BABA VE KIZI | TAMAMLANDI |

25. Bölüm

Medya : Cem Kaya

.

.

Miya Sayer

 
            Bir anda gelen yüksek sesle çığlık atarak uyanmıştım. O adamdı. Hızla yanıma geldi ve kolumdan tutup kaldırdı. "Yürü gidiyoruz. "dedi.

           "N-nereye gidiyoruz? " dedim. "Savaş bulmuş yerimizi. Ama seni asla bulamicak. "dedi. "Bırak beni!! Ne istiyorsunuz yaa bizden! ! bırakk. "dedim elimden kurtulmaya çalışırken. Sonra beni peşinden sürükleyerek arabay bindirdi ve kendide şöför koltuğuna geçti.

              Arabayı çok hızlı sürüyordu. Uzun bir yolun ardından kocaman bir evin önüne gelmiştik. Arabadan indi ve benim kapımı açıp kolumdan tutup zorla indirdi. Sonra eve doğru yürümeye başladık.

               İçeri girdiğimizde bizi bir kadın karşılamıştı. Adam "Şunu yukarı götür. Üstünü başını düzelt öyle getir.Akel beyin karşısına böyle çıkmasın. "dedi. Kadın "Buyrun Miya hanım."dedi ve merdivenleri gösterdi.

              Yavaş adımlarla merdivenleri çıkmaya başladım. Kadın "Kiraz resimli kapı sizin odanız. Sizin için yapıldı."dedi. Cevap vericek halim bile yoktu. Yol boyu ağlamıştım. Boğazım ağrıyordu. Kalbim acıyordu. Sadece banyo yapıp uyumak istoyordum ama babam olmadan asla uyuyamazdım bu gece.

              Odaya girdim. Çok güzeldi. Ama bunun hiç bir anlamı yoktu. Benim evim değildi. Benim odam daha güzeldi. Abilerim kokuyordu bir kere. Çünkü abilerimin parfümlerini sıkıyorum. Odama babamın parfümünü. Giyinme odama Asel abimin parfümünü. Ve resim odama ise Asil abimin parfümünü.

                Ama o kokulardan uzaktım şimdi. Gözlerim tekrar dolmuştu. Ben babamı ve abilerimi istiyorum. Onlara sıkıca sarılmak istiyorum. Göğüslerine sokulup uyumak istiyorum.

Baba.

Hadi.

Gel....

Lütfen.

Dayanamicam artık baba.

.

.

             Hava iyice kararmıştı. Ve ben banyo yapıp kıyafetlerimi değiştirmiştim. Kadın beni çağıracağını ve aşağıya inmemem gerektiğini söylemişti. Ve ben beklemkten sıkılmıştım. Odada büyük bir balkon vardı. Kalktım ve banyoya girip balkona çıktım.

               Deniz manzaralı bir evdi. Ve oda tam denize bakıyordu. Kafamı kaldırdığımda sayısını bilmediğim ve asla bilemiyeceğim kadar çok yıldız vardı. Tam o sırada bir yıldız kaydı.

                 Gözlerimi kapattım ve "Babam hemencik gelsin."dedim. Sonra ise dolunayın denizdeki yansıması takıldı gözüme.

     
             Babama ayın çok güzel olduğunu söylemiştim bir keresinde. Daha küçükken ama ne zaman tam bilemiyorum. Babam ise bana "Adının anlamı ne biliyormusun?"demişti. "Hayır."demiştim bende. O da bana "Ay kadar parlak olan."demişti. Sonrada "Adını koyduğum zaman o kadar güzeldinki başka ad gelmemişti aklıma."demişti.

Ve tabi ben babama bir kez daha hayran kalmıştım.

              Ağladığımıyeni fark ediyordum. Gözlerim yanıyordu ağlamaktan. Ve eminimki kıpkırmızı olmuşlardır.

            Tam o sırada kpı açıldı ve hizmetli kadın içeri girdi. "Miya hanım. Akel bey sizi sofraya çağırıyor."dedi.

           "Tamam."dedim ve kadının peşinden gittim. Akelde kimdi? Neden onun evine getirdilerki beni. Ya da bizden ne istiyorlardıki?

