"Hoseok....hoseok ah..."
"ဟမ္...ဘာ...ဘာလဲjimin..."
ကြၽန္ေတာ္အစိုးရိမ္လြန္ၿပီး....အေတြးထဲနစ္ေနျပန္ၿပီ
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ....ငါေခၚတာေတာင္မၾကားဘူး..."
"မဟုတ္ပါဘူး...ငါပစၥည္းစာရင္းျပန္စဥ္းစားေနတာပါ..."
"ၿပီးမွစဥ္းစား အခုေရသြားခ်ိဳးေတာ့....ေတာ္ၾကာေန....မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက အေဒၚႀကီးကဆူဦးမယ္...."
"မင္းေျပာတာေနာ္....jin hyung....hyungေရ....hyungကိုအေဒၚႀကီးလို႔ေျပာေနတယ္...."
"မင္းေနာ္...သြားကြာ....ၾကားသြားရင္ငါဆူခံရဦးမယ္....သြားေရသြားခ်ိဳး..."
"ဟားးး.. .ဟား...ေၾကာက္တယ္ေပါ့....ဟားးးးးး ဟားဟား.. ..."
"သြားကြာ...ရယ္မေနနဲ႕..သြား...သြား...."
"ေအးပါ...သြားၿပီ...hyungကိုကူလုပ္လိုက္ဦးေနာ္..."
"ေအး...သြားေတာ့...ဟြန့္..."
တကယ္တေလက်ေတာ့လည္း အရင္ကရခဲ့တဲ့သခင္ေလးနဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ဆိုတဲ့ ဘဝကိုမုန္းမိတယ္....အရင္ထဲကသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးေယာက္ဟာ ညီအစ္ကိုအရင္းျဖစ္ခဲ့ရင္ ေအးခ်မ္းတဲ့ဘဝေလးနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ျဖတ္သန္းရမွာ...အခုေတာ့သူရဲ႕အတိတ္ေတြၾကားမွာ ပူေလာင္ခဲ့ရတာသူေရာကိုယ္ပါ ေလာင္ၿမိဳက္ခံခဲ့ရတာ....ကြၽတ္လြတ္ဖို႔ထြက္ေျပးခဲ့ေပမယ့္ တစ္ေန႕သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုမဆုံေစဖို႔ ေလာကရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္သူကိုပဲ တိုင္တည္ဆုေတာင္းမိတယ္....ထိပ္တိုက္ေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာင္ လမ္းလြဲပါေစဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းမ်ိဳးေပါ့.....
"လာၾက....ထမင္းစားၾကမယ္...ဟိုကေလးႏွစ္ေယာက္..."
"လာၿပီ hyung..."
"ျမန္ျမန္လာ ပူတုန္းေလးစားၾကမယ္....hoseokအႀကိဳက္ေလးေတြ ခ်က္ထားတယ္..."
"Hyungေနာ္....ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ မပါဘူးေပါ့ေလ..."
သူ႕အတြကၼပါရေကာင္းလားတဲ့ေလ ႏူတ္ခမ္းေလးဆူကာ ေကာက္ေနတဲ့ တစ္အိမ္လုံးရဲ႕အခ်စ္ေတာ္jiminေလး...
"ပါတာေပါ့....jiminေလးအတြက္ပါတာေပါ့..."
"လာပါစားမယ္ jiminရယ္...ငါ့အႀကိဳက္နဲ႕မင္းအႀကိဳက္ကအတူတူပဲေလကြာ....လာပါအတူတူစားမယ္..."
ESTÁS LEYENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~25~~~
Comenzar desde el principio
