မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘

^Ending^

မကြာပါဘူး...hoseokတို့သုံးယောက်ရောက်လာပြီး....hoseokနဲ့yoonigဟာ တခြားတွေနဲ့တိုက်ခိုက်ချိန်...seokjinကတော့ ညီလေးကိုကယ်ဖို့ပြေးတော့တာပေါ့.....

အနောက်ကနေ ဦးရီးတော်ကို အားနဲ့လွှဲကာ တွေ့ရာတုတ်ယူကာ ပြေးရိုက်လေတော့....ခဏတာသတိမေ့သွားတော့တယ်....

ကြိုးဖြည်ပေးပြီးတာနဲ့....ရုတ်ချည်းရောက်လာတဲ့ အိမ်ရှေ့စံဟာ သခင်လေးကုိ ရင်ခွင်ထဲထည့်ရင်း....

"မင်းကိုဆုံးရှုံးရပြီထင်ခဲ့တာ....ကုိယ်တော်ရူးတော့မလို့....jiminရဲ့....ဟင့်..အင်း...."

ကျွန်တော့်ကိုဖက်ကာတအီအီငိုလေတဲ့အိမ်ရှေ့စံကြောင့်....ကြောင်ရက်သာ.ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ....ရုတ်တရက်ဖက်ထားရာမှလွှတ်ကာ....

"ခင်များကိုသတ်မယ်.....ခင်များရဲ့လက်တွေကိုခုတ်ဖြတ်ပစ်မယ်...."ဆုိကာ...ဓားကုိမြှေုာက်ပြီး...ခုတ်မဲ့အချိန်....

"ကုိကို....မလုပ်ပါနဲ့....တောင်းပန်ပါတယ်.....အဖေကိုမသတ်ပါနဲ့.....minnaတောင်းပန်ပါတယ်...မလုပ်ပါနဲ့...."

ဒူးထောက်လျက် လက်နှစ်ဖက်မီးပွင့်မတက်ပွက်ကာ....အသက်မဲ့သွားနိုင်တဲ့ ဓားအောက်ဝင်ကာ တောင်းပန်နေတဲ့...မိန်းကလေး....

"တောင်းပန်ပါတယ်....မသတ်လိုက်ပါနဲ့....minnaတို့သားဖ....ထွက်သွားပေးပါ့မယ်....သခင်လေးကိုလည်းတောင်းပန်ပါတယ်....အဖေ့ကိုမသတ်ပါနဲ့.....ကိုကုိရယ် minnaတောငး်ပန်ပါတယ်...."

"minna...မင်းကတိတည်ပါစေ....သွားတော့..."

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်....ဟင့်....ကျေးဇူးတင်ပါတယ်....."ဆိုပြီးပြောပြီးတာနဲ့.....ကျွန်တော့်ဆီပြန်လှည့်လာတဲ့အချိန်...

"အိမ်ရှေ့စံ!!!!..."
ဟိုမိ်န်းကလေးရဲ့အဖေဟာ ဓားထုတ်ကာ အိမ်ရှေ့စံဆီပြေးလာခဲ့တဲ့အချိန်....ကျွန်တော့်ရဲ့ခေါင်းတွေကုိက်လာပြိီး.မှတ်ဉာဏ်တွေဟာ ဟိုတစ်စဒီတစ်စနဲ့ပေါ်လာခဲ့ပြီး.....လောကကြီးဟာ အမှောင်ကျသွားခဲ့ပြန်တယ်......
_
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
အချိန်တွေဟာ နွေရာသီရဲ့ရော်ရွကလိုကဲ ကြွေလာရင်းနဲ့.....အချိန်တွေကုိတိုက်စားလာခဲ့တာ...ကုန်သင့်သလောက်ကုန်ခဲ့ပြီ....ခြောက်နှစ်...ခြောက်နှစ်တောင်ရှိသွားခဲ့ပြီ.....