chapter 16: his side

Start from the beginning
                                    

“nana? Sinong may nana?”

“ sino pa ba? Edi yung…” hindi ko na naituloy dahil agad na sumingit si kuya Alex.

“its ana, Roshan. Not nana” parang naiinis na ewan na si kuya Alex. Hindi naman kasi dapat tandaan pangalan non eh. Baka mapollute lang utak ko dahil sa babaeng yon.

Napatawa ako sa isipan ko. Haha nana. Bakit nga ba nana ang naisip ko? Bakit nga ba yon ang nasabi ko? Hahaha.

“where is she? Himala at hindi mo sya kasama” sabi ko tuloy.

“ alam niyo hindi ko na maintindihan sa mga tao. Kapag nandyan siya pinagtatabuyan ninyo siya. Tapos ngayon namang wala hinahanaphanap. Ano ba talaga?” Kumento ni kuya Arthur.

Hay may point sya don. Bakit nga ba? Siguro dahil sa nasanay lang ako na may laging nakabuntot kay kuya alex.

“wala sya ngayon, pinatawag sya sa headmaster’s office.” Sagot ni kuya Alex.

“wow. Kalian nila ipapatupad?” tanong ko na ipinagtaka naman ng dalawa.

“ipapatupad?”

“yeah. Hindi ba kaya pinatawag sa headmaster’s office yang nana este ana na iyan ay para iextend ang parusa nya sa tangkang pagpatay kay Micla?” bitter na sagot ko. Hindi ko alam kung saan lahat nangagaling ang mga pinagsasasabi ko.

“ I can’t take it. Hindi na ikaw ang Roshan na nakilala ko. You became so rude” sabi ni kuya alex at tumayo at umalis na. nag walk out.

“ano bang nangyayari sa iyo Roshan? Bakit ba ang sama mo kay Ana? If you will just give her a chance” sabi ni kuya Arthur.

“I already gave her a chance. I gave her the chance to tell the truth yet she didn’t grabbed the opportunity of our forgiveness.  And besides, sino ba ang unang nagpaka mataray sa aming dalawa? Hindi ba siya? Sino ba ang murderer? Hindi ba sya? if only maayos lang ang turing niya sa akin nung first encounter namin baka hindi ako ganito masyadong mag-isip ngayon. ” mariin kong sabi kay kuya Arthur.

“murderer agad? Bakit? Namatay ba si Micla?”

“fortunately no. pero kung hindi naagapan ay maaaring magkaroon ng blood loss that time si Micla. Maswerte sya at nadala namin sya agad sa hospital.”

By that, natahimik na sya. Mayamaya ay umalis na din sya at iniwan ako. Hindi ako galit kay kuya Arthur o kay kuya Alex. Galit ako kay Ana the Bruhilda na may nana sa baba. Galit ako sa mga taong susunod sa yapak ng mga murderers. Bakit hindi na lang kasi sya pumasok sa diablerie? Mas nababagay siya doon.

ninamnam ko ang mga chichirya dito sa table ko nang maalala ko ang black envelope. inilabas ko ito at dahan dahang binuksan. agad kong nakita ang message dito. 

you are one of us

what the heck? baka namali lang ito ng lagay or bigay. ang lakas naman mang trip nito haha. tinapon ko na lang sa basurahan tutal wala namang kwenta.

EA II: Battle Between Two KingdomsWhere stories live. Discover now