"ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားယူလိုက္ပါ့မယ္...အထဲျပန္ဝင္ေနပါေနာ္..."
"ေကာင္းၿပီ..."
အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႕ ေဒါသနဲ႕နာက်ည္းမူေတြေၾကာင့္ ႏူတ္မွလဲေရာက္တက္ရာရာမရွိ ထြက္ကုန္တယ္....
"ေလွာင္ထားစရာလား....ေမတၱာမရွိတဲ့ေကာင္....အရိုင္းစုိင္ေကာင္...jimin...မင္းေတြ႕လား...ငါတုိ့ကုိေလွာင္ထားလိုက္ၿပီး...သူပိုင္တဲ့တိရစာၦမ်ားမွတ္ေနလားမသိဘူး....အ႐ူးေကာင္....ဟာ..."
အိပ္ရာေပၚသတိလစ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကိုလည္းေျပာရင္း ေဒါသေတြေၾကာင့္ အားမလိုအားမရနဲ႕ က်ိန္ဆဲေနတာ ၾကားမ်ားသားၾကားရင္ ေခါင္းျပဳတ္မွာအေသခ်ာ.....
"Hoseok ah..."
"အမယ္ေလး...."
က်ိန္ဆဲေနတဲ့အခ်ိန္ကို တိတ္တိတ္ေလးဝင္လာရလား လန့္သြားတာပဲ...hyungရယ္
"လန့္သြားတာလဲ....ကိုယ္မရည္႐ြယ္ပါဘူး..."
"အာ...hyung...ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲ ႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ေတာ့ လန့္သြားတာပါ..."
"Hyung....hyungလို႔ေခၚလိုက္တာလား...."
သူကေလ ကြၽန္ေတာ့္ကိုhyungလို႔ေခၚလိုက္တယ္...ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲေလေအးေအးေလးျဖတ္တိုက္သြားသလိုပဲ....
"ဟုတ္တယ္ေလ...မႀကိဳက္လုိ့လား...ဟင္..."
ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကုိ jiminအျပင္ေနာက္ထပ္ယုံၾကည္ရတဲ့သူအျဖစ္.သတ္မွတ္လိုက္္မိတယ္ လုံးဝမေမ့ေသးဘူး...သူ႕ရဲ႕ႏွစ္သိမ့္ေထြးေပြ႕ေပးတာေလးေတြ ေက်းဇူးလည္းတင္းတာမို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး hyungလို႔ေခၚလိုက္တာပါ....
"မဟုတ္ပါဘူး...ႀကိဳက္သလုိေခၚပါရတယ္...."
"ဒါနဲ႕hyungဘာလာလုပ္တာလဲ...."
ျပာျပာသလဲရွင္းျပေနတဲ့ပုံကုိ ခင္မ်ားျမင္ရင္ ကြၽန္ေတာ္လုိပဲသေဘာက်မွာ....သူ႕ကိုေမးရမယ္ ေရွ႕ကလူေတြလာရတဲ့အေၾကာင္းကုိ...
"Aww...ကိုယ္အဲ့ဒါလာေျပာတာ...အိမ္ေရွ႕စံကမင္းတို္ႏွစ္ေယာက္ကုိ အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ခိုင္းထားလုိ့ ကိုယ္ရံေတာ္အဖြဲ႕ေရာက္ေနတာ....."
"ဘယ္လုိ...ဟက္.... အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္တာ ဘာလဲထြက္ေျပးမွာေၾကာက္ေနၿပိီလား...."
"မဟုတ္ပါဘူး..."
ကုိယ့္ရဲျေနေရာင္ျခည္ေလးက ခပ္ေထ့ေထ့ေလးၿပဳံးေနတာ ေပ်ာ္လုိ့မွမဟုတ္တာ နာက်င္သရာေတြရွိေနတာကိုး....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~21~~~
Start from the beginning
