"အြန္း....စားမယ္..."
"ဘဲႏူတ္သီးလို hyungခ်က္ထားတာေတြကုိ မစားနဲ႕ေနာ္...."
"အာ...hyungကလည္း..."
"ဟားးးးး....ဟားးးး....ဟားးးး...."
"မရယ္နဲ႕...jung hoseok..."
"ဟား....ဟား....မရယ္နဲ႕ေလ seokieရယ္....ဟားးးး..ဟားးး...."
"အာ...hyungကလည္း မရယ္ပါနဲ႕ဆုိ...."
"မရယ္ေတာ့ဘူးကြာ....ဟားးးဟားးးဟားး..."
"ဟာ...မရယ္ၾကပါနဲ႕ဆိုကြာ...."
"ကဲ...စိတ္ဆုိးမေနနဲ႕ေတာ့....စားၾကမယ္....ဟားးး.."
"Hyung....မရယ္ပါနဲ႕ဆိုဗ်ာ...အေဒၚႀကီးက်ေနတာပဲ.....hoseokမင္းလည္း ဘာထူးလည္း ....အဖိုးႀကိီး...."
"ဟား....ဟား...ဟား..."
သုံးေယာက္သား တစ္ေယာက္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြကို ေနာက္ေျပာင္ရင္း လသာသာနဲ႕ေႏြးေႏြးေထြးေထြးအိမ္ကေလးထဲမွာ သာသာယာယာရယ္သံမ်ားလြင့္ပ်ံကာ ထမင္းဝိုင္းေလးကုိ အသက္ဝင္ေစတဲ့ ညီအစ္ကုိသုံးေယာက္ရဲ႕ေမတၱာ......
"စားၾက...စားၾက.....ေအးကုန္ေတာ့..."
"ဟုတ္ကဲ့...hyung..."
ဒီညေလးကို ေပ်ာက္ကြယ္မသြားဖို႔အတြက္ ဇာတ္ၫႊန္းေရးသူစာေရးဆရာကို ခြင့္ေတာင္းခ်င္တယ္....ေပ်ာ္႐ႊင္စြာျဖတ္သန္းေနတဲ့ဘဝထဲကုိ အတိတ္ရဲ႕အရိပ္မဲႀကီး ျဖတ္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ....ကေမွာက္ကမေတြျဖစ္ကုန္မွာမို္.့...ဒီညေလးကို ညတာရွည္ဖုိ့ပဲ ဆုေတာင္းပါရေစ....သုံးေယာက္လုံးမွာ အတိတ္ကမေပ်ာ္႐ႊင္စရာေတြမ့ထားၿပီး...လက္ရွိဘဝေလးကုိ ေမတၱာေတြလႊမ္းၿခဳံထားတဲ့ အိမ္ေလးထဲခ်စ္ျခင္းတရားေတြမွ်ေဝရင္းပဲ ရႈင္သန္ၾကေတာ့တယ္....အနာဂတ္ကိုလည္း ဒီလိုညတာေလးနဲ႕ေန႕တာေလးပဲရွိဖို႔ သုံးေယာက္သားဆုေတာင္းၾကမယ္ထင္ပါရဲ႕....
တစ္ဖက္ၼွာလည္း မနက္ခင္းေနေရာင္ေလးျမင္ရဖို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနမွာ....တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးအသံေလးၾကားခ်င္တာမ်ိဳး...မ်က္ႏွာေလးျမင္ခ်င္တာ...အရာခပ္သိမ္းသတိရတဲ့အခါ....အရက္ကိုအေဖာ္ျပဳရင္းပဲ...အတိတ္ထဲကခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အျပဳအမူေလးကုိ...တမ္းတရင္းပဲလြမ္းခဲ့ရတဲ့ အိမ္ေရွ႕စံဟာ....အိပ္တန္းတက္ေနတဲ့ေနလုံးႀကိီးကုိ ျမန္ျမန္နိုးထလာဖို႔ပဲ ညတာရယ္ရွည္လွခ်ည္လားလို႔ ေဒါသေတြထြက္ေနမည္ထင္ရဲ႕....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~25~~~
Start from the beginning
