[A\N-ပြန်တွေ့လေတဲ့အခါ....နှလုံးသားဟာနာကျင်မူတွေနဲ့ဆီးကြိုခံရမှန်းသိခဲ့ရင် ရှေ့ဆက်တိုးပါ့မလား....သခင်လေးကရော အတိတ်ကိုမှတ်မိသွားတဲ့အခါ....နာကျင်စရာအကြောင်းခဲနောက်တစ်ခါ...ထွက်သွားဖို့ကြိုးစားလေမလား....]
______________________________ကြာသွားတာsorryပါရှင့် မေ့နေကြပြီလား....ဒီရက်ပိုင်းနေသိပ်မကောင်းလို့ပါ....စာတောင်မနည်းရေးရတာသဲလေးတို့လည်း ဂရုစိုက်ကြပါနော်
Thank my raders,
💜Minna💜
______________________________**zawgyi**
"Hyung...ျမန္ျမန္လာေလ....ေႏွးလိုက္တာ....ျမန္ျမန္..."
"ေျဖးေျဖးသြားေလ....မေျပးနဲ႕လဲမယ္..."
ဒီကေလးနဲ႕ေတာ့ ခက္တယ္...ေျပးလႊားေနတာ သုံးႏွစ္သားေလးက်ေနေရာပဲ
"Hyung....ေမာလိုက္တာ...."
"ေျပးတာကို ေမာမွေပါ့...ေရာ့....ေရေသာက္..."
ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ေလ....သူေျပးလႊားၿပီးရင္ ေမာလို႔ေရဆာမွာႀကိဳသိေနလို႔ သူ႕အတြက္ေရတစ္ဗူး....ျပန္လာမယ့္hoseokအတြက္တစ္ဗူး....ေဆာင္လာရတယ္...
"ဟဲ.....hyungကအေကာင္းဆုံးပဲ...."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေစာင့္ေနာ္...hyung...ဟိုဘက္ခဏသြားလိုက္ဦးမယ္....."
"ဟုတ္...."
"Hoseok ကလည္းၾကာလိုက္တာ....ျပန္တာကိုေနာက္က်ေနတယ္...ဟြန့္..."
ေစာင့္ေနရင္းနဲ႕ ႏူတ္ခမ္းကလည္းေထာ္ေနလိုက္တာ ဘဲေပါက္ေလးနဲ႕တူေနေရာ....ဘယ္သူကမ်ားအၾကည့္လႊဲနိုင္မလဲ ႏူတ္ခမ္းေလးတေထာ္ေထာ္နဲ႕ ႏွင္းဆီးေရာင္ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကလည္း ပြစိပြစိကလည္းေျပာေနေသးတာ....ျမင္နဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္က သဘာဝတရားေတာင္ ေကာင္ေလးရဲ႕အလွမွာ နစ္ေမ်ာၿပီးသူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေတာက္ပဖို႔ကိုေမ့ေနၾကေလာက္ၿပီ....
ၿမိဳ႕ထဲ၌....
"ပစၥည္းေတြလည္း ကုန္ၿပီဆိုေတာ့ ျပန္လိုက္ဦးမယ္ ႀကီးႀကီးေရ..."
ေစ်းအတူေရာင္းေနတဲ့ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ကို ႏူတ္ဆက္ေနတဲ့ hoseok....
"လူေလးေတာင္ ကုန္ၿပီပဲ ျပန္ေတာ့ေလ...ေနာက္က်ေနဦးမယ္..."
"ဟုတ္ႀကီးႀကီး....သားျပန္ၿပီေနာ္...."
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~24~~~
Start from the beginning
