"ထထ....ထပါကြာ...သမားေတာ္လည္း ႀကိဳးစားေနပါတယ္..ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္...."
"မဟုတ္ဘူး...သူသတ္ေသတာ....သူသတ္ေသတာ....သူတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ႐ူးလိ္မ့္မယ္....အင့္...ဟင့္...ဟီး...."
"မငိုပါနဲ႕ကြာ....ကုိယ္ရွိေသးတယ္မင္းမွာ...."
"ဟမ္..."
သူဒီလုိေျပာလုိက္ေတာ့ စိတ္အစုံဟာ နစ္ေမ်ာသြားတယ္ သူရဲ႕ေယာကၤ်ားပီသတဲ့အသံဟာ နားထဲပဲ့တင္ထပ္ေနသလားပဲ..
"ကုိယ္ရံေတာ္.... သံတမန္အသက္ေဘးကလြတ္ပါၿပီ..."
"တကယ္လား...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သခင္ေလးကုိကယ္ေပးလုိ့....."
ကြၽန္ေတာ္အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္ ေက်းဇူးလည္းတင္မိတယ္...
"ဒါဆုိကုိယ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္...."
"ေက်းဇူးပါေနာ္....အရင္ကေျပာမိဆုိမိတာအတြက္လည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္...."
"ရပါတယ္ ကုိယ္မွတ္မထားပါဘူး ေနေရာင္ျခည္ေလးရဲ႕..."
"အင္းပါ..."
ကြၽန္ေတာ္ၿပဳံးမိတယ္ သူေခၚတဲ့ေနေရာင္ျခည္ေလးဆုိတဲ့ နာမ္စားေလးကို သေဘာက်ၿပဳံးမိတာ ပထမဆုံးပဲ....ၿပဳံးျပရင္းျပန္ထြက္သြားတဲ့သူကုိ အရိပ္ေလးေပ်ာက္သြားတဲ့အထိလိုက္ၾကည့္မိၿပိီး လုံးဝမေတြ႕ရေတာ့မွ jiminဆီစိတ္ကေရာက္လာမိတယ္...
"Jimin....မင္းသက္သာသြားၿပီတဲ့....ငါသိတယ္မင္းမေသနိုင္ဘူးဆုိတာ....ေနာက္တစ္ခါလုပ္ၾကည့္ေနာ္....ငါမကယ္ေတာ့ဘူး..."
"ငါတကယ္ေျပာတာေနာ္....မင္းသက္သာသြားတာနဲ႕ ငါတုိ့သြားၾကမယ္....မင္းကုိေအးခ်မ္းရာဆီငါေခၚသြားမယ္...မင္းကိုပူေလာင္ေနတဲ့ ဒီနန္းေတာ္နဲ႕ ေဝးတဲ့ေနရာကုိ ငါ့သခင္ေလးကုိေခၚသြားမယ္ေနာ္...သူငယ္ခ်င္းေလး..."
Flash back end...
ခုတင္ထက္က သခင္ေလးကုိလက္ေလးဆုတ္ကို္င္လုိ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ နာက်င္ေနတဲ့ႏွလုံးသားႏုႏုပိုင္ရွင္ေလးကုိ ေအးခ်မ္းေစဖုိ့ ၿငိမ္းခ်မ္းရာေနရာေလးကို ေခၚသြားၿပီး တိတ္တဆိတ္ေလးေနၿပီး ႏွလုံးသားေလးကုိ အနာက်တ္ေစခ်င္ခဲ့တာ....တကယ္ေတာ့ 1500လုိ့သတ္မွတ္တဲ့ဆက္ဆံေရးဟာ တထင္သေလာက္ၼလြယ္ကူးဘူး ပူေလာင္မူေတြနဲ႕နာက်င္စြာ ေရွ႕ဆက္ၾကရတယ္။လူအမ်ားစုက 528ဆိုတဲ့ေအးခ်မ္းတဲ့ေမတၱာတရားကုိ ေမ့ထားတတ္ၾကတယ္...တကယ္ေတာ့ပူေလာင္လာလုိ့ အမွားလုပ္မိခဲ့ရင္ အဲ့ဒီ528နဲ႕အနားမွာရွိတဲ့လူေတြက ျဖည့္ေတြးေပးတယ္ နားလည္ေပးတယ္ ႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္....အခုလည္း ေအးခ်မ္းေစဖို႔ သူ႕ႏွလုံးသားကုိထားပစ္ခဲ့ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေလးကုိေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ့္ Hoseokလိုလူမ်ိဳးဟာ ရွားမွရွားလွတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးေပါ့....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~20~~~
Start from the beginning
