"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ hyung..."
"Hyungတို႔ရဲ႕ ကေလးေလး ေပ်ာ္ေနတာေတြ႕ေတာ့....hyungေပ်ာ္ေနတာပါ...."
"ဟုတ္တယ္...သခင္ေလးေပ်ာ္ေနေတာ့...ကြၽန္ေတာ္လည္း...စိတ္ေအးရၿပီ...."
"လာပါ...ဝင္ၾကရေအာင္...yoongiကုိ အခြင့္အေရးေပးလိုက္ပါလား....သူ႕ခင္မ်ာသနားပါတယ္..."
"အာ...hyungကလည္း...သူကဘာမွမေျပာဘူးေလ....ကြၽန္ေတာ္ဘာေပးရမွာလဲ..."
"ေျပာရင္ေပးမယ္ေပါ့...ဟားဟားစဟား...."
"မ..မဟုတ္...မဟုတ္ပါဘူး...hyungကလည္း..."
ဒီမိသားစုေလးမွာ လူႏွစ္ေယာက္တိုးလာခဲ့တာ မသိမသာေလးနဲ႕ဝင္ေရာက္လာတဲ့သူႏွစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚေတာင္ေရာက္လို႔ေပါ့....
ကြက္ပ်စ္ေန.ညဘက္သာတဲ့လအေရာင္နဲ႕.ၾကယ္ေတြကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့.လူသားေလးႏွစ္ဦး...
"သမားေတာ္ေလး..."
"ဟင္.....ဘာလဲjeon..."
"Jeonမဟုတ္ဘူးေလကြာ..."
"ဟမ္...မ်ိဳး႐ုိးနာမည္ေျပာင္းလို္က္တာလား..."
ကြ်န္ေတာ္သိတာေပါ့...jeonဆိုတာထက္ ေမာင္လို႔ေခၚေစခ်င္တဲ့ခ်စ္ရသူဆုိတာ အခုေနာက္ပိုင္း...ေမာင့္သမားေတာ္ဆုိတဲ့...အမည္နာမနဲ႕ မ႑ပ္တိုင္သိပ္တက္ျပတာ....သူ႕လူမွန္းလည္း လူသိေအာင္ႂကြားတက္ျပေသးတာ....
"ဘာလဲ...သိရဲ႕သားနဲ႕...ေမာင္လို႔ေခၚကြာ..."
"မေခၚပါဘူးေနာ္..."
"မေခၚရင္ၾကင္ရာေတာ္ရာထူးျဖဳတ္ပစ္မယ္...."
"ျဖဳတ္ေလ...အဲ့လိုမွန္းသိရင္ အတိတ္ဆက္ေမ့ေနတယ္...."
"မင္းေနာ္....ခုထိသာသတိမရေသးရင္ ေမာင္႐ူးသြားလိမ့္မယ္သိလား...."တဲ့...
ဟုတ္တယ္..အဲ့ေန႕ကြၽန္ေတာ္အေမွာင္အတိနဲ႕သတိလစ္သြားခဲ့ၿပီး....တျခားတစ္ဖက္က အလင္းနဲ႕ေလးအတူ မွတ္ဉာဏ္ထဲကပုံရိ္ပ္ေတြဟာ လူအမ်ားနဲ႕ကျပေဖ်ာ္ေျဖသလို ....ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္နဲ႕ တျဖညး္ျဖည္းေပၚလာၿပီး....အားလုံးရွင္းရွငး္လင္းလင္းသိခဲ့ရတယ္....ကံတရားကေနာက္ဆုံးေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ကုိမ်က္ႏွာသာေပးခဲ့တယ္....ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕နာက်င္ေတြကုိ အေမွာင္နဲ႕အတူသယ္သြားၿပီး....အလင္းနဲ႕အတူ....ခ်စ္ရသူကိုေပးခဲ့တယ္....ေက်းဇူးပါကံတရားႀကီးရယ္...
ESTÁS LEYENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
^Ending^
Comenzar desde el principio