          Yemek odasına geldiğimizde çekinerek masaya biraz yaklaştım ve bir kaç adım geride durdum. "Hoşgeldin Miya."dedi. Benden cevap alamayınca "Sana bir şey söyledim."dedi. Yine cevap vermedim. Ayağa kalktı ve yanıma geldi. Çok korkunç görünüyordu. Korkudan kıpırdayamamıştım.

               Kolumdan tuttu ve tıslayarak "Ben. Bir. Şey. Söyleyince. Doğru. Düzgün. Cevap. Vericeksin."dedi. Çok ama çok korkunç  bir adamdı ve heyatımda ilk defa bu kadar koktuğumu hatırlıyorum.

             "T- tamam. A-ama l-lütfen k-kolumu b-bırak. Canım a-acıyor."dedim. Kolumu bıraktı ve az önceki o korkunç adam o deilmiş gibi gülümsedi ve "Acıkmışsındır. Hadi geç otur. Yemekler leziz olmuş."dedi. Yavaşça oturdum sandalyeye.

                 "Hadi yemeğe başla."dedi. Çatalı elime aldım. Ama elim titriyordu. Yavaşça yemeğe başladım. O ise beni izliyordu. Yemek böyle geçerken bir anda kalktı ve "Yemeğini yedikten sonra salona gel. Önemli şeyler konuşucaz."dedi ve gitti.

            Onun gitmesiyle elimden çatalı bıraktım. Yediğim yemek en sevdiğim şey bile olsa mutlu değilsem ve babam yanımda yoksa hiç bir şeye benzemiyordu.

            Suyu içtim ve kalkıp salona geçtim. Tekli koltukta oturmuştu ve bacak bacak üstüne atmıştı. Tam köşedeki koltuğa oturacakken "Buraya gel!"dedi. Yanına gittim. "Kucağımda otur."dedi. Tam itiraz edicekken.

            "Sakın itiraz ediyim deme."dedi. Sonra kolumdan tutup kucağına çekti. Nefesimi tuttuğumu yeni farketmiştim. "Benim kim olduğumu merak ediyormusun?"dedi. Başımı salladım. Tek kaşını kaldırdı ve "Cevap?"dedi. "E-evet."dedim.

    
      

"Ben senin babanım Miya."deyince neye uğradığımı şaşırmıştım.

         "Adım Akel Sayer."dedi. Kucağından kalktım ve "Hayır. Hayır!! Sen benim babam değilsin!! Benim babam sen değilsin!! Benim babam Savaş Sayer!!"dedim bağırarak.

            Ayağa kalktı ve "Ne dedin sen!!"diye bağırdı. Sonra "Anlaşılan senin güzel bir cezaya ihtiyacın var küçük hanım. "dedi. Sonra "Aslan!! bıçağı getir!!"dedi.

           "B-bıçak mı?"dedim. Ne yapıcaktı bana? Gülümsedi ve "Senin iyiliğin için. Yoksa hiç bir şey öğrenemessin."dedi. Adam bıçağı getirince ben ne olduğunu anlamadan yanıma geldi ve elimi tuttu. Elimi çekmeye çalıştım. Hıçkırıklarımın arasında "B-bırak. L-lütfen. B-Bırak!! Yalvarırım bırak!!"dedim.

              Ama çok güçlüydü. baş parmağımın altından elimin ortasına doğru bir kesik atınca evin içinde çığlığım yankılanmıştı. Artık bağırarak ağlıyordum. "Ağlama kızım. Bunu yapmam gerekiyordu. Yoksa öğrenemessin."dedi gülerek. Kesinlikle iyi değildi bu adam. Elim çok acıyordu.

             Çok yorulmuştum. Dizlerim bedenimi taşımıyordu. Tam düşecekken beni kucağına aldı. Gözlerim kapanmaya başlamıştı. "Uyu sen. Elin ileşicek."dedi. Bu adam kesinlikle bizim babamız olamaz.

Benim babam hiç değil.

Benim babam eşsiz.

Hadi artık gel baba.

Beni kurtar burdan.

Veeeeee bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendinizmi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Bu bölüm için fikir veren canım ciğerim Yağmurcuğuma teşekkür ediyorum.

Hadi sonra görüşürüz.

Sizi seviyorum.

Bay bay.