Flash back...လွန်ခဲ့သောတစ်နှစ်က...
ကျွန်တော်ကအိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူ ကျွန်တော်မိသားစုက Kimမျိုးနွယ် ဘုရင့်ညီတော်ရဲ့မျိုးရုိးပေါ့...ကျွန်တော့်ကိုသဘောမကျတဲ့သူနဲ့လက်ထပ်ပေးမှာ ကြောက်လုိ့အိမ်ကတိတ်တိတ်လေးထွက်ပြေးပြီး ဆင်ခြေဖုံးရပ််ကွက်လေးမှာပုန်းနေခဲ့တာ....ဆွေကြီးမျိုးကြီး မျိုးရုိးကြီးဆိုတော့ ဆင်ခြေဖုံးလုိနေရာမျိုးမလာကြဘူးပေါ့...အဲ့ဒါကြောင့်လဲ ဒိိလုိနေရာမျိုးရေွးပုန်းနေခဲ့တာ...ကျွန်တော်ကKim SeokJin...
အခုတော့ jung seokjin....
အဲ့နေ့က ကျွန်တော်စျေးရောင်းဖို့ မြို့ထဲအသွား မြုိ့အစွန်နားလေးမှာ လူငယ်လေးတစ်ယောက်က တခြားတစ်ယောက်ကို ကျောပိုးရင်း ပြေးလွှားနေတာတွေ့လိုက်တယ်....ကျောပေါ်ကကောင်လေးလက်္မှာ သွေးတွေစီးကျနေတယ်....ကျောပိုးထားတဲ့ကောင်လေးခြေထောက္မှာလဲ သွေးထွက်နေတယ်...ကျွန်တော်လည်းရောင်းဖုိ့တွန်းလာတဲ့ပစ္စည်းတွေအကုန်ပစ်ချပြီး ဒီကလေးနှစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားဖို့တွေးလိုက္မိတယ်....အဲ့ဒါနဲ့..သူတို့နှစ်ယောက်ပြေးလာတဲ့လမ်းမှာသွားစောင့်လုိက်ပြီး..
"မင်းတုိ့ဘယ်သွားမလဲ မသိေပမယ့် hyungမင်းတုိ့ကိုကူညီပါ့မယ် ကောင်လေးကုိ လှည်းပေါ်တင်လိုက်..."
ကျောပေါ်ကကောင်လေးကုိ လှည်းပေါ်တင်ပြီး ကျွန်တော်နေတဲ့အိမ်ဆီပြန်လာခဲ့တယ်....
"မင်းလည်းငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နေ...hyungသမားတော်ခေါ်ပေးမယ်..."
ထသွားဖို့အလုပ်...လက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီး လည်ပင်းကိုဓားနဲ့ထောက်လုိက်ပြီး...
"ခင်များဘယ်သူလဲ....ဘာလုိ့ကူညီတာလဲ...မှန်မှန်ပြော အိမ်ရှေ့စံလွှတ်ထားတဲ့သူလား...."တဲ့
ကျွန်တော်လည်းကြောင်သွားတယ်...အိမ်ရှေ့စံကုိ တစ်ခါမှမမြင်ဘူးတဲ့ကျွန်တော်က အိမ်ရှေ့စံလူဖြစ်စရာလား...အဲ့တော့ဖြေရှင်းရတော့တာပေါ့..
"မဟုတ်ပါဘူး...hyungကစေတနာသန့်သန့်နဲ့ကူညီတာပါ...အိမ်ရှေ့စံကိုတစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး....မင်းအခုလုိလုပ်နေတာ သူ့အတွက္မကောင်းဘူးနော်...သမားတော်မခေါ်ရင်သွေးထွက်လွန်ပြီးသေသွားလိမ့်မယ်..."
အဲ့တော့မှ....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~23~~~
Start from the beginning
