တစ်ဖက်္မှာလည်း မနက်ခင်းနေရောင်လေးမြင်ရဖို့ပဲ မျှော်လင့်နေမှာ....တစ်နှစ်ပတ်လုံးအသံလေးကြားချင်တာမျိုး...မျက်နှာလေးမြင်ချင်တာ...အရာခပ်သိမ်းသတိရတဲ့အခါ....အရက်ကိုအဖော်ပြုရင်းပဲ...အတိတ်ထဲကချစ်စရာကောင်းတဲ့အပြုအမူလေးကုိ...တမ်းတရင်းပဲလွမ်းခဲ့ရတဲ့ အိမ်ရှေ့စံဟာ....အိပ်တန်းတက်နေတဲ့နေလုံးကြိီးကုိ မြန်မြန်နိုးထလာဖို့ပဲ ညတာရယ်ရှည်လှချည်လားလို့ ဒေါသတွေထွက်နေမည်ထင်ရဲ့....
မနက်ခင်းနေရောင်တန်းလေး လင်းလက်လာတဲ့မနက်ခင်းလေးကို ကျေးရွာသဘာဝအရ ကြက်တွန်သံလေးနဲ့ အစပြုတာပေါ့...ဆင်ခြေဖုံးကျေးရွာလေးမို့ မနက်ခင်းချက်ပြုတ်ကြတတဲ့အခါ ထွက်လာတဲ့အိုးသံခွက်သံတွေဟာလည်း သာယာသံတစ်မျိုးပါပဲ...မနက်ခင်းစိုက်ခင်းထဲသွားကြမယ့် အလုပ်သမားတွေအတွက် ချက်ပြုတ်ပေးကြတဲ့အိမ်သားတွေဟာလည်း ဂရုဏာအပြည့်နဲ့....ဒီလုိပါပဲ jiminတို့ရဲ့အိမ်လေးမှာလည်း...
"Hoseokieရေ...စိုက်ခင်းထဲသွားရမယ်လေ...ထတော့...ထတော့..."
မနက်ခင်းတိုင်းချတ်ပြုတ်ပြီးတာနဲ့...ဒိီကလေးကုိနူိးရတာလည်း အကြီဆုံးကျွန်တော်ရဲ့အလုပ်တစ်မျုိးပါပဲ...
"ဟုတ်...hyung...ထပြီ..."
"Jiminလေး....ထတော့...ထတော့....ထတော့လေ...."
"ဟင်း....မထချင်သေးဘူး..."
အပြင်းကျောဆန့်ကာ ေစာင်ပုံထဲတိုးဝင်လေတဲ့ အိမ်ရဲ့အချစ်ဆုံးလေး...
"ထတော့လေ...hoseokနဲ့လိုက်သွားမယ်ဆုိ..."
"အင်း..လိုက်္မှာ....ထပြီ...ထပြီ..."ဆိုကာ စောင်တွေပစ်ချကာ မျက်နှာသစ်လေတဲ့ ကြက်ပေါက်လေး....
"မနက်စာလာစားကြတော့..."
"ဟုတ်..."
မနက်စာစားပြီးတာနဲ့ ယူစရာရှိတာယူကာ စိုက်ခင်းထဲအလုပ်လုပ်ရန်ထွက်လေတဲ့hoseokနဲ့ စိုက်ခင်းထဲဆော့ဖို့လိုက်တဲ့ကလေးပေါက်....
"သွားပြီ...hyung..."
"Jimin..သိပ်မဆော့နဲ့နော်...ကူလုပ်ဦး..."
"မဆော့ပါဘူး...ကူညီမှာပေါ့နော်..hoseok..."
"ဟုတ်တယ်...မဆော့စေရဘူး တစ်နေကုန်အလုပ်ခိုင်းထားမယ်...hyung..."
ESTÁS LEYENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~25~~~
Comenzar desde el principio
