တဖန်အိမ်ရှေ့စံကဒဏ်ရာရသွားသည့် ညီမဝမ်းကွဲယယ်ဆွန်းက်ိုပါအိမ်တော်သို့အရင်ပြန်စေနှင့်ပြန်သည်။ နန်းပြင်ထွက်ကြသည့်နေ့မှာပဲ ကိစ္စအချို့ဖြစ်သွားသည်မလို့ ကျန်နေခဲ့သည့်အရှင့်သားနှစ်ယောက်လုံးလဲ စိတ်တွေကမကြည်လင်ကြတော့။
နှစ်ယောက်လုံးရဲ့စိတ်တွေဟာ နန်းတွင်းသို့အရင်ပြန်သွားနှင့်လေပြီဖြစ်သည့်မင်းသားငယ်လေးဆီတွင်သာရှိနေခဲ့ကြသည်။
-
-
-
-
-
-"ဝါး အဲ့တာလေးကစားလို့ကောင်းမယ်ပုံပဲ~~ "
ဆန်မုန့်သားချိုချိုပျော့ပျော့လေးတွေကို လုံးထွေးပြီးနှမ်းစေ့လေးတွေအပေါ်မှဖြူးထားသည့်ဆန့်မုန်သည်ကိုတွေ့တော့ ယောန်ဂျွန်းမျက်လုံးလေးတွေတလက်လက်။ ဘေးနားကကိုယ်ရံတော်ချွဲကိုမျှော်လင့်တကြီးလှည့်ကြည့်မိတော့ ခေါင်းခါပြသည်မလို့ယောန်ဂျွန်းမှာနှုတ်ခမ်းလေးတွေစူခနဲ။
"နိမ့်ကျတဲ့အစားအသောက်တွေကို စားဖို့မသင့်တော်ပါဘူးမင်းသားလေး"
"ဟွန့်"
သူ့အားမျက်စောင်းတွေရောနှုတ်ခမ်းတွေနှင့်ပါထိုးကာခြေဆောင့်ပြီးထွက်သွားသည့်မင်းသားငယ်လေးနောက်သို့သူ့မှာလိုက်ရပြန်သည်။
တဖန်မုန့်ချိုလုံးတွေရောင်းသည့်ဈေးတန်းဖက်သို့ပြေးသွားပြန်သည့် မင်းသားပေါက်စလေးကြောင့်သူ့မှာစားဖို့တကဲကဲလုပ်နေသည့်မင်းသားလေးကိုလိုက်ဆွဲရပြန်သည်။
"ဆူဘင်း ဆူဘင်း ဟိုမုန့်စားချင်လို့..."
"ဟိုကြက်ခြေထောက်အစပ်စားကြည့်ချင်တယ်"
"ဆူဘင်း ဆူဘင်း ဟိုဖက်သွားရအောင် "
"ဆူဘင်း ဆူဘင်း ဆောင်ကြာမြိုင်သွားချင်တယ်"
"ဆူဘင်း ဆူဘင်းဟိုဆိုင်သွားကြည့်မယ်"
သူ့နာမည်ကိုအထပ်ထပ်အခါခါခေါ်ရင်း လည်ပတ်နေသည့်အချိန်တိုလေးအတွင်း သူခစားရသည့်မင်းသားသေးသေးလေးခေါ်သမျှဈေးအနှံ့မရောက်သည့်နေရာမရှိလိုက်။
အခုလည်းပျားရည်မုန့်ချိုလေးကိုစားချင်လို့ ခုန်ဆခုန်ဆွလုပ်နေသည့်မင်းသားလေးကြောင့် ကိုယ်ရံတော်ချွဲမှာသက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
YOU ARE READING
ကြင်ယာတော်ကင်မ် {𝐂𝐨𝐧𝐬𝐨𝐫𝐭 𝐊𝐢𝐦}
Fanfiction"ကိုယ်တော့်ရဲ့ယောင်း~" "ကျွန်တော်ရဲ့အရှင် ~" "ကိုယ္ေတာ့္ရဲ့ေယာင္း~" "ကၽြန္ေတာ္ရဲ့အရွင္ ~" #Taekook #Yoonmin #Myanmar Start - 12/10/21 End -
(( 8 ))
Start from the beginning