თავი 12

189 23 50
                                    


^ თუ ადამიანს რწმენა აქვს, იგი უძლეველია.^

•••
ნუთუ სევდიანი და ჭეშმარიტი ისტორიის ნაწილი ვარ? მე ტკივილს ვგრძნობ. სხეული და ყველაფერი დამიმძიმდა გარდა საკუთარი თავისა. ასე სწრაფად რატომ გავურბივარ ყველაფერს? რატომ მაინცდამაინც ახლა?. როდესაც საწოლში ვწვები ან თუნდაც გარეთ სიბნებნელეში ვარსკვლავებით გადაჭედილ ცას ვუმზერ, ფიქრს ვიწყებ რა იყო ჩემი ბრალი.

ხო, ყველაფერი გაივლის...არ არის მარტივი ეს საკუთარ თავს უთხრა. ეს ყოველივე ჩემი ექოა რომელიც უპასუხოთ დარჩნენ.
ტკივილით სავსე სამყაროში ვცხოვრობთ. ეს გაუგებრობაა რომელიც სამყარომ მარგუნა. დასასრული არსებობს? ჩემს ფეხებს მოძრაობა აღარ სურს. ჩემს ბალიშზე ცრემლის დაღვრით კიდევ ერთმა დღემ ჩაიარა. საბედნიეროდ ცხოვრება ისევ გღძელხება ყველაფერი კარგი კი გზაშია.

ვიმედოვნებ ყველაფერი ჩემს საწინააღმდეგოდ არ დატრიალდება, უბრალოდ აღარ მინდა ყოველ წამს მეფიქრებოდეს ჩემს ცუდ და ბინძურ წარსულზე და ისევ და ისევ ახალზე.  შევძლებ და თავს დავაღწევ გაუგრებობას რაშიც ბავშვი დამეხმარება.

⁃ ან...არა.
⁃ რასნიშნავს მომავალი მშობლები გავხდებით?. მედაჯონგუკმა ერთმანეთს სიმწრის თვალებით გადავხედეთ, საშინელი ქაოსი ტრიალებდა ჩემს თავში.
⁃ სამი არჩევანი გაქვთ. ან ამ ბავშვს მშობლობას გაუწევთ, თავს დააღწევთ აქაურობას და პასუხისმგებლობას თქვენს თავზე აიღებთ, მეორე ბავშვი და გოგონა მოკვდება ჯეონი კი სამუდამოდ აქ ჩარჩება და ბოლო, ბავშვი მოკვდება თქვენ კი აქ ჩარჩებით და ყველა ბრძოლას მარტო გაართმევთ თავს.
⁃ არა, არა დაიცადეთ ასე არშეიძლება, ეს ბავშვი აქ როგორ მოხვდა ან რა არჩევანია საერთოდ სულ გადახვედით ჭკუიდან?. ტონი აუწია ჯონგუკმა, მხოლოდ ისღა შემეძლო მეფიქრა ვარიანტებზე რომლის იქითაც პირდაპირი მნიშვნელობით გზა არ გვქონდა. ჩემი ბრალი იყო ეს კი უნდა გამომესწორებინა.
⁃ მე....მე მომკალით მათ მაგივრად. განვაცხადე თავაწეულმა თითქოსდა ფეხებში ამწუთას ძალა არმეცლებოდეს და თვალებს შიშისგან არ ვახამხამებდე.
⁃ რეებს ბოდავ სულ გაგიჟდი?. ჯონგუკმა ხელი მაჯაში ჩამავლო და მისკენ სწრაფად შემაბრუნა. მისი თვალები ახლა ბრაზისგან ელავდნენ. თუ დააკვირდებოდით ნათლადაც ამოიკითხავდით ყველა ემოციას რაც კი ახლა გააჩნდა. ყველაზე მნიშვნელოვნად კი ჩემზე სასტიკად იყო გაბრაზებული.
⁃ ჩემი ბრალია ჯონგუკ მე ჩაგაყენე ასეთ მდგომარეონაში მაცადე რომ გამოვასწორო!. ხელი გავკარი და ხუთეულისკენ ისევ ამაყად წავიწიე.
⁃ და შენი სიკვდილით აპირებ იმის გამოსწორებას რა სისულელეც გააკეთე? მეც დამტოვებ ბავშსაც რომელიც ჩვენი მისახედია და წახვალ?. საერთოდ დაფიქრდი მაინც რა თქვი?. წინ გადამეღობა რამაც ჩემი უკან დახევა გამოიწვია.
⁃ პასუხს მოვითხოვთ!. ერთეთმა წყნარი გაწონასწორებული ხმით მოგვმართა და ბავშვი კალათიანა ხელში აიყვანა.
⁃ ბავშვზე პასუხისმგებლობას ვიღებთ! განაცხადა ჯონგუკმა რამაც ჩემი გაკვირვება და გაოცება გამოიწვია.
⁃ სულ გაგიჟდი შენს მომავალზე არფიქრობ ხვდები მაინც რომ ბავშვის გამო ვერაფერს გააკეთებ?.
⁃ და აქ რომ დავრჩეთ ან თავი მოვიკლათ მომავალს რამე ეშველება?.

•Game Over•Where stories live. Discover now