"Jungkook ah....စိတ္ထိန္းေလ....စိတ္ထိန္း....hyungရွိတယ္ေနာ္....."
အႏွစ္ႏွစ္အလလ ထိန္းခ်ဳပ္ၿမိဳသိပ္ထားတဲ့ ေဒါသေတြဟာ လွိုင္းခတ္သလုိ တက္လာေလေတာ့ ၾကမ္းတမ္းေခ်ၿပီ....ခုန္ထြက္လာတဲ့ လႈိင္းငယ္ေလးဟာ ႀကီးျပင္းလာေလေတာ့ ပင္လယ္ဟာၾကမ္းတမ္းစြာလွိုင္းပုတ္ေလေတာ့ ႏွလုံးသားငယ္ဟာ လကၼခံနိုင္သည္မို႔...သမုတၱရာအလွဟာ ေကာင္းကင္ေအာက္ ၿပိဳပ်က္လ်က္......ဝမ္းနည္းဖြယ္အတိ...
"ဟင့္.....အင့္....ဟင့္....အင့္...ရက္စက္လိုက္တာ.....ဘယ္လိုေတာင္မွေမတၱာမထားနိုင္ရတာလဲ....သားေတာ္ေမြးလာတာ အမွားလားဖခမည္းေတာ္ရယ္...."
"မဟုတ္ပါဘူး...အိမ္ေရွ႕စံရယ္"လုိ့စိတ္ထဲကေနပဲ ႏွစ္သိမ့္နိုင္တယ္....ရင္ခြင္ထဲကငယ္စဥ္ကတည္းက ၾကည့္႐ူေစာင့္ေရွာက္လာတဲ့ ယုန္ငယ္ဟာ သန္မာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ သိခဲ့တာေပါ့....အခုေတာ့မာန္တင္းထားတဲ့ ယုန္ငယ္ေလး ႏွလုံးသားျမႇားစိုက္သလိုမ်ိဳး ေၾကကြဲဖြယ္ ျဖစ္ရပ္တူမ်ိဴး ထပ္ျဖစ္ေလမလားလုိ့ ေတြးပူေနပုံပါပဲ......
"သံတမန္ကုိ ဆင့္ေခၚလုိက္..."
"မွန္လွပါ့ မင္းႀကီး..."
"သံတမန္...ေရာက္ရွိေၾကာင္းပါ...."ဆိုတဲ့ အေဆာင္ဝက အထိန္းေတာ္ခ်ဳပ္ရဲ႕အသံေၾကာင့္...
"ဝင္လာခဲ့..."
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ေရာက္ရွိေၾကာင္းပါ ဘုရား..."
ဘာကိၥၥေၾကာင့္ ဆင့္ေခၚမွန္းမသိရ..နန္းေတာ္ထဲေရာက္တာ jeonနဲ႕မီးပုံးလႊတ္ပြဲညထဲကဆုိရင္ ေလးရက္ၼျောက္ေတာ့မယ္....မင္းႀကီးဟာေခၚခိုင္းခဲ့တဲ့ဆိုတဲ့အမိန့္ေတာ္ေၾကာင့္ နန္းတြင္းထဲေရာက္ခဲ့ေပမယ့္...တစ္မိုးေအာက္တစ္ေျမထဲ ေနရာခ်င္းအတူ ေျခလွမ္းအသာေ႐ြ႕ရင္ ေရာက္နိုင္ေပမယ့္ ေတြ႕ခြင့္မရေသးဘူး....မင္းႀကိိီးအမိန့္မပါပဲ အျပင္မထြက္ရဘူး...အနားမွာhoseokေတာင္ရွိမေနဘူး....jeonကုိေတာ့လြမ္းေလတယ္...ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာင့္နိုင္ခဲ့ေပမယ့္....အခုေတာ့တစ္စကၠန့္ေတာင္ မျမင္ရရင္ေသေတာ့မလုိ ႐ူးေတာ့မလုိ ခံစားခ်က္က ရယ္စရာေတာ့ေကာင္းလွပါတယ္....
