor.

Asel abim "Bir kaç gün Miyayla evde kalalım. O iyi olana kadar bu işe ara veriyoruz. Ama sonra o adama her yaptığının bedelini ödeticez."dedi. Baran "Ay valla çok heyecanlı. "deyince Ceyhun "Aynen lan. Hayal ettiğim şeyleri bir bilseniz."deyince Arda "Düşünmek istemiyorum. "dedi. Baran "Edemessin zaten üçüz."dedi.

O sırada abim odaya girdi. "Abi Miya nasıl? "dedim. "Yatıyor. Ama eli iyi değil. Şimdi hastaneye filan götürmek istemiyorum. Daha fazla yorulmasın. Batu bir arasana Çağrıyı. Onun doktor arkadaşı vardı. Müsaitse gelsin. "dedi. Batu abi "Çağrı Atabeyli mi?"dedi. "Evet."dedi. Çağrı abi iş ortaklarından biriydi. Atabeyli holdingin sahibinin oğlu.

Batu abi" Ben bir atiyim."dedi ve salonun bahçeye çıkan kapısından çıktı. Efes" Bu herif neden böyle bir şey yaptı peki? İnsan öz kızına nasıl böyle bir acı çektirir? Aklım almıyor. "deyince Asel abim" Annemiz gözünü kırpmadan katleden bir cani o adam. "dedi. Gözlerindeki intikam isteği herkes tarafından açıkça görülüyordu.

Savaş abim derin bir nefes aldı ve" Öz o-oğlunu katledecek kadarda cani bir insan. "deyince hepimiz ona dönmüştük." N-ne demek bu abi? "dedim. Savaş abim bir iki saniye gözlerini kapattı ve" O zamanlar 15 yaşındaydık. Barış. İkizimdi. Ve o herif o-onu gözümün önünde sanki karşısındaki düşmanıymış gibi öldürdü. H-hemde döverek. "deyince ne yapacağımı ve ne düşüneceğim şaşırmıştım. Bu kadarını yapamazdı.

Yapmış olamaz değilmi? Bu kadar vicdansız olamaz. Öz evladını gözünü kırpmadan öldürecek kadar cani bir babamızı vardı bizim?

Asel abim düşüncelerimi okumuş gibi "Bu kadarını yapmış olamaz." dedi sesi titreyerek. Savaş abim "Yaptı. Gözünü kırpmadan öldürdü kardeşimi. Sonra kaçıp gitti it. Yıllarca aradım bulamadım. Sonra yanın doğduğunu filan öğrendim. Annem olacak kadının onu istemeyip yetimhaneye vereceğini öğrenince yanıma aldım. O zamana kadarda ondan haber almamıştım. Sonra sizi getirince ilk defa gördüm yıllar sonra. "dedi ve bir süre sustu.

Ne kadar acı çektiğini gözlerinden anlayabiliyordum. Ayağa kalktım ve yanına gidip sarıldım. Savaş abimde sarılışıma karşılık verdi.

O adama

Yaptıklarının bedelini misliyle ödeticem.

Yemin Ederim ki bunu yapıcam.

Miya için.

Annem için.

Ve hiç tanımaya fırsatım olmasa bile harika bir insan olduğuna emin olduğum Barış abim için yapıcam bunu.

Veeeee bölüm bitti.

Nasıldı?

Beğendinizmi?

Barış ve Savaşın hikayesini merak ediyormusunuz?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizleri çok seviyorum.

Allaha emanet olun.

İyi geceler.