အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့အခါ အိမ္ေရွ႕စံဟာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ျပန္ထြက္ခဲ့တဲ့ ဆူညံသြားမယ္ထင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ခဏေလးမွာ ၿငိမ္သက္ၼဴေတြၾကား ဝမ္းနည္းျခင္းမ်က္ရည္ေတြ အေဖာ္ျပဳျပန္လာခဲ့ေတာ့ စိတ္ပူရျပန္ပါေရာ...
"အိမ္ေရွ႕စံ....ဘာျဖစ္လုိ့လဲ...အဆင္ေျပရဲ႕လား..."
"အင္း....အဆင္ေျပပါတယ္..."
"ဘာလုိ့ငိုလာတာလဲ မင္းႀကီးဆူလုိက္လုိ့လား....ရိုက္လုိက္လုိ့လား.."
ေမးသာေမးရတာ အိမ္ေရွ႕စံဟာ ငယ္ငယ္ကလုိ ဆူလုိက္႐ုိက္ရင္ မထုံတတ္ေတးပုံစံနဲ႕ ေပေနက် အခုက်မ်က္ရည္နဲ႕ဆုိေတာ့ ပိုစုိးရိမ္မိတယ္....
"Hyung....မယ္ေတာ္ဆီသြားခ်င္တယ္...."
"ေအာ္...အင္း...သြားေလ...."
မိဖုရားႀကိီး...မွတ္ေက်ာက္တိုင္ေရွ႕ဒူးေလးေထာက္ လက္သီးေလးဆုပ္လုိ့ ငိုေနျပန္ေတာ့ တစ္ခါသနားပိုမိျပန္ေရာ....ဒီကေလးဟာစိတ္ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ႀကီးျပင္းလာတာမို႔....ကြၽန္ေတာ္သနားပိုမိတာပါ...ကုိယ္တုိင္ကမိဘမဲ့ဆုိေပမယ့္ အိ္မ္ေရွ႕စံဟာ ညီအစ္ကုိရင္းမပါဆက္ဆံခဲ့တဲ့တစ္ဦးတည္းေသာသူပါ.....
ေျပးဖက္ၿပီး မငိုေအာင္ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ေပမယ့္....ဘိုးေဘးဘုံေက်ာင္းထဲ ဝင္ခြင့္မရွိေတာ့ အေဝးကတသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတဲ့ခႏၶာကုိယ္ေလးကုိ ၾကည့္႐ုံကလြဲလို႔ တျခားမတတ္နိုင္ခဲ့ဘူး....
Flash back end....
အေဆာင္ထဲတေရြ႕ေ႐ြ႕ဝင္သြားတဲ့ အိမ္ေရွ႕စံကုိၾကည့္ရင္း အေတြးရယ္ကနယ္ခ်ဲ့ေတာ့...ေခၚသံၾကားမွာ သတိကကပ္ေတာ့တယ္....
"yoongi ah ...yoongi ah..."
"အာ...ဟုတ္ကဲ့...အေဖ...."
ခင္မ်ားတုိ့မသိတာတစ္ခုဟာ ဥိီးရီးေတာ္Kim TaeHyungဟာ ကြၽန္ေတာ္ကုိေမြးစားဖို႔ ေခၚလာခဲ့တဲ့သူပါ.......ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတဲ့အခ်ိန္ အေဖလုိ့ေခၚၿပိိီး.တျခားလူေတြေရွ႕မွာေတာ့ ဦးရီးေတာ္လုိ့ပဲေခၚခဲ့တယ္....အေဖဟာအၿမဲေခၚဖုိ့ေျပာေပမယ့္....ကြၽန္ေတာ္ဟာအေဖ့အတြက္ လူေျပာစရာျဖစ္မွာစိုးရိမ္လုိ့ပါ....
"Yoongi ah...သခင္ေလးေနဖို့္အေဆာင္စီစဥ္ေပးၿပီးၿပီ....ေ႐ြ႕ဖို႔ကူညီေပးလုိက္ဦး...."
"အခုခ်က္ခ်င္းႀကီးလား....အိမ္ေရွ႕စံေတာင္မေတြ႕ေရသးဘူးေလ..."
