"Hoseok ah...hoseok ah..."
"အမ်....အင်း...ထပြီး...hyung...."
"Jimin....jimin...ထလေ...စျေးလိုက်သွားမှာဆို...."
"ဟင့်....အင့်...hyung..."
"ဘာဖြစ်တာလဲ...ကလေးလေးရယ်..."
သွားနိူးမှတသိမ့်သိမ့်ရိူက်ကာ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာတဲ့....အငယ်ဆုံးလေး...
"အိပ်မက်ဆိုးမက်လို့လား....hyungရှိတယ် ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူးနော်..."
"Hyung...အင့်....ကလေးလေးနှစ်ယောက်ကွဲကွာပြီး...အင့်.....မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ ...အင့်....ငိုနေတဲ့ကောင်လေးကို....အင့်... အိပ်မက်မက်တယ်....အင့်....."
"အိပ်မက်ပဲလေ...ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော်...တိတ်တော့..."
အခန်းဝမှာကြည့်နေတဲ့ hoseokတစ်ယောက်ကလည်း.မျက်ရည်တွေဝေ့သီလို့....hyungဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ...ကလေးတို့ရယ်....
"တိတ်တော့နော်....မျက်နှာသစ်လိုက်...မေ့သွားလိမ့်မယ်....လာထ..."
"ဟုတ်...အင့်...."
Jiminလေးမျက်နှာသွားသစ်တော့မှ...
"Hoseok ah...hyungတို့ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ..."
"ကျွန်တော်...ကျွန်...ကျွန်တော်...ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ....မသိတော့ဘူး...hyugnရယ်..."
"မငိုပါနဲ့...ကလေးတို့ရယ်....hyungရှိတယ်လေနော်..."
Hoseokလေးကိုလည်း ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ နှစ်သိမ့်ရပြန်တယ်....ကံတရားကရက်စက်လိုက်တာ...ဘာလို့ဒီကလေးနှစ်ယောက်ကိုမှလဲ...
မနေ့က ကလေးနှစ်ယောက်ပြန်လာတော့...မျက်နှာမလန်းတာနဲ့...hoseokနဲ့စကားပြောဖြစ်ကြတော့..
Flash back...
"Hoseok ah...ရန်ဖြစ်လာကြတာလား..."
"မဟုတ်ပါဘူး..."
"Hyungပြောစရာရှိတယ်...မနက်ကအိမ်ရှေ့စံအိမ်ကိုလာရှာသွားတယ်..."
"အိမ်ကိုရောက်လာတာလား.."
"ဟုတ်တယ်...hyungလည်း.မသိဘူးဆိုပြီးလိမ်လိုက်တယ်..."
"Hyung...နေ့လည်ကအိမ်ရှေ့စံ jiminကိုတွေ့သွားတယ်...ဘယ်မှာသွားဖွက်ထားရမလဲမသိတော့ဘူး hyungရယ်..."
"အဲ့လိုလုပ်လို့မဖြစ်ဘူးထင်တယ်..."
"ကျွန်တော်သူတို့နဲ့ နောက်တစ်ခါပေးမတွေ့ချင်ဘူး..."
ESTÁS LEYENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~28~~~
Comenzar desde el principio
