"ေတာင္းပန္ပါတယ္....."
အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေရွ႕....ပန္း၊ေသရည္၊အစားအေသာက္အခ်ိဳ႕ယူလာကာ...ႏွစ္တို္င္းလာေတြ႕ေနၾကပါ....
"သခင္ေလးျပန္ၾကမယ္ေလ.....jin hyungေမွ်ာ္ေနေတာ့မယ္....သြားၾကရေအာင္...."
"အင္းပါ...သူ႕ကိုႏူတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္..."
"ျမင္းနားမွာပဲေစာင့္ေနမယ္ေနာ္..."
"ေကာင္းေကာင္းေနရစ္ခဲ့ပါ....ေနာက္ႏွစ္က်မွာ လာေတြ႕ပါ့မယ္..."
အျဖဴေရာင္အုပ္ဂူေလးေရွ႕မွာ ေခါင္းငုံဦးၫြတ္လို႔....ဂါဝရျပဳၿပီးျပန္ထြက္သြားတဲ့သခင္ေလးကုိ အျဖဴေရာင္ဝိညဥ္ျဖဴးေလးက ၾကည့္ၿပီႏူတ္ဆက္ေနတာ သခင္ေလးတစ္ေယာက္မသိနိုင္ေပမယ့္ေပါ့....
အခ်စ္ကေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္....ဝမ္းနည္းမူ ပင္ပန္းမူေတြရွိေနတာေတာင္...ခ်စ္ရတဲ့သူအတြက္ ကုိယ့္အသက္ေပးၿပီး ခ်စ္ျပဖို႔ ဝန္မေလးခဲ့ဘူး......
ကုိယ့္အတြက္နာက်င္ခဲ့ရလည္း...မမူခဲ့ဘူး...ကိုယ္ကခ်စ္ေနရတာကုိ....မတတ္နိုင္ဘူး...ႏွလုံးသားကဒီလူအတြက္ ရွင္သန္နိုင္မွေတာ့...ေသဆုံးေပးဖို႔လည္း...ေနာက္မတြန့္ခဲ့ဖူးဘူး.....ခ်စ္တယ္ တစ္မိုးေအာက္လူသား jeon jungkook....
ျမင္းေလးႏွင္ကာ အိမ္ေရာက္လာခဲ့ေတာ့....ထမင္းဝို္င္းျပင္ဆင္ေနတဲ့ jin hyung....
"ျပန္လာပါၿပီ...."
အသံေပးလိုက္ေတ့ာ...
"ျပန္လာၾကၿပီလား....ေျခလက္ေဆးလိုက္....ထမင္းစားၾကမယ္...."
"ဟုတ္ကဲ့...hyung..."
"ကုိယ္ေတာ္တို႔အတြက္ေရာ...ပါရဲ႕လားjin hyung..."ဆိုၿပီး...ထြက္လာခဲ့တဲ့ အသံပုိင္ရွင္ဟာ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရသူလူသားေပါ့
"Jeon..."
"အင္း....သမားေတာ္ေလးက ေမာင္တို႔လာမွာ မသိဘူးလား...."
"သိတယ္ေလ....ဒါေပမယ့္..."
"ဘာဒါေပမယ့္လည္း..."ဆိုကာ တစ္ကိုယ္လံုး သူ႕ဘက္ပါေအာင္ လွည့္ၿပီး.ရင္ခြင္ထည့္ထားတဲ့သူ႕ေၾကာင့္...ေဘးလူေတြကုိ ရွက္မိတယ္....
"လႊတ္ေလ...လူေတြရွိတယ္ေနာ္...မရွက္ဘူးလား..."
"ရွက္စရာလား...မင္းကေမာင့္ရဲ႕ၾကင္ရာေတာ္ပဲေလ....ဟင္..."
STAI LEGGENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
^Ending^
Comincia dall'inizio
