(syon)
"syon..."
"mahal"
"gising na"
"nanaginip ka na naman, sy"
nakaupo ako sa dulo ng kama habang pinapanood siyang amuyin ang bulaklak na bigay ko. lilies.
"ang tagal na nung huli mo akong bigyan ng bulaklak, syon," napangiti siya.
"pasensya na, mahal ko. kung pwede ko lang araw-arawin, gagawin ko pero-"
"hindi naman kailangan," he smiled assuring me everything is fine. "hindi naman yung mga bulaklak ang minahal ko."
you were always like this. always fine with everything. even the little things make you smile and that makes me happy, too.
"these are the white ones, yea?" he touched it like he was touching cotton candy, his hands almost floating.
"bakit mo natanong, pierre?"
"i'm sorry hindi ko alam," hesitance.
"yes, the lilies are white." i stared at him staring at voidness. your eyes, pierre... "gusto mong lumabas?"
"nagdilig ka na ba?" i laughed at what he asked. "ang mga ha-"
i cut him off, "ang mga halaman ko, syon hwang. ang mga halaman mo, mahal ko ay palaging nadidiligan. kinakausap ko pa gaya ng lagi mong sinasabi." i laughed as i remember the many times i talked to his plants.
"sige nga, matignan. tara?" inilahad niya ang mga kamay niya sa harap ko pero ang mga mata nami'y hindi pa nagtatagpo mula pa nang magising ako. tinanggap ko pa rin ang mga kamay niya.
hawak-kamay kaming naglakad palabas ng bahay, ako na nasa unahan ang nagbukas ng pintuan. dumiretso kami sa hardin. ipinaghila ko siya ng upuan habang siya'y hawak pa rin ang kamay ko.
"kukunin ko lang sandali yung hose, pierre." tumango siya pero ang paningin niya'y diretso lang. i ignored it and did what i had to do.
pagbalik ko'y ganun pa rin ang itsura niya, nakaupo't nakatulala. tinawag ko siya na ikinalingon niya sa banda kung saan ako nakatayo.
"kausapin mo a, dapat marinig kita." paalala niya.
'"yes, mahal."
sinimulan ko ang pagdidilig habang inaawit ang isa sa mga kanta ni adie.
"mahal? syon? saan ka na?" lumingon ako sa banda niya. "hindi ka naman siguro umalis no? hindi kasi kita marinig."
"nandito ako, pierre. saan naman ako pupunta? andito ka." pagkasabi ko ng mga salitang iyon ay napatingin ako sa singsing na nasa daliri ko. "at palagi 'kong pipiliin kung nasaan ka."
hindi na siya ulit nagsalita.
--
