"ေအာ္ ဝင္သြားလိုက္ပါ...နားခ်ေပးပါဦး...ကြၽန္မေျပာတာနားမေထာင္တာသိတယ္မို႔လား....သံတမန္ေလးကုိေရာ ရွာေတြ႕ၿပီလား..."
ကြၽန္မတကယ္ပဲေတြ႕ေစခ်င္တာပါအရင္ကမနာလုိခဲ့ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ကုိကိုသာ ေပ်ာ္မယ္ဆုိရင္ ေက်ေက်နပ္နပ္ကိုလက္ခံေပးပါ့မယ္....

"ဟုတ္ရွာေနတုန္းပါပဲ..."
စကားအဆုံးမွာ သူမစကားလုံးေတြဟာတိမ္ဝင္သြားၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္မ်က္ရည္ေတြ သီတန္းလာျပန္တယ္...

"အိမ္ေရွ႕စံ ...အိမ္ေရွ႕စံ..."
အသံျပန္မလာတာေၾကာင့္ ဝင္သြားမိေတာ့ မူးၿပီးအိပ္ေနေလရဲ႕...

"အခ်စ္ကပူေလာင္မွန္းသိသိရက္နဲ႕ မီးပုံးထဲခုန္ခ်တဲ့ ပိုးဖလန္လိုပါလား အိမ္ေရွ႕စံရယ္..."
####

"အိမ္ေရွ႕စံ...မလုပ္ပါနဲ႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္...မလုပ္ပါနဲ႕..."

မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႕ ဓားဆြဲကာ သူနဲ႕ဝင္တိုကၼိတဲ့သူအား ဓားနဲ႕႐ြယ္ထားေသာေၾကာင့္ အပ်ိဳေတာ္ေလးခင္မ်ာ ေၾကာက္လန့္ေနတာ ေသမတက္ေပါ့...

"နင္ကမ်ား ငါ့ကုိဝင္တိုက္ရဲရေအာင္ နင္ကဘာလဲ....."

"ကြၽန္မေတာင္းပန္ပါတယ္....ေတာင္းပန္ပါတယ္...မလုပ္ပါနဲ႕ေနာ္...."

"နင္မို့္လား...ငါ့သမားေတာ္ေလးထြက္သြားေအာင္လုပ္တာနင္မို႔လား...ဟမ္!!!"

"ေျဖေလ..."

"မ...မဟုတ္....မဟုတ္ပါဘူး..."

ဓားအားလည္ပင္းနားခ်ိန္႐ြယ္ေလေတာ့ စကားေတြထစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ေနမလဲ ေမးစရာေတာင္လိုမည္မထင္ပါ...ေဒါသေတြေၾကာင့္ လူသတ္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြဟာလည္း လက္ခ်ိဳးေရလုိ့ ရနိုင္မည္မထင္....ေတြ႕သမွ်သူတိုင္းဟာ သူ႕အတြက္ရန္သလုိပဲထင္မွတ္ခဲ့ေတာ့တာ....

အဲ့လုိပါပဲ သခင္ေလးထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာကၼွာ စိတ္ဟာပုံမွန္ဆုိတဲ့အခ်ိန္ရွိမေနခဲ့ပါ....

တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္....
"Jimin ah...လာေလထမင္းစားမယ္..."

"ဟုတ္လာၿပီ...hyung..."

"ေရာ့...jiminieေလးႀကိဳက္တာေတြခ်ည္းခ်က္ထားတာမ်ားမ်ားစားေနာ္"

"ဟုတ္...hyungလည္း မ်ားမ်ားစားေလ..ထည့္ေပးမယ္ေနာ္...."

"အာရီးဂူး...ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ jiminေလးက...."ဆုိၿပီး ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိ ဆြဲျဖႇစ္လိုက္ေတာ့...
တခစ္ခစ္ရယ္သံေတြလြင့္ပ်ံသြားတဲ့ ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္ကေနရာေလးတစ္ေနရာ....

"Hyungရာပဲ..."ဆုိၿပီး ျပန္စလာေလတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးက စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႕ အနာဂတ္အသစ္အတြက္ လြ္ောက္လွမ္းေနခဲ့ၿပိီ....

______________________________
upလိုက္ၿပီေနာ္..ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားထဲကေရးထားမို႔ မွားတဲ့ေနရာေလးေတြသည္းခံေပးေနာ္ ဒါဒါလးတုိ့..
Thank my readera,
💜Minna💜

မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt