မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘

~~~29~~~

"ကိုယ်တော်နောက်ကျပြန််ပြီကွာ..."
ဆုိကာ တိတ်တိတ်လေးပြောပြီးနောက်....မြင်းပေါ်တက်ကာ နန်းတော်ဘက်ခြေဦးလှည့်ရပြန်တယ်...

"သွားမယ် ဦးရီတော်ရဲ့အိမ်ကို...."

"အိမ်တော်မှာ မရှိလောက်ဘူး....တခြားနေရာသွားလောက်တယ်..."

"ဘယ်ကိုသွားနိုင်လဲ..."

"တောစပ်မှာ သူ့ရဲ့ပစ္စည်းတွေဖွက်တဲ့ဂိုထောင်ရှိတယ်...အဲ့ကိုသွားလောက်တယ်...."

"သွားမယ်...jiminမျောနေတော့မယ်...မြန်မြန်..."

"ဟုတ်..."

Jimin side....

Hoseokကိုဖမ်းမိပြီး ချုပ်ထားတဲ့အခါ...ကျွန်တော်ရဲ့ခေါင်းဟာရိုက်ခံရပြီး....ဝေဝါးသွားကာ အမှောင်အတိဖြစ်သွားတဲ့လောကကြီးပြိီးတဲ့နောက်....သတိပြန်ရလာတဲ့အခါလည်း လောကကြီးဟာမှောင်မှိက်နေပြန်တယ်....လက်တွေဟာလေပေါ်မြောက်လို် ချီထားခံရတယ်....ခြေထောက်တွေဟာလည်းအတူ....ခန္ဓာကုိယ်တစ်ခုလုံးဟာလည်း....ကြိုးနဲ့တုပ်နှောင်ခံထားရမှန်းသိိခဲ့ရတယ်....

"ဟင်....အား.....ကျစ်...ကျစ်....နာလိုက်တာ...ခေါင်းကလည်း..."
အခန်းကြီးဟာ....မှောင်မိုက်လို့....အပ်ကျသံတောင်ကြားရမည်မထင်....ထိန့်လန်စရာမို့်....ကြောက်လန့်ကာ ကူကယ်ရာကိုခေါ်မိတော့တယ်...

"Hoseok ....ဟင့်...hyung....ဟင့်....hyungတို့ဘာမှာလဲ...."

ထိုအချိန်မှာ ကြားလိုက်ရတဲ့အသံပိုင်ရှင်ကြောင့်

"ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်း...."

"ဟင်...ဘယ်သူလဲ....ဘာလို့ဖမ်းထားတာလဲ....လွှတ်ပေး...ဘယ်သူလဲ...."
အော်လို့ပင်မဆုံးသေးဘူး...မျက်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာပုိင်ရှင်ကြောင့်....ခေါင်းဟာထိုးကိုက်လာပြီး..တစ်ခုခုကိဦးနှောက်က အသိပေးနေပုံ.....

"အား.....အား....."
ထိုးကိုက်လာတဲ့ခေါင်းဟာ တရေ့ေရ့နဲ့ ထိုလူဟာပွဲတော်တစ်ခုထဲမှာ ကျွန်တော်ကိုလှောင်ပြုံးတစ်ခုနဲ့ကြိုဆိုနေပုံ....တရေ့ရေ့နဲ့အိမ်ရှေ့စံရဲ့မျက်နှာဟာလည်းပေါ်လာပြီး....ထပ်မံထိုးကိုက်ပြန်လာတဲ့...

"အား....အား.....ဘာတွေလဲ....အား..."

"မင်းကအတိတ်မေ့နေတာကို....."