"မင်းကြိိီးကုိပြောပေးပါ...သခင်လေးနေမကောင်းလို့ ပြန်ပြိီဆုိတဲ့အကြောင်းကုိ..."
အထိန်းတော်ချုပ်ကို အကြောင်းကြားပြီးတာနဲ့ jiminကုိတွဲပြီး.အခန်းဆီပြန်လာခဲ့တဲ့ လမ်းတစ်လျှောက်လည်း မျက်ရည်တေွနဲ့ ပျော့ခွေခွေရယ်... အခန်းထဲရောက်တာနဲ့....
"အား!!!!....ဘာလုိ့လဲ!!!ဘာလုိ့လဲ!!!!ဘာလုိ့လုပ်ရက်တာလဲ!!!!..."
"ငါအဝေးကြီးကနေ အားလုံးစွန့်လွှတ်ပြီး လာခဲ့တာလေ...ဘာလုိ့လုပ်ရက်ကြတာလဲ...မင်းကြီး...မင်းကြီိးကရော...ဘာလုိ့စောင့်ရှောက်ဖို့ပြောပြီး....ငါ့ကိုနာကျင်အောင်လုပ်ရတာလဲ...."
"ငါ့မှပြစ်ချက်တေွရှိနေလုိ့လား...hoseokငါတို့ပြန်ကြရအောင်..."
"ငါတို့ပြန်ကြမယ်....ငါ..
.ငါဒီမှာနေဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး...မနေတော့ဘူး...ပြန်မယ်....ပြန်မယ်....အခုပြန်မယ်..."
"Jimin...."
ငိုနေရင်းကနေ သွေးရူးသွေးတန်းနဲ့ ပစ္စည်းတွေ လွှင့်ပစ် ခုံတွေဟာလည်း ဟိုလဲဒီလဲနဲ့ အခန်းတစ်ခုလုံးလည်း မီးငြိမ်းလုိ့ အမှောင်အတိ...
"Jimin...jimin..."
အသံမကြားရတော့ဘူး...အခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်ရဲ့ခေါ်သံကလွဲလို့ အပ်ကျသံတောင်ကြားရမည်မထင်...
"Jimin...jimin..."
"ငါပြန်လုိ့လည်း မရသလုိ့ ဒီမှာလဲဆင်မနေချင်ဘူး ဘယ်လုိလုပ်ရမလဲ....ငါမနေချင်တော့ဘူး..."
"မင်းမဟုတ်တာတွေ မတွေးနဲ့နော် ငါတောင်းပန်ပါတယ်....မင်းသွားတဲ့နေရာတိုင်းငါလုိက္မှာ....မင်းသေရွာသွားရင်တောင်ပေါ့....မင်းမလုပ်နဲ့ မင်းလုပ်ရင်ငါပါလိုက်္မှာ...."
"အင့်....ဟင့်....အီး..ဟီး.."
ငိုသံတွေလွင့်ပျံနေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ မှောင်ရိပ်ခိုပြီိး ကြေကွဲနေတဲ့နှလုံးသားနုနုပိုင်ရှင်လေးဟာ အပြီးတိုင်ထွက်လာခဲ့တာ မသိလေတဲ့အိမ်ရှေ့စံအတွက်တော့ ဘာမှမဟုတ်တဲ့အကြောင်းလေးဆုိပေမယ့်....သခင်လေးအတွက်တော့ ဘဝတစ်ခုလုံးပုံအပ်ဖို့ရာ ရောက်လာခဲ့တာ...
"Jimin..."
လေးငါးခေါက်လောက်ခေါ်တဲ့အခါ လေသံပြန်မလားတဲ့ သခင်လေး...ရှိက်သံတောင်မကြားရတော့ဘူး....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~19~~~
Start from the beginning