"သက္ေသာင့္သက္သာေနပါ....ကုိယ္ေတာ္ေျပာစရာရွိတယ္...နည္းနည္းေတာ့ရွည္မယ္...အိမ္ေရွ႕စံ သားေတာ္ရဲ႕အေၾကာင္းပဲ....."
ေျပာျပသင့္တယ္ထင္တယ္....ဒီေကာင္ေလးဟာ သားေတာ္ကုိကာကြယ္ေပးမယ့္ တံတိုင္းေလးျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆုိတာ ယုံၾကည္တယ္....လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္ ထိန္းေပးမယ့္သူက ဒီေကာင္ေလးပဲရွိလိမ့္မယ္....ယုံၾကည္ၿပီးေျပာဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့မိတယ္....သားေတာ္ေနာင္ေရးအတြက္ စိတ္ခ်ခဲ့ခ်င္တယ္....
"နားေထာင္ဖို႔အဆင့္သင့္ပါမင္းႀကိီး..."
သားေတာ္တဲ့....မင္းႀကီးနဲ႕jeonနဲ႕လြဲတာေတြရွိမွာေသခ်ာတယ္...ငါျဖန္ေျဖေပးလုိ့ရမယ္...လမ္းစပဲ...မင္းႀကိီးကိုယ္တုိင္ေျပာမွာဆုိေတာ့....လန့္လုိက္တာ....
"ေကာင္းၿပီ....."
"သားေတာ္ေလး5ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ သားေတာ္ရဲ႕မယ္ေတာ္မွာကုလုိ့မရနိုင္တဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးရွိေနခဲ့တယ္....အဲ့ကိၥၥကုိ သမားေတာ္ရယ္..ကုိယ္ေတာ္နဲ႕ကိုယ္ေတာ့္မိဖုရားပဲသိခဲ့ၾကတယ္...သတင္းကိုအျပင္မေပါက္ၾကားေစခ်င္ခဲ့ဘူး....မေပ်ာက္ကင္းနိုင္ဘူးဆုိေပမယ့္...ေရာဂါကုိထိန္းနိုင္ေသးတယ္...အဲ့ဒီအခ်ိန္ကိုယ္ေတာ္ဟာ နန္းတက္ခါစ ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္တိုင္းျပည္ဟာ မၿငိမ္သက္တဲ့အခ်ိန္....ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕အကုိေတာ္ဟာ သူထီးနန္းမရလုိ့ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕အားနည္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ မိဖုရားကုိေဆးခတ္လုိ့ေရာဂါတြယ္ေစခဲ့တာပဲ..."
"ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ"လု႔ိေရ႐ြတ္မိတယ္...မင္းႀကိီးဟာလည္း နာက်င္စရာအတိတ္ေတြထဲက မ႐ုန္းထြက္နိုင္ေသးပါလား....မင္းႀကိီးဟာ ျပတင္းေပါက္တံခါးအျပင္ဘက္ရဲ႕ မိဘုရားေခါင္နန္းေဆာင္ဆီ မ်က္ႏွာမူလုိ့ အတိတ္ကိုတူးဆြေျပာျပေနတာ ရင္ထဲမွာေတာ့ မီးျပင္းျပင္းနဲ႕ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့မိီးဖိုေပၚကေရေႏြးအိုလို ပြက္ပြက္ဆူေနမွာ အေသအခ်ာပဲ.....
မင္းႀကိိီးဟာ နာက်င္မူကို ၿမိဳသိပ္လုိ အတိတ္ကိုဆက္ရွာတယ္....
______________________________
စိတ္ဝင္စားစရာမေကာင္းေတာ့ဘူးလား....ပ်င္းေနၾကၿပီလား....
Thank my readers,
💜Minna💜
ESTÁS LEYENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~13~~~
Comenzar desde el principio
