" နွံျပည္စုတ္ေလးက လက္စကေတာ့ အေတာ္ျပင္းသဗ် ... အစ္ကို႔ေခါင္းက ခုထိနာေနတုန္း "
ေကာင္းျမတ္ဟိန္းေျပာလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္က အငယ္ရဲ႕ရယ္သံတိုးတိုးကို ၾကားလုိက္ရတာေၾကာင့္ ေခါင္းနာေနတဲ့ၾကားကေန ၿပံဳးလိုက္မိသည္။
" ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ ... အစ္ကိုအလုပ္မသြားေတာ့ဘူးမလား ... ေန႔လည္စာလာပို႔ေပးရမလား "
" မပို႔နဲ႔ အငယ္ရ ... ကိုယ္အလုပ္သြားရမွာ "
" ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို ... အဆင္ေျပရဲ႕လားလွမ္ေမးတာပါ ... အဲ့တာဆို ဒါပဲေနာ္ "
" ဟုတ္ၿပီ အငယ္ "
ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့ ဆက္သြယ္မႈေနာက္မွာ လက္ထဲကဖုန္းကို စားပြဲေပၚျပန္တင္ထားလိုက္ရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရွဴကာ ေလပူေတြကို မႈတ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။
* " ေခြးသူေတာင္းစားႀကီး ... ! " *
နားထဲျပန္ၾကားေယာင္လာတဲ့ ကိုယ့္အမိဘာသာစကားမဟုတ္တဲ့ ေအာ္ဆဲသံခပ္စူးစူးေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြကိုဖိမွိတ္ပစ္ၿပီး ေခါင္းကိုခါရမ္းပစ္လိုက္သည္။ ေခါင္းရမ္းပစ္မိကာမွ နဂိုမူးေနတဲ့ေခါင္းက ပိုလို႔ေတာင္မူးလာသည္။
မ်က္နွာကို ေရနဲ႔မႈတ္ထုတ္မိၿပီးေနာက္မွာ မ်က္နွာေလးရဲတြတ္လာတဲ့အထိ ေဒါသေတြထြက္ေနတဲ့ နွံျပည္စုတ္ေလးက ဘာဂါနဲ႔ပစ္ေပါက္ၿပီး ေကာင္ျမတ္ဟိန္းလက္ကိုဆြဲလို႔ အိမ္အျပင္ကိုဆြဲထုတ္ပစ္ခဲ့ေသးတာ။
" နိုင္ငံျခားက နွံျပည္စုတ္နဲ႔မွ ဘယ္လိုေရစက္မွန္းမသိပါဘူး "
တစ္ေယာက္တည္းေရ႐ြတ္မိရင္း ေဖ်ာ္လို႔ၿပီးသြားတဲ့ သံပုရာရည္ကို တစ္က်ိဳက္တည္းေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေနတဲ့ေခါင္းက သံပုရာရည္ကယ္ကာမွ နည္းနည္းၾကည္သြားတာမ်ိဳး။
တဂြမ္ဂြမ္ဝင္ေနတဲ့ အလုပ္ဖုန္းေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈရင္း ဧည့္ခန္းထဲကစားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ေဘးလြယ္အိတ္ကို ေကာက္လြယ္လိုက္သည္။ ထိုးအိပ္ပစ္ေနေပမယ့္ အလုပ္ကေတာ့ သြားမွရမယ့္ အေရးႀကီးကိစၥရွိေနတာမလို႔။
.
.
.
.
." ဘေရာင္းရွဴးဂါးနဲ႔ မစ္ခ္တီးတစ္ခြက္ေပးပါ "
YOU ARE READING
ɴᴏᴡ ʏᴏᴜ ɢᴏᴛ ᴍᴇ [ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ ]
Romanceကိုယ္က မင္းအပိုင္ပဲ အီယြန္းေလး ... ကိုယ်က မင်းအပိုင်ပဲ အီယွန်းလေး ...