"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ hyung..."
"Hyungတို့ရဲ့ ကလေးလေး ပျော်နေတာတွေ့တော့....hyungပျော်နေတာပါ...."
"ဟုတ်တယ်...သခင်လေးပျော်နေတော့...ကျွန်တော်လည်း...စိတ်အေးရပြီ...."
"လာပါ...ဝင်ကြရအောင်...yoongiကုိ အခွင့်အရေးပေးလိုက်ပါလား....သူ့ခင်မျာသနားပါတယ်..."
"အာ...hyungကလည်း...သူကဘာမှမပြောဘူးလေ....ကျွန်တော်ဘာပေးရမှာလဲ..."
"ပြောရင်ေပးမယ်ပေါ့...ဟားဟားစဟား...."
"မ..မဟုတ်...မဟုတ်ပါဘူး...hyungကလည်း..."
ဒီမိသားစုလေးမှာ လူနှစ်ယောက်တိုးလာခဲ့တာ မသိမသာလေးနဲ့ဝင်ရောက်လာတဲ့သူနှစ်ယောက် အိမ်ပေါ်တောင်ရောက်လို့ပေါ့....
ကွက်ပျစ်နေ.ညဘက်သာတဲ့လအရောင်နဲ့.ကြယ်တွေကိုငေးကြည့်နေတဲ့.လူသားလေးနှစ်ဦး...
"သမားတော်လေး..."
"ဟင်.....ဘာလဲjeon..."
"Jeonမဟုတ်ဘူးလေကွာ..."
"ဟမ်...မျိုးရုိးနာမည်ပြောင်းလို်က်တာလား..."
ကွျန်တော်သိတာပေါ့...jeonဆိုတာထက် မောင်လို့ခေါ်စေချင်တဲ့ချစ်ရသူဆုိတာ အခုနောက်ပိုင်း...မောင့်သမားတော်ဆုိတဲ့...အမည်နာမနဲ့ မဏ္ဍပ်တိုင်သိပ်တက်ပြတာ....သူ့လူမှန်းလည်း လူသိအောင်ကြွားတက်ပြသေးတာ....
"ဘာလဲ...သိရဲ့သားနဲ့...မောင်လို့ခေါ်ကွာ..."
"မခေါ်ပါဘူးနော်..."
"မခေါ်ရင်ကြင်ရာတော်ရာထူးဖြုတ်ပစ်မယ်...."
"ဖြုတ်လေ...အဲ့လိုမှန်းသိရင် အတိတ်ဆက်မေ့နေတယ်...."
"မင်းနော်....ခုထိသာသတိမရသေးရင် မောင်ရူးသွားလိမ့်မယ်သိလား...."တဲ့...
ဟုတ်တယ်..အဲ့ေန့ကျွန်တော်အမှောင်အတိနဲ့သတိလစ်သွားခဲ့ပြီး....တခြားတစ်ဖက်က အလင်းနဲ့လေးအတူ မှတ်ဉာဏ်ထဲကပုံရိ်ပ်တွေဟာ လူအများနဲ့ကပြဖျော်ဖြေသလို ....ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်နဲ့ တဖြညး်ဖြည်းပေါ်လာပြီး....အားလုံးရှင်းရှငး်လင်းလင်းသိခဲ့ရတယ်....ကံတရားကနောက်ဆုံးတော့...ကျွန်တော့်ကုိမျက်နှာသာပေးခဲ့တယ်....ကျွန်တော့်ရဲ့နာကျင်တွေကုိ အမှောင်နဲ့အတူသယ်သွားပြီး....အလင်းနဲ့အတူ....ချစ်ရသူကိုပေးခဲ့တယ်....ကျေးဇူးပါကံတရားကြီးရယ်...
ANDA SEDANG MEMBACA
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fiksyen Peminatမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
^Ending^
Mula dari awal