ဘာလုိ့ခြဲထားမွာလဲ ခနေလးမေတြ႕ရရင္ မေနႏုိင္တဲ့သူေတြေလ အိမ္ေရွ႕စံ အဆင္ေျပပါ့မလား...
"Yoongi...အေဖတုိ့ေတြ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အႏၲရာယ္ကင္းဖို႔ ခြဲထားရမယ္....သခင္ေလးကုိမင္းႀကီးကုိယ္တုိင္ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္ သားညီေလးကို အေဖတုိ့သားဖကကာကြယ္ရမယ္..."
"ဒိိီကိစၥကုိ အိမ္ေရွ႕စံသိထားလား အေဖ...."
"သိထားၿပီးသား...သူကုိယ္တုိင္ အေဖနဲ႕စီစဥ္ထားတာ...မင္းႀကိိီးကလည္း ခြဲထားဖို္ေျပာထားၿပီးသား...အခုေ႐ြ႕ေပးရမယ္...မင္းႀကိိီးကုိယ္ရံေတာ့အဖြဲ႕နဲ႕ အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မယ္..စိတ္မပူနဲ႕..."
"သားနားမလည္ေတာ့ဘူး...."
ဘာလဲအိမ္ေရွ႕စံကသေဘာတူတယ္တဲ့လား ခြဲေနဖို႔ကုိေလ...
"ကဲ ထားေတာ့ ေနာက္ၼွရွင္းျပမယ္...အခုသခင္ေလးကုိေနရာေ႐ြ႕ေပးဖုိ့ကူညီေပးလုိက္ေနာ္..."
"ဟုတ္...အေဖ....."
°°°°°°
"အထိန္းေတာ္ခ်ဳပ္ႀကိီး....ဖခမည္းေတာ္ကို ေလွ်ာက္တင္လုိက္ပါ..."
အထိန္းေတာ္ခ်ဳပ္ ေလွ်ာက္တင္ၿပိိိိီးတဲ့ေနာက္ၼွာ...
"ဝင္လာခဲ့ အိမ္ေရွ႕စံ..."
"ဟုတ္ ဖခမည္းေတာ္..."
ကိုယ္ေတာ္ကိစၥအားလုံးၾကားခဲ့တာ ဖခမည္းေတာ္.မသိေသးဘူး....
"ဘာကိစၥလဲ...အိမ္ေရွ႕စံ..."
သခင္ေလးကုိ အေဆာင္ေ႐ြ႕တဲ့ကိၥၥေၾကာင့္လား...
"ဖခမည္းေတာ္....."
ကိုယ္ေတာ္ကုိ လွည့္မၾကည့္ပါဘဲ ေလွ်ာက္လႊာေတြဖတ္ရင္း စကားဆုိေလသူ...ဦးေဖကုိဖခမည္းေတာ္ရဲ႕အေၾကာင္းစုံသိၿပီးၿပီဆုိတဲ့အေၾကာင္းေျပာေတာ့...ဖခမည္းေတာ္နဲ႕ ေတြ႕ဖို႔ေျပာတယ္....jiminကုိ ေနရာထိုင္ခင္းေ႐ြ႕မယ့္ကိစၥအားလုံးကုိ တိုင္ပင္ခဲ့တယ္....အခုလည္းလက္စားေခ်မယ့္ ကိစၥအျပင္ အရင္ကပုံကန္ဖို့္အထိလုပ္ခဲ့တာေတြကုိ ေတာင္းပန္ဖို႔...ၿပီးေတာ့သားေတာ္ေထြးေပြ႕ခ်င္တဲ့ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမတၱာကုိျမင္ရဖို႔ ကုိယ္ေတာ္ရ႕ဲေ႐ႊေရာင္လင္းခ်ိန္....
______________________________
Upလုိက္ၿပီေနာ္....ခနေတာ့ခြဲထားပါရေစ ဒုကၡေတြၿပီးရင္ သုခေတြပဲဆီးႀကိဳေနမွာ....
စာမစစ္ထားဘူးေနာ္
Thank my readers,
💜Minna💜
ESTÁS LEYENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~16~~~
Comenzar desde el principio
