"အိမ္ေရွ႕စံ..အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ.."
"ဟုတ္ကဲ့ hyungသြားမယ္"
ကိုယ္ေတာ္လက္စားေခ်မဴဟာ မုန္တိုင္းသဖြယ္လာေတာ့မွာ ညွင္သာဖိုေတာ့ ဆႏၵမရွိတာမို႔.. ခံနိုင္ရည္ရွိပါေစ ဦးရီးေတာ္ ဘန္ရွီေယာ့😏😏...
[A\N-ကြၽန္မမေက်နပ္သမွ်ကဳိ ကြၽန္မေယာက်ၤားက လက္စားေခ်လိမ့္မယ္....သနားလုိက္တာဗိုက္ပူရယ္...ငမြဲပါဆုိေန ပစၥည္းေတြတအားထုတ္....သိပ္မုန္းတယ္...]
"ေရာက္လာၿပီလားသားေတာ္...."
သားေတာ္တုိ့ သားဖအဆင္ေျပဖို႔ပဲ ဦးေဖကေမွ်ာ္လင့္မိတယ္....
"ဟုတ္ေရာက္ပါၿပီိ ဦးေဖ....သားေတာ္...ေၾကာက္ေနတယ္..."
ကိုယ္ေတာ္တကယ္ေၾကာက္ေနတာပါ....ဒီကာလာအေတာအတြင္းမွာ...ဖခမည္းေတာ္ကုိ တိုင္းျပည္မင္းႀကီးအေနနဲ႕မဟုတ္ပါဘဲ....ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ပထမဦးဆုံးေတြ႕ရမည္မို႔....အနည္းငယ္တုန္လႈပ္မိတယ္.....
အဲ့ေန႕က သမားေတာ္ေလးနဲ႕ ဖခမည္းေတာ္ရဲ႕စကားေတြအစအဆုံးၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္ၼွာ...ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕အမုန္းေတြဟာ ဖြဲပုံမီးေလာင္ေသာ္ျငား ဖြဲကုန္တဲျအခါ တေရ႕ေရ႕နဲ႕ႏွလုံးသားဟာ ဖခမည္းေတာ္ရဲ႕ ေႏြးေထြးမူကုိ ခံစားမိလာတယ္....
အမွားေတြလုပ္မိေတာ့မလို႔ ဖခမည္းေတာ္အေပၚ အမွားေတြက်ဴးလြန္မိေတာ့မလို႔
"အိမ္ေရွ႕စံ....ဝင္သြားလုိက္ေတာ့ေလ..."
ေဒါသဟာ အ႐ုပ္ဆုိးအက်ည္းတန္ခဲ့တဲ့ အဲ့ညက
Flash back....
"အိမ္ေရွ႕စံ!!!"
စကားေျပာဝုန္းဒိုင္းက်ဲရင္း ေကာက္ခါငင္ခါ ထထြက္သြားတာအိမ္ေရွ႕စံေၾကာင့္ မ်က္လုံးျပဴးမ်က္ဆံျပဴး ေခၚေနေပမယ့္ လွည့္ေတာင္နၾကည့္ဘူး...ေျပးရယ္လႊားရယ္သြားခဲ့တာ....မင္းႀကီးအေဆာင္ေတာ္ကုိ....
"အိမ္ေရွ႕စံ....ဒုကၡပါပဲ...အိမ္ေရွ႕စံ...!!!"
အေဆာင္ေတာ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့....အထိန္းေတာ္ခ်ဳပ္ မေလွ်ာက္တင္ခင္ အေျပးတစ္ပိုင္း
ဝင္သြားခဲ့ေတာ့ အျပင္မွာက်န္ခဲ့တဲ့က်ဳပ္ရယ္ ေနေရာင္ျခည္ေလးရယ္...အထိန္းေတာ္အပ်ိဳေတြ အားလုံးဟာလည္း ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနၿပီ...ဘာလုိ့လဲဆုိေတာ့...႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္မွာစိုးၾကတာ.....မင္းႀကိိီးေဒါသမိီးေတာင္ထိပ္ကေခ်ာ္ရည္လုိပဲ ပြက္ၿပီးရင္အကင္းေသဖုိ့ခက္ေစတယ္....ဘာထူးလဲ အိမ္ေရွ႕စံဟာ မင္းႀကိိိီးသားေတာ္ပဲ မင္းႀကိီးနည္းတူေဒါသဟာ ေသးေသးေကြး သခင္ေလးမွ မဟုတ္တာ...
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~16~~~
Start from the beginning
