"ႏူတ္ခမ္းဆူမေနတဲ့ ဘဲႏူတ္သီးနဲ႕တူေနၿပီ ဘဲေပါက္ရဲ႕..."
"ဘာဘဲေပါက္လဲ....မင္းေနာ္..."
"ကဲပါ...huyngကိုျမင္ၾကရဲ႕လား..."
ႏွစ္ေယာက္သားအလြမ္းသယ္ေနၾကတာ မေတြ႕ရတာႏွစ္ခ်ီသလို....တစ္ေယာက္ကလည္း ပစၥည္းေတြလည္းမခ်ဘဲ အေလးခံၿပီးကပ္တြယ္ထားတဲ့ဘဲေပါက္ေလးကိုလည္းမခ်....တစ္ေယာက္ကလည္းခုန္တက္ၿပီးေမ်ာက္လိုပဲ ခြၽဲေနတာ ကိုယ့္ကိုေတာင္မျမင္နိုင္....
"မဟုတ္ပါဘူး...ျမင္ပါတယ္hyungရဲ႕..."
"သြားၾကမယ္....ေပးပစၥည္းေတြ...."
ပစၥည္းေတြသယ္ရင္း ကေလးႏွစ္ေယာက္ေနာက္ လိုက္ေလတဲ့jin...ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ခုန္ေပါက္ေနတာမ်ား ကေလးေလးေတြလိုပဲ....ၾကည္ႏူးစရာျမင္ကြင္းေလးကို အိပ္တန္းတက္မယ့္ ေနလုံးႀကီးအျပင္ ေနာက္တစ္ေယာက္လည္း အကြယ္ကေနၾကည့္ေနပါေသးတယ္.......
"အိမ္ေရွ႕စံကိုေျပာျပရမယ္...."
ျမင္းကိုဒုန္းစိုင္းႏွင္ရင္း အိမ္ေရွ႕စံဆီအေျပးအလႊားသံေတာ္ဦးတင္ရမယ့္အေၾကာင္းအား...ရင္ဝယ္ပိုက္ရင္း...ႏွင္လာခဲ့ေတာ့တယ္...
"အိမ္ေရွ႕စံ....."
အိမ္ေရွ႕စံအေဆာင္ေတာ္ေရွ႕မွာ အိမ္ေရွ႕စံအား လွမ္းေခၚေပမယ့္ အသံဟာျပန္မလာခဲ့....
"အိမ္ေရွ႕စံ....ကြၽန္ေတာ္သခင္ေလးကိုေတြ႕ခဲ့ပါၿပီ...."
"ဘာ...ေတြ႕ၿပီလား....ေတြ႕ၿပီေပါ့....ဘယ္နားမွာလား....အဆင္ေျပေနလား....ဘယ္မွာလဲလို႔...သြားမယ္လာ...အခုသြားမယ္....."
"အိမ္ေရွ႕စံ....ခဏေနပါဦး....ဒီပုံစံနဲ႕ ဘယ္လိုသြားမွာလဲ....အခုအခ်ိန္လင့္ေနၿပီ....မနကၼွသြားၾကတာေပါ့ေနာ္..."
"ဟုတ္သားပဲ...ဒီပုံစံနဲ႕သြားရင္...jiminညိုညင္လိမ့္မယ္....ပုံစံကိုျပင္ရဦးမယ္...ၿပီးမွ...ၿပိီးမွသြားေတြ႕မယ္....မနက္က်ရင္သြားေခၚၾကမယ္...သြားေခၚမယ္...." ဆိုၿပီး
အေဆာင္ထဲျပန္ဝင္ေလတဲ့အိမ္ေရွ႕စံ...ပုံစံဟာလည္း...ဝတ္႐ုံေတြဟာၿပိဳပ်က္ေနၿပီး မုတ္ဆိတ္ေတြရွည္ ႏူတ္ခမ္းေမႊးေတြနဲ႕ ျမင္လို္မွအဆင္မေျပတဲ့ပုံစံပါ....လက္ထဲမွာေသရည္အိုးဟာ ဘယ္ေတာ့မခ်...သခင္ေလးသာေတြ႕ရင္ ရင္က်ိဳးေရာ့မယ္......
"အိမ္ေရွ႕စံလည္း သခင္ေလးကိုျပန္ေတြ႕ရသလို...ကြၽန္ေတာ္လည္း ေနရာင္ျခည္ေလးကို ေတြ႕ခဲ့ရေပမယ့္...တိတ္တိတ္ေလးပဲလိုက္ၾကည့္မိတယ္....ထြက္ေျပးသြားမွာစိုးရိမ္လို႔ပါ...."လို႔တိတ္တိတ္ေလးသာ တီးတိုးဆိုေနတဲ့ min yoongi ရယ္ပါ....
Yoongiဟာေစ်းထဲလွည့္ပတ္သြားရင္ ပစၥည္းေတြသိမ္းေနတဲ့ hoseokကိုေတြ႕ေတာ့ လူမွားစိုးလို႔ေသခ်ာၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေသခ်ာသြားတဲ့အခါအရမ္းေပ်ာ္႐ႊင္ၿပီး စကားေျပာခ်င္ၿပီး....ဘယ္ေလာက္လြမ္းေၾကာင္းေျပာကာ ေျပးဖက္ခ်င္ပါေသာ္လည္း....ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားစြာၾကားကေနေတာင္ ရေအာင္ေျပးခဲ့ေသးတာ..သူေရွ႕ထြက္ျပလိုက္ရင္ ထြက္ေျပးမွာစိုးတာေၾကာင့္ တိတ္တိတ္ေလးလိုက္ၾကည့္ခဲ့တယ္...ေနာၾကၼင္ကြင္းထဲဝင္လာတဲ့ သခင္ေလးဟာလည္း အဆင္ေျပေနပုံ....ေနာက္ၿပီးမ်က္ႏွာစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႕အတူ...ေပ်ာ္႐ႊင္စြာသြားေနေတာ့လည္း...အားနာမိျပန္ေရာ....အိမ္ေရွ႕စံအတြက္နားလည္ေပမယ့္
...သခင္ေလးအေပၚသနားစိတ္ဟာလည္း ႀကီးမားလြန္းခဲ့တာပဲလ.....
[A\N-ျပန္ေတြ႕ေလတဲ့အခါ....ႏွလုံးသားဟာနာက်င္မူေတြနဲ႕ဆီးႀကိဳခံရမွန္းသိခဲ့ရင္ ေရွ႕ဆက္တိုးပါ့မလား....သခင္ေလးကေရာ အတိတ္ကိုမွတ္မိသြားတဲ့အခါ....နာက်င္စရာအေၾကာင္းခဲေနာက္တစ္ခါ...ထြက္သြားဖို႔ႀကိဳးစားေလမလား....]
______________________________ၾကာသြားတာsorryပါရွင့္ ေမ့ေနၾကၿပီလား....ဒီရက္ပိုင္းေနသိပ္မေကာင္းလို႔ပါ....စာေတာင္မနည္းေရးရတာ သဲေလးတို႔လည္း ဂ႐ုစိုက္ၾကပါေနာ္
Thank my raders,
💜Minna💜
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~24~~~
Start from the beginning
