"မိဖုရားကုိ ေဆးခတ်လုိ့ ေရာဂါတွယ်ေစခဲ့တာပဲ....အဲ့ဒါနဲ့တင်မရပ်တန့်ခဲ့ဘူး....ေနာက်ထပ်ေသာဒုက္ခတေွကုိ သားေတာ်မိခင်ဟာ ခါးဆီးခံခဲ့ရတယ်..."
"တစ်နေ့....မင်းကြီးကြုိဆုိဂုဏ်ပြုပွဲဆုိပြိိီး...အခမ်းအနားကျင်းပတဲ့ေန့....."
Flash back
"Joonေရ....ကျွန်မနေလုိ့သိပ်မကောင်းဘူး...ပြန်နားလုိက်ေတာ့မယ်ေနာ်....ရလား..."
"ရပါတယ်...မင်းလည်းပင်ပန်းေရာေပါ့...သွားနားေတာ့ေလ..."
"အင်း...ဒါဆုိသားေတာ်ကုိထားခဲ့မယ်ေနာ်...ကလေးရှိတာသတိမလွတ်ေစနဲ့ဦး..."
"ေကာင်းပါပြီိကုိယ့်မိဖုရားရယ်....သွားနားေတာ့...ေနာက်္မှသားနဲ့လာခဲ့မယ်ေနာ်..."
End
"အင်း"ဆုိပြီးပြန်သွားခဲ့တာမှ ပြသာနာဟာ အရင်းခံခဲ့ေတာ့တာပဲ...
ပြန်သာမလွှတ်ရင်....မိဖုရားဟာသားေတာ်ကိုေစာင့်ရေှာက်လုိ့ အနားမှာရှိေနဥိိီးမှာ...ကုိယ်ေတာ့်အမှားေတွပါ.....
"ဖြစ်ပြီးခဲ့ပြီးပြီဘဲ .....မင်းကြီးအပြစ်လုိ့မခံယူပါနဲ့..."
မင်းကြီးဟာ သူ့အမှားေတွပဲလုိခံယူထားတဲ့ပုံမျိုး...သိပ်နာကျင်ေနတာမျိုးပါ....မျက်ရည်ေတွမကျအောင်ထိန်းရင်း....ေနာက်ကြောင်းကိုပုံပြင်ဆရာရဲ့ဖြစ်ရပ်မှန်လုိ ရင်နာနာနဲ့နားဆင်သူအဆင်ပြေအောင် ေပြာေနရတဲ့ ပုံေပြာသူရဲ့ရင်နာဖွယ်မြင်ကွင်းပမာ....ကြည့်ဖို့ရာမျက်ရည်လည်မိသလုိ....
"မဟုတ်ဘူး...ကုိယ်ေတာ်သာ ဆွဲထားခဲ့ရင်..."ဆုိပြိိီး....မည်သည့်စကားမှမဆိုနိုင်ေတာ့ပဲ....ေရှ့ဆက်ပြောဖို့အားယူရင်း...မျက်ရည်စတေွလည်း ခိုးသုတ်ရင်းေပါ့...
"အဲ့ေန့ညက အပျော်ေတွလျှော့လုိ့ မိဖုရားအနားေနပေးမယ်ဆုိပြီး...သားတော်လက်ကုိဆွဲလုိ့ မိဖုရားနန်းေဆာင်ဆီ တန်းတန်းမတ်မတ်...ပြန်ခဲ့လုိက်တယ်......အဲ့ဒီအဆောင်ေတာ်.....မိဖုရားအဆောင်ေတာ်...."
"အဆောင်ေတာ်ထဲက ေအာ်သံနဲ့အတူ ဝတ်ရုံဖရိုဖရဲနဲ့ လူစိမ်းဟာမိဖုရားအဆောင်တော်ထဲေပြးထွက်လာခဲ့တာ....ကုိယ်ေတာ်မျက်္မြင်ပဲ....ဟုိစိတ်ဒိိီစိတ်မဝင်ခဲ့ဘူး....မိဖုရားကုိသိပ်ယုံကြည်ခဲ့လုိ့....အဆောင်ေတာ်ထဲေပြးဝင်သွားခဲ့ေတာ့ မိဖုရားဟာ ေပြးထွက်လာတဲ့နည်းတူ အဝတ်အစားေတွ ခန္ဓာကုိယ်ေပါ်မရှိခဲ့ဘူး....သားေတာ်ကုိမမြင်စေရန်...သားေတာ်နဲ့အဆောင်ေတာ်ထဲပြန်ထွက်ခါ....အခန်းပြင်မထွက်ရအမိန့်ထုတ်လုိ့ အကျယ်ချုပ်ေစခဲ့တယ်...."
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
