Gepest! (one direction fanfictie)

Het leven

"Harry!,'schreeuw ik. Harry kijkt om. Hij wordt bleek en lijkt in shock. Dan begint hij te rennen. "Blijf staan Harry Edward Styles!,' hoor ik uit het groepje. Maar Harry luisterd niet en blijft door rennen. "Ik kijk richting het winkeltje waar de andere jongens zijn. Ik zie Louis net naar buiten kijken, ik zie hem verstenen. Zayn komt naast hem staat en ziet ook wat er gebeurt. Hij versteend niet en sprint uit het winkeltje.

Harry is in tussen bij me gekomen. "Aaaahhh wat jammer nou, nu moet ik 2 kogels lossen om jullie allebei te doden!,'zegt de leider uit het groepje. Ik wil weg rollen maar Harry houd me tegen. Ik kijk naar hem. Hij ziet er gespannen uit, maar niet bang. Ik voel dat de tranen over mijn wangen stromen, het maakt niet uit dat ik huil, het is toch voorbij. Ik voel de tranen van Harry op mijn haar vallen. Ook hij heeft toegegeven. Als ik zou moet leven is het maar goed dat er nu een eind aan komt. Ik sluit mijn ogen en fluister zacht: "Het is goed zo, Harry. Ga maar weg. Ik ben het niet waard." Ik voel Harry verstenen. "Nee! Je bent het wel waard!,'schreeuwt hij en hij duwt me weg richting Zayn. Ik hoor een schot. En ik doe mijn ogen dicht. Maar heb geen pijn

Alles wordt zwart

-------

Ik ben niet trost op dit korte stukje maar het is iets

Haat aan die kut toestweek

Sorry!