"မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနတာလဲ ငါ့နားမလာေစနဲ႕..."
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ႀကီး..."
တိုက္ဖို႔ျပင္ေလေတာ့...အိမ္ေရွ႕စံတစ္ေယာက္ ျမင္းေပၚကဆင္းကာ ဓားကုိျပင္ကိုင္ကာ...တိုက္ခိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္...
"ေနဦး...အိမ္ေရွ႕စံ....မေသခင္ေလး..ႏူတ္ဆက္ပါဦး..."ဆိုကာ အဝတ္စဖယ္ေပးေတာ့....
"အိမ္ေရွ႕စံအထိခိုက္မခံပါနဲ႕....ျပန္ပါေတာ့..."တဲ့ေလ...သူဟာကိုယ္ေတာ့္ကိုမမွိတ္ေပမယ့္...စိတ္ပူေနေပးရွာတယ္....
"ကိုယ္ေတာ္သူတို႔ကုိသတ္ၿပီးရင္....မင္းကိုကယ္မယ္...ခဏေလးပဲသည္းခံၿပီးေနေပးပါ..."
"ဟင့္အင္း...မလုပ္ပါနဲ႕...."
ကြၽန္ေတာ့္အေရွ႕မွာ ေသြးစက္ေတြနဲ႕ဓားကုိကိုင္ထားတဲ့ အိမ္ေရွ႕စံအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ဟာဘယ္လိုမို႔လို႔လဲ...နားမလည္နိုင္....
တိုက္ခိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္လုံး.....အမ်ားနဲ႕တစ္ေယာက္မို႔....အနည္းငယ္ခံရတာေပါ့.....ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ေသြးတစက္စက္က်သလိုနာက်င္မိတယ္....မ်က္ရည္ေတြဟာလည္း နားမလည္နိုင္စြာ မသိတဲ့သူအတြက္ က်ေနမိတယ္......
"အား!...."
"ၾကည့္စမ္း...မင္းသိပ္ခ်စ္တဲ့ အိမ္ေရွ႕စံေသမွာကုိ ၾကည့္စမ္း...ဒီမ်္ကလုံးေတြနဲၾကည့္စမ္း....ဟားဟား...ဟားး...."ဆိုၿပိိီး
ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြကုိ ေစာင့္ဆြဲကာ မ်က္ႏွာေမာ့ေစၿပီး ၾကည့္ခိုင္းနဲ႕လူဟာ ဘယ္သူမွန္းလဲကြၽန္ေတာ္မသိဘူး....ခ်စ္တယ္တဲ့.....သိပ္ခ်စ္တာတဲ့...ကြၽန္ေတာ္ကေလ....ကြၽန္ေတာ္ကခ်စ္တာတဲ့လား...အိမ္ေရွ႕စံကို....ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး...ဘာမွလည္းမမွတ္မိဘူး...
"သူ႕ကိုမထိနဲ႕!!!! ခင္မ်ားရဲ႕႐ြံ႕စရာေကာင္းတဲ့ လက္နဲ႕မထိနဲ႕!!!!!!..."
"ခင္မ်ားရဲ႕႐ြံ႕စရာလက္ေတြနဲ႕....မထိနဲ႕...ေနာက္ဆုံးသတိေပးတာပဲ...မထိနဲ႕!!!!!..."
အိမ္ေရွ႕စံအသံဟာ ေလာကတခြင္လုံးသိမ့္သိမ့္တုန္ေစမယ့္ အသံပါဝါေအာက္ သခင္ေလးကိုဆြဲထားတဲ့လက္အစုံဟာ ေၾကာက္လန့္မူနဲ႕အတူ လႊတ္လိုက္မိတာ....ထိုလူယုတ္မာသိလိုက္မည္မထင္....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
^Ending^
Start from the beginning
