"ေအးေအး....ဂ႐ုစိုက္ျပန္ဦး..."

"ဟုတ္ကဲ့ႀကီးႀကီး..."

ေစ်းေရာင္းၿပီးလို႔ ပစၥည္းေတြအကုန္သိမ္း...အိမ္အတြက္လိုအပ္တာေလးေတြဝယ္ကာ..jiminအတြက္မုန့္ေတြဝယ္ အဝတ္အစားေတြဝယ္....jniအတြက္လိုအပ္တာေလးေတြ ဝယ္ၿပီးတာနဲ႕ ပစၥည္းေတြဆြဲရင္း တစ္ေယာက္ထဲလမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္....

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးလည္း...

"ဒီမုန့္ေတြက jiminအႀကိဳက္ေတြပဲ...ဒီအကၤ်ီကလည္း jiminနဲ႕ဆိုလိုက္မွာ..."

"Jin huyngအတြက္လည္းအစုံပါတယ္...မွာတာေတြလည္းပါၿပီ....jiminနဲ႕hyungေတာ့ ေမွ်ာ္ေနေတာ့မွာပဲ.....ျမန္ျမန္ျပန္ရမယ္..."

တစ္ေယာက္ထဲ စကားေတြေျပာရင္း အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့လူသားေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္ လိုတာေလးေတြဝယ္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႕အတြက္မပါ....မိသားစုသာရွိခဲ့ရင္ လိမၼာတဲ့သားတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္....အိမ္ေထာင္မ်ားက်ရ႕င္ အိမ္ေထာင္ဖက္အေပၚ ဂ႐ုစိုက္မွေသခ်ာတယ္....သိပ္ေတာ္ၿပီးႏွလုံးသားလွတဲ့လူသားေလး hoseokကေတာ့....ေစာင့္ေနမယ့္လူႏွစ္ကိုပဲ ေတြးရင္းသာေလွ်ာက္လာခဲ့တာ...ေနာက္ကပါလာတဲ့အရိပ္ကေလးကိုေတာ့ သူသတိမထားမိခဲ့ပါ....

လမ္းအေတာ္ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းကျမင္ေနရတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေအာက္က ဘဲေပါက္ေလးေၾကာင့္ ေမာတာေတာင္ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ေရာက္မွန္းမသိ....

"Jimin ah!!!!..."

သဘာဝတရားႀကီးနဲ႕ အၿပိဳင္လွေနတဲ့ေကာင္ေလးဟာ နားထဲဝင္လာတဲ့အသံတစ္သံေၾကာင့္ ထရာမွထိုင္ကာ အေျပးအလႊားေျပးဖက္ေလရဲ႕....

"Hoseok ah..."

အင့္..

"ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ....jiminရယ္....ေသေတာ့မွာပဲ..."

"မင္းေနာ္...တစ္ေနကုန္ငါလြမ္းလို႔ေသေတာ့မယ္.....မင္းမရွိတာပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္...."

သူငယ္ခ်င္းေလးကို တစ္ရက္ေလးေတာင္မခြဲနိုင္တဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့....ကိုယ္ေပါ့ကပ္ေနတဲ့ေမ်ာက္ေလးလိုပဲ မဆင္းေသးပဲ ခြၽဲေနတုန္း....

"ဟုတ္ပါၿပီ...ဆင္းေတာ့ မင္းဝလာတာလား...ေလးလိုက္တာ..."

"မင္းေနာ္....ဟြန့္..."

မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘Where stories live. Discover now